Alle inzendingen over huwelijk

In de stad liep een lang getrouwd stel. Hij werd gek van z'n vrouw d'r gezemel en ervoer d'r geklaag als een hel. Toen ontwaarde hij Bistro 'De Hemel'. De man kreeg een prima idee en hij zei haar: 'Hier gaan we naar binnen.' Wat mokkend ging zij met 'm mee. 'Och, misschien', dacht-ie, 'komt ze bij zinnen.' Het einde zou dit…

De geit was met een bok getrouwd. Ze hadden beiden al een jaar intens genoten van elkaar. Ineens vond zij de bok heel stout. Hij liet een spoor na van z'n daad van overspel in 't hondenhok en werd daardoor een zondebok. Zo maakte hij z'n eega kwaad. Hij zei d'r nog: 'Vergeef me, geit; je bent nog altijd mijn idool.' De geit nam echter…

Man en vrouw Twee handen op één buik. Alle dagen samen. Hadden geen woorden nodig één oogopslag was genoeg. Hun liefde voor elkaar was één ketting met dezelfde gave schakels, die perfect in elkaar pasten. Zij schonk hem haar liefde, hij zijn hart. Zij leefden voor elkaar, waren als eb en vloed. Maar hun meningen waren verschillend…

De twee waren tien jaar getrouwd. Ze hadden een feestje gebouwd. Het hoogtepunt van deze pret beleefden ze samen in bed. Hij zei: 'Wat ben jij toch een schat; ik heb het haast nooit zo gehad.' 'Ik ook niet,' zei zij, 'in geen tijden.' Onmiddellijk wilden ze scheiden. Die wens leek bijzonder onzinnig. Beminden z' elkaar dan niet innig?…

Het is een mooi stel Hij gaat veel om met zijn gedachten Zij doet hetzelfde met haar gevoel Waar ligt ergens dat ontmoetingspunt In hun aardse reis, want dat is toch het doel? Wanneer komen ze tot een compromis? Krijgen ze het eens zwart op wit Bewandelen ze het pad naar hun verschil Of naar het klokhuis dichter bij met pit Op…

In het begin, was alles mooi, in het begin was alles prachtig, in het begin. Wat later, na het huwelijk, waren er strubbelingen, een schuldige is er eigenlijk niet, dat waren beiden, echter: er waren kinderen en die waren bedoeld of onbedoeld de dupe van de fouten van de ouders, die al vechtend door het leven gaan. Maar:…

Kijkend in de spiegel zie ik mijn gelaat diffuus en wazig zonder bril; een ochtendritueel vlak voor het scheren. Over mijn huid, ooit strak gespannen, glijden over rimpels tastend mijn vingers, die de weg voor het scherpe mes voor een lange haal in de juiste richting banen. Weer met zorg en netjes glad geschoren voel ik me altijd weer…

Jij bent mijn rots in brullend water. Jij bent "mijn schouder" op het juiste moment. Mijn minnaar, man én maatje. Jij bent mijn wereldvent. Ik ben "jouw thuis" gevuld met liefde. Jouw warme veilige haven na dagen vol met stress. Jouw maatje, vrouw én jouw liefdevolle minnares!…

onberispelijk vullen de echtelieden het tweepersoons bed zij heeft een wespentaille en hij een paardenmiddel…

Een wijfjesmus ging naar Hongkong op d'r huwelijksreis met een tong. Ze heeft, op het bruidsbed gelegen, voor 'n muskus een tongzoen gekregen. Van het een kwam het ander. Nu is ze de moeder van vliegende vissen.…

De ringen van trouw op deze huwelijksdag als symboliek gegeven zijn als de jaarringen van jullie levensboom geworteld in Gods liefde met elkaar verweven. Zolang de trouw door liefde wordt gevoed is jullie levensboom gezond en groeit hij goed. De ringen van Gods trouw, die jullie jaarringen omgeven vormen draagkracht voor de mooiste…

Hij haat Tamarinde uit Leiden en wenst om zichzelf te verblijden te trouwen met haar, want dan kan-ie zowaar officieel van het takkewijf scheiden.…

en zo sprak zij tot hem van wat waarachtig waar was hij stamelde wat woorden vragend kwam ze niet verder de leegte van z'n stilte veraadde een echo van onbegrip en zo vervreemden ze verder het scheiden was onvermijdelijk haar kronkelend pad liep omhoog dat van hem was van steen met een voorziene bestemming aan het einde van een rechte…

hij wist dat een kopje koffie zou uitmonden in een band voor het leven gepaard aan het voederen der eendjes hij stelde derhalve de uitnodiging dienaangaande nog even uit…

De klokken hollen met laarzen over het blad van deze dag schudden de bruidssuiker met emmers uit hun bolle buiken het altaar is de sponde waarin nu alles mag de priester lipt zijn zegen, zwaait met de witte vlag bruid zijn is een bevalling zo te zien het ja-woord ligt in stuitligging onder de witte sluier klampt zich vast aan de…

Wantje was een rappe meid, Blank en mals van koon; Al de jongens uit de buurt Vonden Wantje schoon. De een vlocht haar een bloemenkrans, De andre schonk haar fruit; Men verzocht ze tot de dans: Wantje lachte ze uit. Karel was een flinkse maat, Struis en bruin van vel; Al de meiskens uit de buurt Vonden Karel wel. Ze belonkten hem…

Lieverd, ik hou van jou Lieverd, ik blijf je trouw Lieverd, je bent alles voor mij Lieverd, voor altijd zij aan zij Lieverd, we horen bij elkaar Lieverd, we zijn er voor klaar Lieverd, een verbintenis voor ons leven Lieverd, het gaat gebeuren, we gaan het beleven Lieverd, je bent mijn wonder Lieverd, ik kan niet meer zonder…

Ik wist het niet, Nee, ik wist het niet, Dat ik zoveel van je hield. Jij hield van mij, Dat wist ik, Ja. dát wist ik. Héél gewoon, Dat vond ik, Ja, dat vond ik. Heb ik wel gezegd: "Ik hou van jou"? Ik wist het immers niet. Nu ben je er niet meer, Nu weet ik, Ja, nu weet ik... Dat ik zielsveel van je hou!…

Jij had iets met sokken, Je kocht ze zelf Zo af en toe. En soms... wel vijf paar tegelijk. Je was er zuinig op, Een gaatje werd gestopt. Dat deed je héél precies En zeer zorgvuldig. Als je zo bezig was Dan zat je stil te lachen, "Ik"! Zou dat moeten doen. "Ik", vond het allang "best", Een man die sokken stoppen kon. Liever had…

Vroeger ging je hokken Als je weg wilde onder moeders rokken Om hetzelfde te beleven Gaan ze tegenwoordig samenleven En zijn ze “bij elkaar ingetrokken”. En bevalt het even niet Verlaat je wie je binnenliet…

Ik ben m'n linkerschoen kwijt, 'k Weet niet wat ik moet doen. Ik voel me nu zo raar, Wat moet je met één schoen. 'k Weet nog hoe we begonnen, Een nieuw en keurig paar We waren sterk en soepel, Genoten van elkaar. Er kwamen stormen, regenvlagen Sneeuw en hagel. Wij waren jong en sterk, We deden trouw ons werk. De linker ging wat…

Na het werk Al het wel en wee Samen aan tafel Wij met ons twee. Dan zeg ik Ga je mee, ga met me mee Samen cirkelen over zee.…

ze kijken samen ’s ochtends al tv en zo verglijden starend lange dagen hij zwijgt vooral en roert terneergeslagen vaak eindeloos in kopjes slappe thee zij lijkt, vergrijsd, verzoend met pais en vree toch voelt ze diep van binnen soms iets knagen een onbestemd gevoel van onbehagen al maakt berusting schuchter haar entree hij slikt manmoedig…

De getuigen zijn weer in gewone doen Rijst door de duiven opgegeten De witte broodsweken voorbij En wij Wij gaan verder met ons geluk te vieren…

Mijn ridder op het witte paard, Reed op een oude motor. Een touw in zijn manchesterbroek, Een jas met een gescheurde mouw... Maar... zijn ogen waren blauw. Ik was nog dodelijk verlegen, Ik was nog eigenlijk een kind. Hij maakte maar een grapje, Over een koe, die naar ons staren zou. Wat waren zijn ogen blauw. Hij zei: "Ik kom je halen…

Je zult het niet geloven maar dit wil ik even kwijt herinneren jullie me nog inmiddels ben ik één jaar getrouwd het heeft me nog geen minuut berouwd mijn lieve blonde meid en de huwelijksreis voldeden volledig aan de verwachtingen en de eis heerlijk ontspannen in een rustige sfeer dat wilden we samen en niets meer Vlieland was met zon overgoten…

( Voor Wendy ) handen vol hartjes strooi ik op de golven van de tijd ik schrijf je dromen toe wensen van vreugde alles wat je hart verblijdt lange mooie zomers vlindervleugeldansjes liefdesbloemenkransjes goudspiegelingen weerkaatsend op de dag van het kant en wit satijn dat het gegeven wonder zal blijven groeien van het…

Nja is een elf en Jee is een fee Elven zeggen zelden nee Feeën zeggen zelden ja Spaart dat ruzie en verdriet? 'Jee' Dat dus niet? 'Nja' Zijn Nja en Jee tevrêe? 'Nja Jee!' En gelukkig met zijn twee? 'Dat nel!' 'Dat jiet!' Daarover zijn ze het oneens? 'Neljee!' 'Neljee!'…

Kijk- deze ring zit nu zo strak dat hij niet kan afglijden. Dat geeft niet. De jaren hebben mijn handen veranderd, maar niet mijn hart.…

In het midden van de feeste, van het spelen en 't gezang, 't vlugge klappen, 't vrolijk lachen en der bekers hel geklang, Schouwende over 't levend feestmaal zit de blanke Poëzij, en 't gemoed vol zoet bewonderen, kijkt en zwijgt en mijmert zij. Zij bewondert 't werk des Heren die, wanneer de Mens daar stond, nieuw geschapen, sprak: "Niet…