Netgedichten

netgedicht (nr. 73.630):

Ons doel

een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond,
jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier
zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen
snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden

condities moesten op peil worden gebracht, uitgedaagd, aangescherpt, gefinetuned
jong als we waren bezochten we steevast de sportschool, om ons te ontdoen van ons luie zweet
samen, jij en ik. Tot jouw lijf een signaal gaf dat een rode draad zou gaan vormen voor de rest
van ons leven. Onze reis werd er één vol bezoeken aan witjassen

ontelbare blauw-gele treinen vervoerde mij naar daar waar jij lag, alleen, waar jij vocht
met alles wat jij in je had, om weer naar huis te komen, gezond te worden, ons leven samen
verder in te kleuren, operaties, ontelbare behandelingen door witjassen,
brachten zij goed en minder goed nieuws, dat een streep zou zetten door onze droom

... ~ Geschreven voor Steven die zijn Ron verloor~ ...

Zie ook: https://vandervegtmarjon.blogspot.com

Schrijver: LadyLove, 3 maart 2021