Netgedichten

netgedicht (nr. 80.765):

Als wolken voorbij drijven

Ergens daarboven
kijkkast vol kunst en leven
verlangen nabij

Hoe vroeg in de morgen mijn aandacht
wordt gevestigd op zwevende wolken in allerlei tinten
en in verscheidenheid verenigd een opklarende hemel voorstellen
en vormgeven op hetzelfde moment laat een zon zich van haar beste kant zien.

Bovendien adem ik verschillende zachte
luchtlagen die mijn lichaam in beroering en vervoering
zullen brengen maar ook om van dichtbij mee te maken hoe heerlijk
intens het is daar ze kracht en pracht uitstralen opdat mijn zinnen niet verloren gaan.

Behalve ongekende bewondering steken
ze net zo verwondering aan van waar het einde nog niet
is geschreven of gesproken tegelijk klimmen bijzondere dromen unieke
wensen naar ongekende hoogte; is het tijdelijk of blijven ze hangen gedurende de dag.

Hoe dan ook, ik laat me meestromen op hun
golven van onverwacht en plots zodat enige inspiratie en
verbeelding drijven terwijl mijn creativiteit wordt aangewakkerd tot het
dichten van deze 4 kwatrijnen tezelfdertijd sporen nagelaten om nooit meer te vergeten.