Alle inzendingen over eind van de reis

Ze hadden zich volledig ingezet en na de trouwbelofte voor het leven de liefde tot het einde toe bedreven. Ze lagen nu te roken in het bed. Het werd een grote rotzooi, want de as was alles wat er van hen over was.…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Lopen tot aan het ongeweten eind. Vrij wezen is het hoogste wat ik kan bereiken Want dit leven is net Een kader zonder schilderij.…

Er komt geen einde aan hun barbarisme. Na Amerika met nine-eleven spreekt men hier nu al van seven-seven.…

De dood klopt aan de deur van het leven Het eind van het aardse het begin van het vervolg wordt prijsgegeven De eeuwigheid klopt aan de deur van het tijdelijke en confronteert stervelingen met het onvermijdelijke…

Op het einde van de dag Staar ik even door het raam, En weer ben ik alleen Met mijn gedachten, m’n dromen en fantasieën Ze ontroeren me, Enkel onuitvoerbare wensen zijn mijn lot.…

De aria van het aureooltje klinkt zwaar en moedeloos Ze spreekt de taal der lichtekooien Vloeiend over de tong Een keelgeluid verklapt het einde Geen kik, maar hese windhoos…

Een schip zonder haven Een mateloos verlangen Dat je einde niet haalde.…

Wie ook de kleuren van de regenboog uitgevonden heeft, ’t moet een kleurrijk persoon toch zijn geweest, want stel dat de boog getint zou zijn in grijs, bruin en zwart, stond dan nog aan het eind een pot met goud?…

Zo vertrouwd in mijn hart nabij een stroom van woorden waaiden in de wind mijn hand gleed uit de jouwe wrakstukken zinken dit te late einde een nieuw begin…

In de duisternis Tast ik De dag is gekomen Dagen zijn gegaan Zoals zij komt, zal zij gaan frigeo cohorrescens desolituri adfantur Het einde is nabij Het is goed.…

De dood rijdt voor me uit Wijst me de weg naar het begin van het einde Ik sluit mijn ogen doe de wereld langzaam dicht Zie in het donker mijn bestaan verlicht…

bommen vallen fluitend naar hun einde; de ontploffing, en smoren duizendmaal de kreten temidden van een brandende wereld een wereld zo heet dat zelfs het leed zou smelten…

Het silhouet van het glansrijk stroomt langs de kustlijnen als een begin of een eind van getijdige draaipasjes rondom ons golven de wateren mee natuurkrachtig naar aangespoelde omhelzingen.…

aan het einde van de wind daar waar alleen stilte hoorbaar zal zijn wil ik je ontmoeten om samen in alle rust te kunnen genieten van wederzijds aangenaam tot de late avond ons vloert…

Lieve mensen, hedenavond is het met de mensheid toch nog goedgekomen het einde van de wereld is goddank voorlopig van de baan er heeft vandaag weer iemand naar zijn eigen angst gekeken en het toch gedaan.…

Ik hoor de bladeren aan de bomen groeien de letters zijn uit mijn boek gevallen mijn woorden liggen bij het afval de dag kruipt naar zijn einde. Morgen zijn de bladeren volgroeid.…

De directeur van de Rotterdamse RET zit er niet mee: Hij spreekt van een 'relatief rustige nacht' maar na nog wat van die 'rustige ' nachten is aan het einde van het lied de RET dan wel failliet…

Aan het einde van mijn leven ga ik die functies aan mijn neven gegeven.…

Dagen snellen, Jaren jagen, Mensen spoeden, Einde loos. And'ren zwijgen, Stemmen toe, Vol vertrouwen, Naar toekomst.…

Dagen, vlieden, maanden, vliegen hoe harder 't waait hoe sneller we aan 't eind van 't jaar zijn... Dagen vlieden het zal geschieden.…

In jouw stad braakt hout waterzacht het einde toe klinken klanken hol maar gaat men door ; iedere gracht ligt vol met dromen…

Jemig de pemig, zeg Tijd voor een jammerklacht Dit is het eind van een nuttig product Noem het maar rustig een Uitgeverijblunder Zonde, Jaap Bakker Wordt níét meer herdrukt…

de rode bal rolt rond vingers zoeken naar het einde ze lopen over lijnen willen een begin misschien zit rood van binnen midden in…

Het tragische aan ruimtereizen is dat je nergens komt; een baan om de aarde, een vlag op de maan. Aan bestemmingen geen gebrek, het is alleen zo groot en leeg dat groot en leeg de woorden niet meer zijn. Je reist te traag, je leeft te kort, je bent van stof en niet van licht. Toch zit ze naast me op de bank, ze zoekt een man van buiten…

Ik begeleid je op je laatste reis, hier op deze wereld En geloof, dat ik jou ooit weer zal ontmoeten.…

een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond, jij en ik.…

En langzaam kwam het schip tot stilstand. Toen hij nieuw was werden er foto's, en tekeningen gemaakt. Nu ligt hij als een aangespoelde drol op het strand. Als een onbekend object waar mensen omheen lopen..... Een enkeling herkend hem nog, maar de meeste zien alleen maar een aangespoelde grafkist. Lelijk geworden door de tand des tijds. Met grote…

Afdichters maken korte metten. Met knagende herinneringen. Uit een onvoltooid verleden. Vol schuldgevoel en spijt. Opgelucht opnieuw beginnen. Met een schone lei. Bevrijd en onbelast. Onze ware ziel beminnen. Een afdicht heelt een open wond. Afdichten schrijven is zeer gezond.…

._ Dat is voorspoedig en mag in de Krant; Zeventig dagen, ik noem het een reis; Wie er niet bij was, dien maakt men 't niet wijs; Aanstaanden Zondag bij moeder de vrouw"_ Wordt dáár de lucht in het Westen niet grauw?…