Alle inzendingen over religie

Er is een volk dat ‘s zondags hoeden draagt ‘s Nachts komt de dood hun kamer ingeslopen Bedremmeld voor de troon wordt ‘wie zijt gij?’ van ze gevraagd Een wolk van somber zwijgen hangt de zware tongen open Blootshoofds iets getuigen van een noeste drang naar zwart Afkeer van de luiheid en een eerlijk oog naar boven Faro’s volk een enakskind…

Het kruis, waaraan onze Heer Jezus sterft, is een schandpaal van zwaarste foltering, die in diepgaande christenbeleving gevoelswonden en denklittekens kerft. Dit steeds aanschouwde martelwerktuig erft Hemels licht, schept een blije stralenkring rondom de Man van lijden en redding, waarbij het ver en dichtbij mensen treft. Het hout der verschrikking…

Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde, 't Vervlóekte Boék van laffe deémoed, klein, Die loert, die loert, koud-donker, donker-rein, Of Hij die ménsjes niet verdérven kónde. Ook Hij droeg fier, op 't lijf vol eeuw'ge pijn, Eén matelóze, toégeschroeide wonde, Dat alles had zó anders kunnen zijn. - Zijn Zijn.... Mysterie, maar zijn…

Een veelvoud aan korreltjes. Moeilijk bijeen te houden, glippend door de vingers, vallend op de grond. Om aarde te worden, bodem van waaruit wij leven.…

In januari plegen katholieken Haast elke dag een heilige te eren Men noemt dan namen van zo'n dertig heren Om te gedenken sinds het ochtendkrieken De louwmaand, volgens 't calendarium Kent naast die dertig haast geen vrouwennaam Want Agnes, Prisca, Emerentiaan Zijn bladvulling in hun glossarium Zo zijn Felicitas, Perpetua Theresia,…

De god, de vader en de zoon Hoezo werden we dat gewoon De moeder, dochter, de godin Van alle leven het begin De kerk die emancipeert Hoog tijd dat het tij eind'lijk keert!…

In lang vervlogen tijden zwierf een kloeke marskramer langs akker en boerenwei door grote bossen van stil dorp naar drukke stad liet zijn mondharmonica vol vrije kunst horen ongeacht of de koopwaar snel misschien moeizaam het kistje verliet ofschoon hij nooit las sprak de man al lopend tot zijn Hemelse Vader dankte Hem elke avond waar…

De mensen van deze vernuftige tijd zijn verrukt, dankzij grote uitvindingen, vol bewondering voor wonderdingen, wellicht trots op hun eigen vaardigheid. Bij al wat wordt gegeven en bereid: wil men niet eindeloos juichen en zingen tot de Heer van aard' en Hemelingen, die steeds de menselijke krachten leidt? Duizenden jaren her was Israëls…

't Oog omhoog, het hart naar boven! Hier beneden is het niet. Ras doet de vreugd der aarde ons treuren; Broos is de vriendschap, wuft de min; De roos derft eens haar schoonste kleuren, De zoetste honing Thymus geuren - Het Hemelrijk heeft waarheid in. De zon gaat op en daalt ter kimmen; 't Goud boeit niet eeuwig ziel en zin…

's Avonds het bed opzoeken omringd door het drievuldig beschermende lakens muren en zoldering is een weergaloze zegen om te rusten na de dag zich overgeven aan aangename schemer die overgaat in alles vergetend zwart om de volgende morgen op te staan aan Gods hand waar kracht en levensmoed uit komt de nabije uren met de Hemelse Vader…

Ze zeggen zo vaak er is meer tussen hemel en aarde dat zal wel dat respecteer ik ook naar anderen maar zelf zeg ik tot mezelf er is zoveel meer op aarde zoveel meer dan tussen hemel en aarde!!…

Alleen in een kerk genieten van de stilte rustgevend moment Verbinden en verdiepen in iets, bevredigend en zinvol zoals in een kerk waar een stem jouw naam fluistert tussen het geschilderd plafond en witte natuursteen van kolommen, het schip gezonken in zee van beelden en sculpturen. Stuk voor stuk brons, hout en marmer ontmoeten en verwonderen…

Nu ligt mijn leven als een stille plas, een vlak, blauw water op een grote hei, Dat rustig opziet uit een lijst van gras En riet: een hemelspiegel klaar en blij. Mijn willen en mijn wensen stierf in mij, En wat bevreesd en wat onrustig was, Ging met mijn laatste diepe smart voorbij, Waarvan ik kalm en oud en wijs genas. Mijn ziel ligt…

Twijfel valt, telt, de muziek, het verlies, van geboorte, van spelonken, neigen, een neigen, oorverdovend trekt de stilte, ik verberg, mij, het, zij, Zijn, lichaam, ziel, of ik het ben, is niet de vraag, of ik het ben, is plotseling de vraag, melodie in ontkenning, schrijft het woord, roest wappert, fier, tentoongesteld…

Wie wil zichzelf steeds redden, handhaven en trots zijn op eigen overwinning? Heersers der wereld geven sterke leiding aan mensen van dwalen of in goede haven. Gods adem zal scheppend, bekend voortdraven, treft regerend huis en zwervende eenling, kan beiden doen glanzen vol zegening, neer leggen als moe gevlogen raven. Het hoog vernuftige…

God aanroepen als Heer over alle bestaan is de grootste zegen voor menselijk gemoed in alle ernst meelopen aan Jezus' hand wijst het pad door goed leven dat zich elke dag hernieuwt ofschoon het merendeel van de samenleving de Heiland der wereld in naam niet zal kennen dringt Diens wil steeds meer door in het daagse werk van hen die…

Nog al te vaak ontploft de taal. Op slag klinkt in ons spreken een goddeloze tong banaal en barsten er gebreken... Dan liever een heilsoldaat die schreeuwt dat Hij onze Heelmeester is. Terwijl het bolwerk van de heilige vader dogma's koestert, dilemma's wekt, celebreert men Christus' komst op aarde... Welke pope zou een jood de voeten…

Er achter willen komen wat God is, hoe Zijn machten mogen heersen en werken: iets, dat mensen graag zouden bemerken, maar omhuld wordt door milde duisternis. d' Almachtige blijft een geheimenis buiten onze verstandelijke perken. Diens Wezen met harde uitleg sterken? Zwervende leugen vol vermeende kennis. Onblusbaar straalt de eerzame Waarheid…

Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ‘t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, zo schrijft God alle namen in liefde weer tezamen en is voorgoed hun thuis.…

Als een priesteres prevelt ze bezweringen -- geduldig wachtend.…

De mensen bidden: God, houdt alstublieft afstand -- U komt te dichtbij!…

Geen geld bekore ons jong gemoed, Maar heiligheid en deugd. De wijsheid is het nodigst goed; Het sieraad van de jeugd. Wat is toch rijkdom? wat is eer? Een handvol nietig slijk. Gods vriend te wezen is veel meer; Die Jesus lieft, is rijk. Komt vallen we onze God te voet Om deugd en heiligheid: Zo wordt op aarde ons jong gemoed Ten hemel…

Bewijzen genoeg! Dus wordt God veroordeeld, maar -- wie weet er een straf?…

Vreemd als een goede bekende, Versteld te staan, Van stonde en tijden, Scharlaken begroetingen, Vallen, staan, vallen, staan. Bevriest het verschil, Som, getal, sprake, Letters kneden, titels, Hoofdstukken, boeken. Geboren uit melk en honing, Het beloofde land, Beloofde mij het beloofde land. En ik graaf, en ik graaf,…

Een briefje van God op de kerkdeur: Gesloten -- Ik ben even weg.…

In deze dagen vertonen heel de wereld en het nabije luchtruim zich op sprekende schermen in huiskamer of zakengebouw boodschappen snellen onvoorstelbaar door stroom geleid over de aardbol het streven der mensen de meer dan weergaloze kunst van het Hemelse Rijk te willen achtervolgen wellicht ontdekking verwachten achter de verste…

Voorzienigheid, Vele mensen hebben u doodverklaard. Toch bent u zo levend als een leeuwerik. Moet ons groene landbouwbeleid wel slagen... We zijn nogal bezig met ons succes. Maar met uw Schrift in het achterhoofd vertonen wij hardnekkige gebreken. Hoe lang moeten burgers nog lijden onder de waanzin van een tiran? God, grijp in. Steun…

Vrienden, het zijn nutte zaken Dat’er aan het dorre strand Staat een hoog, een vierig baken, Dat gehele nachten brandt. Want als iemand komt gevaren Midden uit de woeste zee Midden uit de stoute baren, ’t Wijst het schip een goede ree. Dit is recht het eigen wezen Van een vroom en achtbaar man Die ten Hemel-waarts gerezen, Voor een baken…

Arme mens! wat zijt gij trots? Ziet gij ’t zwaard niet opgeheven Van de strenge Engel Gods, Dreigende u de slag te geven? Schat noch rijkdom kan u niet Van een snelle Dood bevrijden, Die gij voor uw ogen ziet, In dees droeve en vege tijden. Nu u God nog leven gunt, Beter u, terwijl gij kunt!…

Toen strekte Gij Uw handen uit En nam mij, als een vrouw een luit, Die zij met met zachte hand betokkelt. Mijn ziel brak open in geluid.…