Alle inzendingen over tijd

We hebben geen doden, we zijn alleen denkende weefsels in het heden die zich denkende weefsels herinneren, vertalingen maken zoals u bent nu tien jaar dood - tien jaar dood zijn bestaat niet. Wie herdacht wordt verdween vanuit het eigen perspectief dat er niets is tegelijk een miljard jaar en een seconde geleden. Verdween totaal. Er is dus…

ach, oude Haagse nozem op je Puch een helm verhult je wilde grijze haren je vrienden kwamen langzaam tot bedaren het is alsof de tijd jou oversloeg nog dikwijls stop je bij die oude kroeg en denkt terug aan glorierijke jaren er klonk muziek van losgebroken snaren je was er altijd zat, maar nooit genoeg je staat daar maar, verzonken in getuur…

We lopen samen naar een bergtop, mijn lief en ik. geteld zijn we even oud, het licht maakt onsterfelijk, de hoogte vruchtbaar en ons welgezind, de kim blaakt in het vuur, als de passie stand houdt, slechts één uur, dan dalen wij gedwee de trap weer af, in korte tijd zijn we eeuwen oud.…

(met dank aan G. Achterberg) als wij oneindig waren dan had ik zoveel tijd en om nog iets te sparen ruim de gelegenheid zelfs als je 't zou halveren 'helft van eeuwigheid' dan zou ik toch beweren 'ik heb alle tijd' maar alles is zó eindig we leven bij de dag dus haast is altijd met je vandaar mijn kort verslag…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

De tijd hij fladdert door de armen, het fijne zand verglijdt door zandlopers en de dunne vingers van een uitgestoken hand, de laatste korrels sisten me de namen toe van woorden uit het hart die we gisteren nog niet wisten , ze sliepen bij het horen en glipten weg in eeuwigheid,in je ogen het licht gemaakt of door handen die hem…

Dartelend als een klein kind schaterlachend in de zon meedansend op geritsel van de wind geboren waar het levenspad begon. Buitelend, tuimelend, vallend, staan... groeiend van uk naar puber eigen weg ingeslaan. Adolescent en denkend dat ze het leven kent, verliefd, geliefd, gestorven vreugde, pijn, geluk gekend... Volwassen…

in het holst van de nacht komen wij samen wij vragen geen kroon wij krijgen geen troon wij hebben gewoon een weekloon in het holst van de nacht schrijft zij nog eenmaal zij spreekt zo zacht de macht O Inanna in het holst van de nacht vliegen wij gekozen en de wereld lacht in het holst van de nacht kracht…

het enige wat mij scheidt van de val naar beneden is de val naar boven die ik maak in de andere schaal zonder verdieping en frase en zonder verheffing te zijn de dingen zijn het onderdanig zijn moe hebben ons met hun dood ingenomen wij hebben zelf de dingen toegerust zodat ze nu niet meer aan ons toebehoren maar aan zichzelf. En wij aan de…

Het is al laat. De klok tikt gaten in de dagen en de man kijkt omhoog. De man kijkt omhoog naar de klok die zijn dagen stuk tikt, breekt, als een ei op zondagmorgen. Zondagmorgen is voorbij. Een muis, in een gat in een muur, ziet de man die de klok ziet terwijl de seconden tikken, breken, gaten in uren, dagen, weken. Gaten…

Je had iets aan de heg staan te verschikken; ik haalde de herfstdraden uit je haar, en wist: dit is één van die ogenblikken die ik in mijn herinnering bewaar, tegen de tijd. Maar straks, als wij al weg zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben, straks rukt wellicht in deze zelfde heg de wind nog aan dezelfde spinnewebben. -------------…

Snel stroomt het water weg van de bron neemt alles mee vooral de druppels vanaf het begin Volg de stroming tegendraads naar boven dwars door de nevels van de grote waterval Traag stroomt het water terug naar de bron laat alles achter behalve de druppels vanaf het begin…

de hanen kraaien kraaien in het donker donker is het buiten buiten kraaien ze ze weten van de tijd tijd heelt alle wonden wonden in jouw ziel ziel ik zie je niet niet alles heelt hij hij vliegt harteloos harteloos de hanen hanen van het licht licht jaagt het duister duister weg van jou jouw ziel nu lichter lichter in besef van…

ze kijkt zo vreemd wanneer de maan verstoppertje speelt lijkt of ze gaandeweg voor de schaduwgezichten van de duisternis zwicht haar kloppend hart in de handen van de nacht heeft neergelegd…

poort tot ongekende visie als spiegel vermomd als glas geschapen uit gesmolten toversteen met zilver beplakt in gouden lijst omhuld met ornamenten gekruld zie ik het beeld van een man die ik niet plaatsen kan uit de spiegel getreden mijn geest overreden mijn lichaam vertreden denk ik in mijn droom mijn vader of zijn zoon wie…

Vanavond is iedereen een schim van wie hij vanmiddag was. Nu zijn er nog louter de vage contouren behorend tot het kille landschap in de iets lichter dan donkere duisternis. Klaar met vandaag, klaar voor morgen. Alles verdwijnt behalve de nacht, en de sterren houden de wacht.…

aan de oevers van de tijd op de tempelklok .......is een vlinder gevlogen en ingeslapen sereen en stil luchtledig geen haat momenten zonder tranen worden kristallen stralen van geluk…

voetstappen in de nacht heel ver weg heel dicht bij voetstappen horen wij verder op weg heel dicht bij voetstappen in de nacht lopen wij voorbij hoor jij mij? het is verdwenen men hoort niks meer geen voetstappen heel ver weg heel dicht bij ik hoor ze niet zij zijn voorbij gelopen voetstappen heel ver weg maar toch…

een wijs man zei ook dat het gaat om de kleine dingen zoals het branden van het lichtje van het fornuis zoals een kus bij een afscheid of een troostend schouderklopje als je het nodig hebt een man van het straat zei ooit eens "het gaat om de kleine dingen" een kleine man, met een grote wijsheid…

Kijk naar de hemel kijk naar de sterren laat je inspireren laat het licht verhalen vertellen reis van land tot land van dorp naar stad tot aan de magische zee kijk omhoog luister maar mee de zee vraag om verhalen die bestaan sprookjes land wandelen door de bladerlaan er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan…

Het opschuiven, uitstellen van kostbare tijd, niet dat wij het bewust doen..later. Niet alles wordt omhelsd als tijdsverandering. Niet alles wordt meer voor iedereen vergoed. Tijd verliezen met een saaie grote zucht, later. Later als wij groter, als wij sterker zijn.. Later als wij beter en volkomen zijn, Later als het is wat er ooit van komt…

Voor mij op de grond een schaduw Voor mij in mijn droom een zwaluw Dromen doorgronden mijn geloof gemaakt van sterrenstof.…

Uw auto's, huizen, en de zaak. Aanzien, uiterlijk, en zeden. Bent u werkelijk oprecht tevreden, of bekruipen twijfels al te vaak? Echte vrienden, leed en vermaak. Vergroeid vanuit verheerlijkt verleden. Al het afwijkende nerveus gemeden, vertrouwend op bewezen smaak. Mijdt u zelfbeschouwende gedachten, schept u iedere identieke dag, opdat…

stappen met muis en olifant zwemmen in vijver en oceaan spoelen met golven naar het strand op de vloedlijn komt tot staan een tel een jaar de eeuwigheid open en onaantastbaar een tijdvak van zijn grens bevrijd de mens bezint en maakt zich klaar…

voorbij een plek in het landschap hoorde ik mensen praten over de dood 'berusting daar komt het op aan' sprak een krachtige stem zoals vanzelfsprekend bij mooi weer de blauwe lucht boven het groene land en de laatste streep aan gindse horizon... ik moest even slikken want ik was juist op weg naar gindse horizon…

Der bomen kruinen buigen, Ontbladerd van hun groen. Nu gaat de winter komen En alles treuren doen. Het graan is in de schuren, Het geurig hooi in 't droog, En de appels op de zolder, Op hopen - o zo hoog! Wat hebt gij van de zomer Vergaard en opgedaan? - Gedachten zonder einde, vervlogen en vergaan. Wat staat ons nog te wachten Dan…

Aan de stadsrand rolt de snelweg zich lang en breed uit. Een wals wentelt traag over de platheid van het asfalt. Rijen blinkend blik markeren de druk van de tijd. Blikken van oneindigheid aarden in de overlast, onwetend of de snelheid de tijd wel volgen kan. Is dat dan de strijd, de strijd van deze tijd? In het trage spoor domineren blikvangers…

Kon ik maar de wereld terugzetten, om terug naar huis te gaan, de klok zal dat beletten, ik ben gebonden aan de nuchtere wetten van de ochtendhaan en de nacht, en een warme schoot, en mij het wachten zal verzachten, en lichtzinnigheid aanbood, in golven van sterfelijkheid, verlies ik mij in de plooien van de tijd, in haar armen wordt…

het is soms zo stil stil om ons heen soms is het zo koud zo koud om ons heen soms praten mensen zo hard en gemeen soms lieverd soms val ik naar beneden kan niet bidden vind ik geen redenen soms wil ik helemaal niks alleen maar stilte vind ik redenen in overvloed soms is het donker maar toch komt het licht soms liegt de wereld…

Wie kan jonge mensen Leren jong te zijn? Tegen vroeg verslensen Helpt geen zonneschijn. Veel, dat fris moest spruiten, Blijkt ter kiem verdord. Maar de merels fluiten, En de zomer wordt.…