Netgedichten

netgedicht (nr. 61.913):

Als paradijselijke gift

weer vlaagt
wind ontrafelde
gedachten op
een ribbelig strand

de patronen
golven tot
vloeiende lijnen in
het waterige zand

het is de afdruk
van onze unieke
menselijke breinen
in verbondenheid

het geestelijk
communiceren zijn
we kwijt valt buiten de
persoonlijke mogelijkheid

maar de database
staat in silicium gegrift
wind vlaagt hoofden vrij
als paradijselijke gift