Alle inzendingen over humor

flieder, fladder, faldera weg met die zwarte bril daar word ik toch zo somber van ik breek hem nu in twee tiepie, tappie, tokolo ik kijk door roze glazen alles lijkt veel vrolijker de dag krijgt opeens kleur dikkie, dakkie, doremi voortaan ga ik kiezen voor groen, geel, goud of paars dat doe ik lekker zellef…

Jan staat in het savannegras ontwaart vaag een gele smoel met aanzwellend angstgevoel dissonant in zandgeel gewas Hij denkt misschien 'n leeuw de leeuw grijnst 'een denker' haakt hem met zijn linker als Jan vlucht in 'n schreeuw Genen die onze ervaring beheren waarschuwen voor gevaar door onze gevoelens die ageren Moraal van dit verhaal…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

‘k Heb vandaag weer een rot dag gehad, ‘k ging op de fiets naar de stad, ‘k ben eerst wat brood gaan kopen, en daarna ben ‘k naar de slager gelopen. Mijn vrouw wilde ook violen, toen ik terug kwam bleek mijn fiets gestolen, ik dacht bij dit verlies kan er ook nog wel een pilsje af, maar de kroeg die was gesloten, wat een straf. ‘k Ben toen…

Het krioelde en het wemelde van dwaze dorstelingen die -gezeten aan de toog hun onkruid schoten in het nat waar ze gestrekt en scheef gebekt hun smart aan lappenlaarzen hingen en genoten van de labbekak die dronken iets vergat Ze hadden voor de maan gedanst in grote lanterfantenkringen want ze bleven zonderlingen die hun lol hadden gehad…

Ik wil niet langer tastend in het donker vragen naar de bekende weg Het lichtknopje…

Bij ouder worden Groeien onze oren, zegt De geriater Tijdens sterven fladderen We er mee naar de hemel…

ik zorg er voor, klantvriendelijk afstoffen stofzuigen dweilen afwassen en na gedane arbeid ga ik naar huis waar alles, zoals altijd, weer eens is blijven liggen…

M’n niet bijbelvaste neef Simeon de bekende geestenfluisteraar is ingehuurd door de kardinaal als pilaarheilige in de kathedraal Leven als ‘n god in Frankrijk een appartement op een pilaar vers gebakken ovenwarme brood gewijde wijn van ‘n goed jaar Euforie en wijn ’n wankel brein in paniek halen ze hem naar benee als hij predikt…

Laat de materialisten toch sjouwen met de plastic tassen van hun vrouwen. Verlichte geest met weinig geld op zak zit op een terras, ook onder de plak.…

ik heb je aangeklikt maar niet gelezen onvolprezen laat ik je gaan jij hebt het wel geflikt laat mij nu eens bovenaan staan…

Een mosselman, op geld aan 't zoek, ging naar de mosselbank, zo om de hoek. Want hij was oprecht van mening: "dat is een mosselbankvanlening". De mosselbankbaas sprak toen zuur: "Wij zijn geen bank van leentjebuur".…

Hij was vrachtwagenchauffeur en hij had haar wel eens zien lopen in dat wegrestaurant zo tussen Waregem en Lille waar zij hem hete koffie schonk die hij daar ééns per week kwam kopen met een koekje er steeds bij van haar robuustgebakken ziel Ze lachte vrolijk steeds naar hem terwijl ze speelde met de knopen van haar bloesje -net zo lang…

Gelukkig nieuwjaar, gelukkeg nieuwjaar. Gelukkug nieuwjaar, glukkoeg weer daar. Gelukkag nieuwjaar, geloekkug weer maar. Gelukkog nieuwjaar, glukkul niewaar.…

ik schrijf in de ochtend, middag, avond en zelfs 's nachts en nimmer bereik ik de voorpagina, want Kerima, Julius en Driek dringen voor, zelfs Wil heeft dat streepje eigenlijk vind ik het best, zo ontdek mij maar in de marge…

kom laat onze kilten tillen aan de overkant van de rivier hoor nu al de meisjes gillen dansend van plezier toch ga ik er liever heen in mei dan rijmt het met rokkentillerij…

Een zalm had van een kok geleerd: "als men zichzelve nu pocheert met een druppeltje citroen, (je kan er iets saffraan bij doen), wordt men bijzonder gewardeerd".…

En hier lag ik dan met haar gelegen in ons beider blootje en ik zuchtte van de liefde en een eindeloos bestaan ze rookte zichtbaar nog wat na toen zij daar rond dreef in dat slootje waar een laatste druppel zonlicht ooit ten onder is gegaan De nacht was doodstil aangebroken toen ze stierf - mijn Margootje en ik fluisterde de paarden nog…

Kijk hem daar nu vrolijk spelen in de tuin daar met die vlinder sprak zijn oma in verlangen hij wordt vast ooit bioloog Waarna de kleine opgetogen weer naar binnen kwam gevlogen en hij hield zijn kleine handjes voor zijn oma iets omhoog En oma zag tot haar verbazing daar twee grote vleugels liggen die hun lijfje moesten missen en ze hield…

laatst bezocht ik een perceel in de volksmond een bordeel waar drie uitgelezen heren trainden in het copuleren "hé zag" steunde een haagse heer "houd op laat los" ik kan niet meer "parbleu" zo lispelt een markies "uw buikje kriebelt aan mijn lies" "ik investeer in jou" hijgt een magnaat "een aandeel in mijn koersvast zaad"…

ik wens u stervensveel geluk ook ga maar dood niets tegen in te brengen…

Met mijn neus tegen het venster keek ik naar haar naakte weelde die zij stiekem met mij deelde liggend achter thermopeen het was de ochtendzon die zacht haar roze huid met glans bespeelde en ik waande mij de zon die in verlangen haar bescheen Op stoute schoenen sloop ik binnen om haar éénmaal nog te kussen en ik boog me ondertussen in genot…

Ik hoor alom zo menigeen klagen, ‘k ben zo alleen met de kerstdagen, maar hiermee help ik je af van ’t klagen, bij mij is de hele familie en blijft drie dagen. Drie dagen moet ik hun gezeur verdragen, van mijn schoonmoeder en mijn zwager, en mijn zuster met haar blagen, het wordt mij teveel deze hoogtijdagen. Mijn schoonmoeder verteld mij…

JeePee speechte in Manhattan spontaan die yankees in uw NY Yankees Stadium komt van the oer old dutch name Jan-Kees Hudson nam hem mee in the Golden Age was echter good old Jan-Peter mee gesailed de Yanpeters hadden hier nu gespeeld * Ze vroegen waar haalt-ie het vandaan de zaal klapte uit haar dak zo'n humor uniek een curiosum politicus…

Een kraaghagedis sprak straalbezopen toen hij een vrouwtjesdier zag lopen: "schenk mij nog maar een glaasje gin, dan zuip ik haar er ook nog in".…

Ze hoopt dat singles bellen, een prins met een rendierslee, dat die leuke macho om de hoek, haar vraagt voor het kerstdiner. Slechts haar moeder komt nu op bezoek: "kerst valt weer niet mee".…

hij had genoeg van haar elke dag weer hetzelfde liedje geen moment rust, altijd omgeven door haar gekakel de priemende ogen, de rauwe keel die ze alsmaar schraapte het greep hem bij de strot hij draaide haar de nek om vanavond eten we kip…

Een mosselman kreeg als dank bij zijn pensioen, een mosselbank. Vraagt men naar zijn diepst verlangen: "'k zou op die mosselbank graag hangen, want ik kijk met erg veel vreugd naar die mosselhangbankjeugd".…

Een zich spiegelende schizofreen, liep laatst door zijn zelfbeeld heen. "Had ik dit eerder maar geweten, dan had ik mij niet zo gespleten". (De schrijver dezes dacht meteen: "twee weten meestal meer dan één").…

Soms Stel ik mij een vraag Zonder antwoord af te wachten Zo’n vraag Komt plotsklaps bij mij op Daarna Verwaaien mijn gedachten Geloof mij Want het is historisch Dergelijke vragen zijn onnut En meestal zelfs Retorisch…