Alle inzendingen over natuur

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

Door ‘t haaghout raamt de wilde wind, verblind, zijn reuzensprongen: en al dat ooit hem tegenstaat verlaat hij, losgewrongen. Gebogen hier, gebroken daar, malkaar de bomen schenden; die, scheurende uit de gronde, huis en thuis de gruw inzenden. Nu maalt hij…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

Struikelend sleep ik door kwade dromen onverklaarbare mist naar een nieuwe tijd van dode bomen en versteende mensen binnenin een fossielen bos onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open van motregen, dat viel in de ochtend voor mijn gevoel alreeds expres gesloten tussen mens en de natuur binnen het eeuwigdurende gedruis blijf ik abrupt hangen…

Een smartphone is onderdeel van de natuur, omdat geen enkel levend mens in staat is om zo een ingewikkeld ding te maken. Zoals een klompenmaker nog klompen maakt. Een horlogemaker kan geen horloge maken zonder de eerdere uitvinding van het wiel, het idee van tijd en duizend andere zaken. Wanneer het natuurlijk moment daar is, wordt het onmogelijke…

Het kraaien van de haan waarschuwt voor ongenade. Hoe de schop de grond ingaat, er kracht gezet wordt op de spade! Emmers worden neergelaten en vullen zich met zand. Het graafwerk door soldaten is nog geen ogenblik gestrand. Er is koortsachtig overleg dat vast en zeker ons betreft. Vinden zij hier net als wij de weg? Is er ook van ons…

Wolkje aait zachtjes ‘t ideële levens sprookje een thuisloos dromen bestaan wanneer jij afstand in stilte kan overbruggen is jouw zwijgen tijdloos hoogtij van zomer tooit zich nu mens hoge varens onder bomen schaduw omgevallen stammen, takken mos, bosgrond en grassen strijden tegen droogte in luwte wandelaars slenteren over ’t…

Zon en wind zijn de gezellen Van de helle vreugd, Die hun moedwil op doet wellen In de bloem der jeugd — Waaiend haar, gekreukte kleedren En een losse strik, Zelfs de ziel draagt lichte veedren Als een leeuwerik. - Maar zich 's middags neer te vleien In het warme graan, Al die gouden arenrijen Rond zich te zien staan, En het wonder…

in alle rust en kalmte raken stralen hier de aarde bevrucht alles door de warmte om een mooie dag te maken dieren en vogels gaan naar buiten wolken drijven over die de blauwe lucht deed sluiten een felle bol zweeft hoger velden worden zichtbaar door knijpende ogen heen een nieuwe ochtend is daar laad alles op, neemt alles mee het…

Stilleven tekent dageraad in een landschap waar de mist optrekt met woorden in gedachte in harmonie van stilte.…

Ik offer vermiljoene rozen, En leliën en violetten En bloemen vers geplukt, die blozen, Waar op de dauw haar paarlen zetten; En strooi ze met gewassen handen Op uw altaar, o lichte veugels! Gebroederen, die alle landen Der wereld met uw snelle vleugels Doorreist, en met een duislig ruisen Het schaduwrijke loof beweegt, Waar door gij zachtjes…

och, ranke stengel omringt door groene schilden je groeit en bloeit zo recht omhoog. zoekend naar licht wijst je bloem met gele kroon, bereidwillig naar het oosten. een hart van goud met duizend draden, gesponnen echt ragfijn, kunstwerk van jewelste, je mag er best wel zijn. zelfs krom gebekte vogels maken ruzie om je vruchten…

o, mooie herfst, mijn jaar getij je komt al dichter, dichterbij soms voel ik je al even wanneer ik vroeg de deur uitga de zon al schijnt, dan sta ik af en toe al wat van kou te beven en later op zo'n mooie dag dan pluk ik als het even mag een emmer vol met bramen zo heerlijk lopen door het duin of ik pluk asters uit mijn tuin en zet ze…

Genietend van de schoonheid de schoonheid van de natuur vraag ik me af waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd, de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd van de kleurenpracht alles wat rijpt en openbloeit alles wat stijgt en hoger…

De zomer loopt ten einde, een bosrit in de zon de nazomerdagen laten vergeten hoe 't ooit begon. Ineens valt mijn oog op een sprookjesboom die stond daar naast andere, heel gewoon. Ik moest er een kiekje van maken niet synchroon van die overjarige, door de tijd aangetaste pracht-boom.…

Ik zeg: ik schrijf bij drama Zij zegt: schrijf maar niet Ik schrijf En ik schrijf en ik schrijf en ik schrijf Over bomen wil ik schrijven Over de lucht die zij ademen Die wíj ademen Over de seizoenen mét en de seizoenen zonder zoenen Over liefdes aangevangen over havens en schepen en dat alles tijdelijk is Maar o zo mooi o zo…

een dansende spreeuw die luidkeels krijst bij het zoeken naar voedsel, laat zijn wintervoetjes na op een wit kleed van kristal heldere sneeuw. een dennenbos in de buurt, bedankt,schaduw en zonlicht,die toveren de dennenbomen om tot sprookjesachtige figuren op een bouwvallige muur. een bevroren vijver weerkaatst het…

De bloemen, die slank daar rijzen, zijn bleek gelijk de dood; ene enkle staat in 't midden, als bloed zo vurig rood. Doch kuste haar niet de zonne: nooit zag zij die stralengloed, de bloeme is de aarde ontsproten en die dronk mensenbloed...…

jouw voetafdruk in het nat zand Liet me weten dat je hier ergens was maar uren later waste het spoelend zeewater die waarnemeing volledig van het strand!…

je tijd is bijna om de lente is in zicht dieren slaken blij gegrom voelen het warme zonnelicht. temperaturen stijgen het gras begint te groeien de winter moet nu zwijgen zelfs bloemen gaan al bloeien. bomen gaan wijd open hun takken krijgen knoppen stil, verlangend hopen op bladeren die ontpoppen de mensen komen buiten…

Vreugdevol wakker in beneveld dageraad fris als een druppel dat water laat cirkelen op grond van eerste herfstblad.…

Ik kan's nachts soms niet slapen mijn gedachten kennen geen rust dingen,die me steeds blijven plagen daarvan ben ik me zelf van bewust. Je leren kennen kost me veel kracht omdat jij jezelf ook nog niet kent iets, in jou vind ik soms zo apart dat blijft in mij iets dat niet went. Wist ik maar, hoe ik dat kan leren het te overwinnen en te…

grillige rotsen overheersen een stukje puur natuur, waar ook duistere spelonken zorgen voor angst en vuur in het donker gedoken, hangend, onderste boven met zijn kop in een zwarte mantel verscholen. rustig slapend, misschien wel dromend van de jacht, wat hij allemaal vangen kan in deze sterrenloze nacht. vleermuis is de…

Ik schilder paarse bomen in mijn tuin, waaruit de eerste bladeren naar beneden vallen. Bij een zuchtje avondwind zal mij dit het beste bevallen. Ik laat de landerigheid in mij nu maar verdwijnen, als het regenwater de tuin- tegels spoelt; en een zomergevoel in mij langzaam laat wegkwijnen. Op het moment dat de zon zich duistert achter…

ik heb met bloemen gesproken weet de tonen van kleur hun intense relatie met licht door de melodie van bloeihoogte zij kennen ook het gezicht van de wind en horen in fluister en vlagen het weer van de komende dagen zij had mij wiegend gewenkt opende haar hart straalde bedeesd toen ik schaamteloos keek naar haar pracht ik deelde aarde…

schimmig knoest zijn stam en detoneert de tijd standvastigheid beklijft eonenlang zijn strakke lijf met voeten in het zuurstofloze water werd hij geen prater hij overleeft waar dood in gassen borrelt uit vergane grond zal zegevieren als bliksem eindelijk het schizofrene aardt de gespletenheid die hij als god ten dode opgeschreven…

voor de vroege vinder van een vrolijke vlinder fladder, fladder, fladder vind voor jezelf een ladder klim vliegensvlug omhoog tot in de regenboog en verwonder je over de vlucht van de kleurrijke dagpauwoog…

Ze is zo groot. En, hoewel grijs in middels, Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog. We mogen met z'n allen aan haar zitten, nog steeds. Vindt ze niet erg. We mogen er zelfs in, helemaal. Merkt ze niet eens. Ze is zo groot. Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

'k Was buiten aan 't dolen. De zomernatuur Ontplooide haar kracht allerwegen; En tuinbed en boomgaard en akker en wei, - 't Sprak alles van God en Zijn zegen. 't Was alles zo feest'lijk, zo rijk en zo schoon; Het rondzien was zuiver genieten, En deed aan de trillende snaren der ziel Een zacht Hallelujah ontvlieten. Ik zag naar de…