Alle inzendingen over filosofie

Het leefde, leeft in mij: vol van genade te zijn. Mijn wil lag vastbesloten: anders wilde ik niet bestaan. Ergens elders liep het hart over van pijn; echter, ik kon vergiffenis schenken. Enkel de ziel van een ander mens te wenken.…

ik schuif wolken uit elkaar verwacht blauwe lucht maar niets is minder waar als schillen lijken zij me te omgeven worden minder rafelig compacter in bescherming van het leven wil het ruimtelijk perspectief bereiken door steeds hogere dimensies te raken maar de kern blijft over ontsnappingen waken zo zweef ik tussen vrijheid en gebondenheid…

Het avondrood kleurt het mos op de paaltjes en met onze wandelschoenen gepoetst staan we hier op zachte paden en volgen pijltjes zonder doel dan om te gaan langs de mooiste plaatsen van gekleurde aarde Ademloos klimmen en dansen we met de muggen onze weg weer weg die is verscholen achter horizonnen met langer wordend licht en wolken die ons…

zagemeel al vissenvoer verzonken in vale vijvers doorboorde eksternesten, onttroonde kruinen, verlaten lijsterplaatsen alleen kraaien krassen de ziel met grafschriften anderen dan ik vergeet je niet landman gaat stil voorbij hier rust een leven totaal vergeten laat me zonder vergeven vergroenen door regen en ontij mijn naam…

God is niet exclusief maar zeker niet inclusief God en mens goed en wens laat het je overkomen!…

Grau, theurer Freund, ist alle Theorie Und grün des Lebens goldner Baum. Goethes’ Faust Zeg mij waarom, ô Vrienden, wilt ge uw brein Met allerhande dromerij bevrachten? Is de geschapene wereld u te klein, Dat ge immer ijlt naar ’t rijke der gedachten? Is al ‘t genot dat de aarde bieden kan Te zouteloos, te smaakloos u, mijn Vrienden? Waant…

Gelukkig zij die tot bedaren komen als de ruwe schors van boeken wordt geraakt in al de vergeten echo’s weerklinkt in de kruisgang van de wind. Nog genietend van de stroom van zinnen, wat glans gaf aan een verlaten jeugd, de rinse smaak van dromen in de zachte regen met de geur van krijt. Gelukzaligheid gezeteld in de weke delen van…

Waar je genieten aanleert. Waar je verslaving afleert. Waar je kwaliteit leert kiezen. Waar je je oefent in ontspannen. Waar je inspiratie voelt gloeien. Waar je vriendschappen sluit. Waar problemen in rook opgaan. Een rookacademie is een oase. Waar je tijd neemt en maakt. Ik zie een leerstoel wachten. Abdijbier en bio-sigaren ook.…

Overal waar wij naar toe gaan en vandaan komen zijn we gericht op een doel. Bezigheden soms een heleboel, deze nemen ons in beslag. En wij staan er niet echt bij stil, nog geen uur, noch dag. Doch ze gaan voorbij en veelal achteraf merken wij dat we een eind verder zijn in de tijd. Maar wel na het een en ander te hebben bereikt...…

waar hoop het arrangement in tijd en plaats gestalte zal geven is verlangen de fysieke en geestelijke wil om een te worden in voel en herbeleven samen dragen zij een toekomst zonder vragen in het perspectief dat toeval hen ooit zal behagen…

Mijn geestige geest is geestelijk rijkelijk bedeeld, om vele geesten in de geest van de mens van geluk, glorie, hoop, kracht en strijdkracht toe te bedelen. Opdat vrede en harmonie geestelijk de wereldlijke wereld gaan overheersen boven het heersen van afgestompte, zieke geesten. Geestig genoeg?! Je had moeten zien met welke geest ik…

Mijn mantel, het doodskleed, door de zon verbleekt als het tot mij spreekt, ik stond aan het weefgetouw te luisteren, in wat voor linnen de boodschap was verpakt, berooft de zin in elk schaduwwoord dat verkleurt, doorbreekt het prisma van kristal, de eenvoud van het onbeladen beeld, kenmerk van een zwaan, die z’n ware veren steelt…

Iedereen heeft een keerzijde hij een zij zij een hij en dat geldt ook voor alles!…

In tijd is een uur 5x12 minuten, maar hoe verhouden 3600 seconden in 4 kwartieren zich ten opzichte van het lopend uur dat in 60 minuten is afgetikt...?…

De aankondiging, achteraf herkend, vermocht niet het aangekondigde te voorkomen. Alles ging zijn gang. In de studie van de zinloosheid vinden wij de zin; want daar is hij. Veel aanwijzingen treffen wij aan die doen vermoeden dat daadwerkelijk wij niets veranderen dat niet al op veranderen stond. En in onze karakterstructuur, daarin zit ook…

van je eerste tot je laatste stap, zet je elke stap voor het eerst…

ik wilde weg uit grijs ben met wit begonnen maar verdwaalde in het licht heb wat schaduw genomen om de grote vlakken met structuren in te tomen met een handje zwart ben ik gaan contrasteren heb belangrijke accenten gezet scherp is nu de toekomst uitgelijnd tussen zwart en wit leeft heden langzaam grijzend tot verleden…

Terugkijkend, en zien wat ik beter had kunnen doen, Kan ik vooruitkijkend nog een heleboel goedmaken.…

het wordt later ik voel dat met mijn ogen ik word later verder weg van ritme dat thans over mijn tijd is gebogen meer en meer drijf ik mee op voorbijgaand water mijn tijd heeft minder haast toch is het alsof ik sneller ren naar later, naar eindeloosheid word gezogen het is al maar vaker groen een groeiend kind het kind dat allengs…

Alle revoltes van de wereld wissen de smart van moeders niet, alle vooruitgang verhindert niet dat ik dictators haat, ook die in mijzelf, ongewenste waarheden doen mij de nacht verbleken ik ben het dier dat nog nooit een moord heeft begaan, soms toch in gedachten stond die stap vooraan, dan hecht bloed aan beide handen tot ik het…

de afstand is nabij doch in beton gegoten een anti climax heb ik de dodendrank zelf ingegoten of kijk ik mank door ijzige emotie wat was de liefde slank of was het verbeelde negatie de nacht was hel verlicht het etmaal zonk weg in de herhaling de put gegraven met modder gedicht of was ik naief mijn eigen dief, mijn ziel opgelicht met…

Zij glijden door sloten de wereld in, in lekke boten vol hoorngeschal, stuift zand in rauwe stemmen, lichamen te groot voor peddels waar zij mee roeiden, werden intieme vrienden in de woelige wateren van een gezamenlijke nood. Een reis op beide voeten sinds zij groeiden, door mild en vertekend land, vindbare littekens gingen van…

ik ben onder aan de berg thuisgekomen na jaren van omzwerven in belichte duis ternis, helder zie ik de blauwe lucht, nog verder dan tranen die verdampen aan wimpers; de rietvelden van de ziel in het gevoel vastgeprikt als spelden die glinsteren in het aangezicht van mijn volle maan nog eenmaal demp ik het vocht en tel in mijn hart de som…

Zo eenvoudig als een waterdruppel, zo helder als een splinter berkenhout, Omdat het veulen geduldig en voorzichtig uit het paard valt en kan staan, De vis als een metalen traan ontluikt en kan vliegen, de mens after all Moeizaam leert zwijgen en wegzijn tussen zijn gewapend steenslag, Zo eenvoudig, zo helder is het niet wat ik overhoud…

Mensen met het hart op de tong, geven vaak kloppende antwoorden.…

soms is alleen niemand om je heen vaak echter een gevoel ieder weet wat ik bedoel vertoeven in een woestijn onherkenbare slijtende pijn of verlaten van praten met vragende ogen die niemand binnen laten een woord dat niet wordt gehoord waar doofheid soms bekoort lege straten holle vaten dode maten open gaten met een verleden het is de…

De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d' in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een warm, van onbestemd verwachten, In zondagsstilte eenzelvig kind. En tussen toen en nu: 't verwarde Bestaan, dat steeds zijn heil…

waarom worden dagen geschonken die trager maar korter zijn het ochtendroze met avondrood geschonden leven als zachte rozen of venijn ik ben mijn weg gegaan dag na dag met anderen niemand kan het veranderen toch blijft bestaan een eeuwig begaan leven, een flits van wachten op wat komen moet eindigheid, één verachten voorbij het kwaad…

Zij trekt grenzen zonder kennis weet of anders Geen flauw idee van speels element of nu te bedenken strategie Zij danst leven onbekommerd plukt elke dag Tussen ruziënde schimmen van dagen die eindeloos maar duren fietst haar geweten zonder doel de tijd voorbij Er zal geen dag op de wereld zijn geen dag Dat wij niet samen denken…

Waarom steeds proberen Jezelf te persifleren Met allerlei zaken Jezelf belachelijk te maken Jezelf imiteren. Alleen jezelf zijn, wat ik bedoel, Geeft geen opgeblazen gevoel.…