Alle inzendingen over drank

de klok slaat ik kijk op daar lig je alweer de lamp doe ik uit Ik kijk tranen branden jij in de 7e hemel alles ging eraan kapot jij met je bezetenheid ik lijk op je denk ik dan schuldgevoel jou spraakwater vuurwater ruziemaker is mijn tranenmaker woest als een stier alles sla je neer bang voor je gevoel? of ben je dat verloren…

Vroeger leefde ik zonder te leven Saai, eentonig, geen inhoud, dus niets om te geven. Mijn ivoren toren, gewoon afwezig zweven... De oogjes werden geopend, ik kreeg een kersvers leven. Verbazing, verbijstering, emoties en ontroering Elke nieuwe dag ervaar ik als een geschenk, in vervoering. Fijne contacten met erg lieve mensen, gewoon erg…

Zorgen lopen door gangen kruipen aarzelend spreken de muren of zwijgen ze een verbod. Geopende deuren zonder- en zich af en toe vergeten dicht te gaan na sluitingstijd. Roep kreten weiger geef toe het berecht onontkoombaar doch onzichtbaar. Bied hulp weiger heil.…

Zat van zee zat hij zat aan de zee. Alleen de zee zat er niet mee.…

Toen ik na een liter jenever Sophia Loren in mijn bed aantrof, ben ik in paniek naar mijn koffiezetapparaat gerend, maar toen de koffiegeur zich verspreidde tikte Sophia mij op de schouder en vreeën wij alsnog. Later heb ik die grap nog eens gedaan, maar toen lag Catherine Deneuve opeens zonder enige textiel om mijn beminzucht te smeken…

Ik zit voor het open raam van de kroeg. Het is zonnig, het is nog vrij vroeg. En zeer, zeer vroeg was vanmorgen het licht, de wereld, de zon en het jaar, waardoor ik liep in snel, verend ritme, stromend en stralend - en lachend met haar, die nu met een blinkend gezicht tegenover mij zit. Zij lacht, haar tanden zijn wit. De schaduw op onze…

De donkre aard drinkt vochten, Uit d’aarde drinken bomen, De zee drinkt uit de wolken. Het zonlicht drinkt de zeeplas, De maan drinkt uit de zonne,-- Wat laakt gij mij dan, vrienden, Die ook verlang te drinken?…

lantaarnpaal regen en mist verkeerde straat heb me vergist…

de flessenbodem gaf voor even scherper zicht dan het brilletje…

In de vroege ochtend stikt de laatste klant haast in zijn sigaret Verschaald bier, stinkend als in de hel, over is de pret. De dienster loopt schoorvoetend naar de deur en wil sluiten Onfris, vieze haren en akelige stoppelbaard waggelt naar buiten. Slenterend zeult de man zich huiswaarts, een hele klus Ach,Corinne wacht steeds, hij verwacht…

Laat smaragden en saffieren 's Levens brozen beker sieren; Laat robijn en diamant Schittren om zijn gouden rand; Laat hem roos en anemonen Met het geurigst kransje kronen; Laat de tintelende wijn Gloeien door zijn kristallijn; Laat hij tot de boord geschonken, Vrolijk schuimen, dartel vonken, En verlokken oog en hart; Laat hij met zijne…

Mijn tong altijd rap en snel alleen de drank maakt hem nog los dan ga ik fier op pad komedie in een notendop aangekomen in de kroeg trakteer ik rond en behaag menigeen tot de morgenstond zoek dan de weg terug vanwaar ik ben gekomen om als een verlopen hond weer aan te komen. dan trek ik nog een flesje open en hef het glas op schelmen…

Gretig, golft het zijn lichaam in zonder einde, zonder begin. Iedere schreeuw om hulp wordt verdooft. Alle hoop verloren waar hij ooit in heeft gelooft alles verloren waar hij ooit voor heeft geleefd. Zijn tong verslapt, zijn hand beeft. Proostend, op een oneindig feest wat eens was en vast..ooit..is geweest. Allen kijken hem aan laten hem…

als er dan toch iets valt vanuit de lucht vannacht Dionysos geeft je zacht een glaasje wijn wens dan maar wat fijns als je dat lichtje ziet bloei op en grijns en het donker roert je niet rood of wit vul die kylix laat het rollen langs je tong geniet van de ondergaande Helios wens iets kleins en blijf voortijd jong…

Pornopaleizen storten voorgoed ineen, wat er in nesten wordt gedroomd weet geeneen en dat is maar goed ook, laat mysterie mysterie blijven, want God is werkelijk niet van steen! God is in ieder mens, slechts dwaze mist doet het zicht vervagen, maar God is in iedereen! Het was in het klooster te Brugge, ik schuifelde in mijn zwarte habijt…

Zijn haren zijn vies, zijn baard ongeschoren Hij stinkt uit zijn bek, voelt zich verloren. De uitkering kwam toe, dus de troep wordt aangezeuld De versleten sandalen worden verder afgebeuld. Het optrekje heeft niet bepaald een geurig aroma Verschaald bier, oude peuken, zijn lakens; een drama. Plots gaat de deur open en een elegante dame…

en weer ontstond uit de nacht de dag de zon stond op haar strepen ik ondervond dat alles mag met mijn zotte kop, maar ik had dat niet begrepen het gaat zo vlug, ik wil de dag terug doch haar kleurenpracht is weg, gevallen voor de nacht…

Dronken zat ik onder de amandelboom. Blaren vielen in de plooien van mijn kleed. Ik merkte het niet, Totdat ik opstond en mijn kleed straksloeg, Toen vielen de blaren rondom, Zodat ik mij afvroeg: "Heb ik gebloeid zonder het zelf te weten? Kon ik genieten en heb ik het niet gedaan? Vervloekte wijnroes!" Maar toen ik mijn lome ogen opsloeg…

We gaan naar huis Het is mooi geweest het is genoeg Bralt zij met dubbele tong Tegen sluitingstijd van de kroeg Dan vraagt de kastelein aan mij Hou je nog van Haar ben je nog wel blij En ik ook niet meer fris Antwoord gelaten, ach je weet hoe het is Het kan mij door de jaren niet meer zo schelen Soms vraag ik haar om een poosje buiten te…

Gisteravond iets te veel gedronken ik was eenzaam en alleen.("waar moet dat heen") Ik heb mijzelf dan maar in een fles rum verzonken. Wat ik over heb is een echte roes, ik voel mij net zo'n echte Hema tom pouce.…

De grachten gaan rond en de boten in mijn hoofd! Alles is flikkering en kaleidoscopische gezichten. Ik heb teveel gedronken en sla wanhopig in het rond, de duivel en ik hebben op tijden iets van een verbond. En de geluiden in de stad en op de pleinen en ertussen, onzin pratende jongeren die luchtbellen schieten uit hun harten en hoofden, ik…

Van mijn geboortegrond heb ik veel geleerd, overal Hooghoudt, bij armoede en rijkdom, de hang naar wijsheid heeft mijn ziel verteerd, mijn hoofd en rug staan krom. Ik heb in klei en koren gedanst, ik was net zo gek als Van Gogh, ik heb met de chiqste vrouwen gesjanst, ik heb mijn deel verloren, maar toch, ik ben uit de diepste dalen geklommen…

Ik ben de kat die langs de straten slentert, de loslopende hond, de rondvliegende kraai, lang leve het grauw, miauw miauw miauw!, ik ben een dichter zonder wijn op zoek naar de sleutels van jullie stoffige tuinkelders, op jacht naar druppels troost, rood of wit, of anders forceer ik die deuren, want van poëzie alleen word ik niet dronken. Als…

Ik laat het los, Ik moet het laten gaan, Ik wil zo snel mogelijk, Op eigen benen staan. Zo ga ik het niet redden, Zo wil ik het niet meer, Al deze dagelijkse dingen, Doen me zo ontzettend zeer. Ik wil een eigen leven leiden, Mijn verleden kwijt zien te raken, De dingen los laten, Die me nu zo ongelukkig maken. Ik wil het zo niet meer, Ik…

Kom, drink! de druiven zijn rijp, de witte en de rode, beide kleuren zijn ons lief, laten we ze plukken en er wijn van maken, om zo dit tranendal van boze duivels te vergeten, zwelgen in de roes van verdwenen Amorpijlen of Amor is ook dronken, zet het onrecht om, hef de bekers, giet het vocht van hogere goden, voor even, als in een droom, niet…

Net ontwaakt, als ik nog half soes, glip ik snel onder een warme douche rep me dan naar het prachtmachien waar ik in een ommezien het filter vul met die heerlijke geur van gemalen bonen zo diepbruin van kleur Vervolgens gaat in het reservoir het koele water, en het is bijna klaar Nu komt het aan op kortstondig wachten en om dit enigszins te…

Je verminkt jezelf met dubbelzinnigheid vermengt betekenis met prooi omhelst je in de slachtofferrol het schip is al dertig jaar aan het zinken met medicijnen en alcohol aan boord de zee blijft vrijwillig in het verdrinken jouw wanhoopstem wordt niet gehoord jouw glimlach speelt de clown met zinloze ironie, onvermoeibaar sarcasme…

( Sonnema-sonnet ) Die pure een-en-zeventig kruiden zou men niet zomaar in het wild kunnen plukken. Ik deel dit Friesche wonder met al mijn bruiden, tesamen ervaren wij de mooiste indrukken. Dit vocht geneest ons van alle kwalen, kostbaarder dan nardusmirre, geestelijk goud, het zal de oude wonden niet openhalen en de grootste toverdokters…

Tussen het koren beeft het... In een tunnel sneeuwt het... Onder de golven waait het.. flink, terwijl ik flink drink…

La Fuente uit Chili je stroomt door mijn bloed. Dolores, zij zingt zoals alleen zij dat doet. De Albert Heijn, slechts 2,24 En ik schrijf, schrijf, schrijf. Ze komt bij me binnen en ik waan me bij haar. Het rood in de glazen, denkend aan daar; de HMH. Haar frele gestalte, haar accent in mijn hoofd En ik schenk, schenk, schenk.…