701 resultaten.
                
Morgenlicht
netgedicht
 2.0 met 4 stemmen 
 324 Wat is het heerlijk om eens vroeg op te staan
De laatste zandkorreltjes uit mijn ogen weggeveegd
Afgelopen nacht ondergaat een ware metamorfose voor iets
aankomend: Prille dageraad die al gloort ergens hier ver vandaan.
In korte tijd biedt zij een breed scala aan kleuren
alvorens de zon haar eerste stralen tevoorschijn tovert
Het o zo prachtig…
Stiefeltje, mijn prachtige lentemerel
hartenkreet
 1.5 met 2 stemmen 
 489 met je zorgeloze  
zuivere zang
breek je de winter
en het ijs om mijn hart
versplintert
onder het plotse verlangen
naar jouw belofte van lome warmte
dagen zo licht als de tonen van jouw zang
Zonder besef
dat jouw lichte lied
deze donderende gevolgen heeft 
bezing je de terugkeer van leven
Herinnering
verlangen
Stuiterend geluk…
De pracht van een hart
hartenkreet
 2.3 met 3 stemmen 
 377 Zo breekbaar als glas
zo kwetsbaar als een kompas
de pracht van een hart.
Een plaats waar geheimen en onthullingen
veilig worden bewaard die bovendien nog eens wordt
gevoed door het stromend bloed die zich een weg baant langs
het netwerk van verkeersaders en doorgangsroutes, een kruispunt nabij.
Hoe openlijk en werkelijk zij de golven van…
Schoonheid van het leven
netgedicht
 2.4 met 7 stemmen 
 374 Voelend met mijn hart
de schoonheid van het leven
steeds weer verbonden.
Wanneer onverwachtheid straalt in de open hemel
waar ik kennis maak met stukjes taal van aantrekkingskracht en
creativiteit tot zowaar de zintuigen verblind worden door hun schoonheden
Een voor een ongekende composities als een stille nadering voor mijn verloren liefde…
Ode aan Martin Bril- enfin Martin
netgedicht
 3.0 met 3 stemmen 
 341 Enfin Martin
domheid is inderdaad brutaal
pathologisch mondig
Miskend
zelfgenoegzaam
grotesk
Het zet zijn wangzakken 
van misprijzen op
als een brulkikker
Het blaast 
zijn leegte op
en denkt ondoorzien te imponeren
als een keizer zonder kleren
Domheid is gewend
dat roepen 
effectiever is dan denken
de aanval
effectiever dan…
Paars 2
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen 
 338 Als Gandi stond hij daar zomaar 
en zij als veel jonger dit keer 
met haar blonde haar
Hij druk in de weer in korte lendendoek
We konden kiezen nog uit kamers
en zagen hen vanuit het kantelraam
zitten in de zon
aan de kolossale houten tafel saam
Éénmaal ook bij hen, 
druppelden de mensen binnen 
veel man en enk'le vrouw
't Programma werd…
Het leven van een vlinder
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen 
 410 Een vlinder in rust
de vleugels trillen nog steeds
klaar om te vliegen.
Hoe een mooie vlinder met frivool gefladder
zich laat meestromen op de golven van een wind waarbij
ze zweeft over het water, even met de poten deze heldere spiegel roert
of vrolijk de verschillende luchtlagen kruist; ongecompliceerd zet ze haar vlucht voort.
Een fraaie…
Ze is niet echt weg
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen 
 411 De herinnering
als een mooie glinstering 
bewaard in tranen. 
Hoe plots een mooie vlinder is weggevlogen
naar oneindige van hemel waar ze onderweg tijd vrijmaakt
om nog even achterom te kijken en terug te blikken op haar geraffineerd
leven waarin ze als een ambassadrice van de Liefde vast en zeker wegen heeft gekruist.
Een bestaan van los…
Uit het leven
netgedicht
 3.2 met 36 stemmen 
 1.120 Zoveel moois en meer
gegoten in momenten
leven laat zich zien.
Hoe ik me laat meestromen op de golven van het
leven waarin ik zonder belemmering en verplichting vaar in
een voorwaartse richting zonder enig teken van achteruit te kijken maar
steeds weer mijn dromen achterna ga en ontvang met open armen een nieuwe morgen.
Op welke wijze mijn…
Ode aan mijn breekbaar-en-kwetsbaar
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd.
 328 Geven en nemen
steeds in leven en liefde
een hart is alles.
Een plaats waar geheimen en onthullingen
veilig worden bewaard die bovendien nog eens wordt
gevoed door het stromend bloed die zich een weg baant langs
het netwerk van verkeersaders en doorgangsroutes, een kruispunt nabij.
Hoe openlijk en werkelijk zij de golven van
het leven…
Zomerschemering
netgedicht
 2.7 met 9 stemmen 
 389 Hemel bevangt mij
haar mooi neemt mijn adem in
mindful momentje.
Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak
door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder
worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden
op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.
Flora vouwt ieder…
WONDEREN BESTAAN.
hartenkreet
 4.0 met 2 stemmen 
 552 Dikke vriendelijke duif berooft me van mijn speculoosje
De zo schattige diertjes horen niet in een eng klein doosje
Bambi, mijn lekker flodderkontje spint en kronkelt lekker om mijn benen
Ik mag haar warme genegenheid en charmes even lenen
Een serene oude abdij helpt mijn hart haar flinke dorst te lessen
Omarmende warme tederheid kus ik zacht…
Turf
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen 
 333 Hartje winter ging de bel
voor de deur stond Fred
witte muts en verder blauw
vroeg hij om een bed
Blij met deze buitenkans
greep ik Fred zijn lurven
niets dat in mijn open haard
zo lekker brandt als smurfen
Epiloog:
Het was mij echter liever
en evenzo mijn partner
dat brand uitbreekt in de baard
van de heer Pierre Kartner…
Uit mijn leven
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen 
 362 Hoe ik mijn hart volg
als een breekbaar-en-kwetsbaar
wonder van bestaan.
Hoe heerlijk genietend het is om elke morgen
te ontwaken met fracties blauw, frisse wind en een helder
licht aan de open hemel op hetzelfde moment hoor je de bewegingen
van groene en volle bladeren wrijvend tegen elkaar in een constant fluwelen geruis.
Op een dag als…
Vertering
netgedicht
 3.5 met 2 stemmen 
 371 Van de caravan en wij die daarin
hoe vreemd, maar ook hoe knus
de pap die je maakt,
de bloesjes die ik maar zoeken blijf,
die had ik toch meegenomen?
van het geblaat achter de strook bomen
van de wadden, de wijdte 
de oplichtende zandvlakte in de verte 
de vele vogels, 
de vuurtorens
de oude huisjes met bloeiends 
op de stoep
de verschillende…
Nocturne
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen 
 318 Sterren fluisteren
aan wolkeloze hemel
vol glans en glinster.
Hoe laatste restanten van een dag nog even
aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt
avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt
Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.
Na de vroege opkomst en menig…
Ze heet Poëzie
netgedicht
 2.5 met 4 stemmen 
 365 O Poëzie, lieve vriendin van dromen
laat me meevoeren op stroom van verlangen en
liefhebben opdat ik kan varen met meewind langs kabbelend
water waarop ik kan genieten van vergezichten en gezichten; horizon nabij.
Vroeg in de morgen geef je mij al warme
klanken en hartverwarmend timbre die ik samenvoeg tot
een geheel van woorden en zinnen waar…
Bij mij zijn
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd.
 365 Bij mij zijn,
geeft me vleugels,
waarmee ik vliegen kan,
dwars over oceanen heen.
Die krachtig genoeg zijn,
om jou te dragen,
en stormen en orkanen te doorstaan,
om uiteindelijk veilig te landen.
Op een eiland,
vol rust en vrede,
waar de hemel diepblauw kleurt,
en de oceaan kabbelend dit lied neuriet.
Bij mij zijn,
om voor een heel…
Bedankje
netgedicht
 2.5 met 2 stemmen 
 358 Nu de mei haar bloei voltooit,
past waardering de Beheerder.
Of kan er geen bedankje af,
doorvoede burgers en toeristen?
Niet zo simpel te verwoorden,
ethisch schroomvallig als we zijn.
Wanneer men mij welwillend toeknikt,
buig ik mij deemoedig over een ode.
Daarmee bedoelend hoe toegewijd
ik dit verzoek wil honoreren.
De hoogste lof ontvangt…
Vier kwatrijnen
hartenkreet
 2.3 met 3 stemmen 
 550 Wanneer onverwachtheid straalt in de open hemel
waar ik kennis maak met stukjes taal van aantrekkingskracht en
creativiteit tot zowaar de zintuigen verblind worden door hun schoonheden
Een voor een ongekende composities als een stille nadering voor mijn verloren liefde.
Op welke wijze deze klanken klaar klinkend door het
leven gaan die bovendien…
De pracht van de aarde
netgedicht
 3.0 met 17 stemmen 
 438 Zoveel moois en meer
gegoten in momenten 
aarde laat zich zien. 
Op welke wijze ik kan genieten van een schoonheid
in rust en ruimte waar ik mij steeds weer afvraag hoe kan het dat
ik haar niet eerder heb gewaarworden tot waargenomen met al mijn zintuigen
Iets om te bewonderen, niet alleen maar om met hoogmoed, hebzucht of wellust te bekijken…
Avondpracht
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd.
 335 Wanneer in de avond een zon begint te
welken achter het groen glooiende landschap waar het
aantrekkelijk mooi lichaam zich zal verschuilen in de lucht terwijl het
puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.
Het resultaat is een combinatie van verre
horizonten en rijke kleurschakeringen gegoten in wonderlijk…
NARCOSE
hartenkreet
 3.0 met 1 stemmen 
 571 Na het ontwaken is het nog niet echt feest,
gekleed in slechts een miniem schort voel ik me een beest.
Geboeid door slangetjes van het infuus en katheter,
draden verbonden aan een monitor voor de hartslagmeter.
Zuurstof uit de muur naar mijn neus,
gezien het verlies zijn twee zakken bloed geen slechte keus.
Niet te vergeten een bal met een rode…
Knipoog
netgedicht
 4.5 met 4 stemmen 
 459 hoog te belopen treden eindeloos 
de duinen, het strand, de zee
veel zee die wacht, het troostende water 
zie ik je drijven op zachte golven 
naar het schip met de drie zeilen
naar de verre dunne lijn 
naar de zakkende zon en je zwaait 
maar ik kan het niet, armen die weigeren
mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer 
er is veel wat ik…
Hemelkleurig
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd.
 389 Ik achtervolg jou met een vogelkleur
zo blijf ik nooit zonder beweging
hemelkleurig in mijn dankbaarheid
voor ieder likje kostbare verf
haal ik de zuurstof uit mijn lucht
Heimwee kleurt donkerblauw
achter het wenken van de horizon
geoefende schildershanden bereiken
een korte stilstand in het denken
zo blijft de horizon maar wenken.
Met…
Verrijking
hartenkreet
 3.0 met 6 stemmen 
 453 Strelende klanken
gegoten in rijm en vers
foto afgedrukt.
O Poëzie, lieve vriendin van dromen
laat me meevoeren op stroom van verlangen en
liefhebben opdat ik kan varen met meewind langs kabbelend
water waarop ik kan genieten van vergezichten en gezichten; horizon nabij.
Vroeg in de morgen geef je mij al warme
klanken en hartverwarmend…
Open
hartenkreet
 4.0 met 1 stemmen 
 477 Spreek je over dichten,
Dan wordt iets dichtgestopt.
Er wordt iets toegesloten,
het deksel gaat erop.
Dichter zijn is iets heel anders.
Een dichter houdt van openheid,
zijn hart voor schoonheid openstellen,
Een heel groot onderscheid.
Hij moet aan anderen overbrengen,
de schoonheid die hij voelt en ziet.
Geen geluk ligt er in zwijgen.…
De kracht van stilte
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen 
 577 Wanneer onverwacht en plots
kleuren van stilte het lichaam binnendringen
waar ze langs het adernetwerk onderweg zijn naar mijn hart 
Ik probeer hen te begrijpen en verstaan laat staan oplossen in het luchtledige. 
Dat is helemaal niets mis mee daar 
ze geen enkel vorm van geluid of ruis voortbrengen
maar veeleer zich laten meestromen met emoties…
Blijdschap
netgedicht
 5.0 met 1 stemmen 
 378 Hoe je blij kunt zijn 
om niets
Natuurlijk is 't wel iets
maar wat?
Want anders had 
ook iedereen wel dat
en waren er geen gedeprimeerden, zwaarmoedigen
Geen moorden, verwoedigden,
bebloedigden.
Blijdschap komt uit vuur,
verlangen dat zo nu en dan
beantwoord, 
of altijd
Alleen soms niet te zien
door te dikke bril
door te vermoeid…
Paars
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen 
 418 Ze waren bezig met de grond
om die netjes
met meditatiekussens in een rond
Een blij omhelzen was er
En lekkernijen uitgestald
' k Had er nu zin in al
De sarongs werden omgedaan
Een houtkachel waaruit het gloeide
We mochten zijn  't kindeke 
dat gestreeld, bewonderd, 
'k bloeide
Dan herders en de schapen, 
die andere schapen zochten…