3066 resultaten.
winter
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen
1.215 het land berust
de winter riep de stilte
tot getuige
langs kale bomen
tast ik
de bermen af
onkruid sluimert
onaanaantastbaar
als het is
altijd hebben kraaien
het recht
op het laatste woord
ik luister
naar verdronken letters
in de sloot…
winterbeeld
netgedicht
3.4 met 8 stemmen
752 ijzige mist belaagt
een kale bomenrij
en op de wazige dijk
staan schapen roerloos
in het witte gras
zo lijken tijd en beeld
hier in stilte bevroren
mijn blik wat meer
naar binnen gekeerd…
Het gevecht van groen
netgedicht
4.3 met 25 stemmen
1.299 Het groen heeft zijn strijd verloren
Weekhartig vervallen de geurpapillen
Door geruisloos aroma´s te verstoren
veranderen alle bekende stillen
Okeren bruinen de geur van uien
Brandranzig smeulen houten klossen
Natte winterse sneeuwwitte buien
Lavendelkleurig verre mistige bossen.
Zwartgallig gedrenkt in een grauwe kust,
holle kletsgrotten…
herleven
netgedicht
4.6 met 25 stemmen
622 De herfstzon leeft
door regentranen diep bewogen
ze heeft verliefd de natte glans
van bladeren doen drogen
Is de koele kilte voor de winter
nu al reeds voorbij
en breken knoppen vreugde
teder bloeiend los voor mij?
de zachte luwte
laat de bomen kreunen
al is er nu geen bladerdek
waardoor de takken steunen
De stilte is alom
nu de…
Ik heb de tuinman lief
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
702 Ik heb de tuinman lief
en zijn gebaar
dat met het lengen van de dagen
zachter wordt en luchtig
als bloemennamen in het gras, het wakker gras
dat schrijfzaam is en buigend.
Ik heb de tuinman lief
en zijn gebaar
dat met het rijpen van de zomer
zachter wordt en houdzaam
om het volle van de vruchten en de weelde
van veel en van vergeten.…
spinrag
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
551 als ze na jaren weer
de kamer inloopt
ziet ze hoe de scherven
stille getuigen zijn
vergeelde gordijnen
hangen roerloos
vergeten door de tijd
die naar binnen schijnt
'n spin heeft zich strategisch
in de hoek genesteld
ziet hoe zij de stofzuiger
pakt en wacht op wat
er komen gaat…
schaak
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
573 dán is de herfst aan zet
blaast sterf door de bomen
het blad, te licht al nu, laat los
in de nevel zweven halve koeien
ik draai rond en rond en ...
de zon doet mee, wit als de maan
de wereld uitgewist, staat even stil
we reizen door de nacht
en passant fluit jij
een al bekende melodie…
herfst
netgedicht
3.5 met 12 stemmen
734 toen onder elk terneergeslagen oog
het aardse groen vergeeld tot bruin gezaaide
tenslotte door de najaarswind verwaaide
mijn lege armen reikten naar omhoog…
zwelgen in het goud
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
464 de linden
zwelgen in het goud
de zon ontvlamt
ontembaar het gebinte
de hemel
staat in vlammen
de gloed is feller
dan de brand…
ochtendmist
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
751 een vochtige deken
verblindt het zicht
van polder en lucht
ganzen verdoezelen
hun vlucht in doffe
klanken verzonken
leegte…
doorbladeren
netgedicht
4.3 met 29 stemmen
547 Mijn dagen krimpen
kou guurt de wereld
maar die glimlach
warmt koude botten
tot een warme dag
Onbezonnen jaren
zijn verloren gelopen
in een oogst reeds begonnen
nog voor men sprietjes
aan de einder zag
de herfst dekt kou
van de winter toe
met zijn duizendvoudig
donzen dekenpracht
die de sterke wind
ziedend zorgzaam
knisperend knus…
sneeuwkoningin
netgedicht
4.9 met 12 stemmen
491 najaar heeft zijn verlangens
in ontmoeting van scheppende winter
sneeuwkoningin verheft zich boven einder
wiegend in een creatieve tred
ze speelt haar spel in schepping van rust
haar dans beoefend ze in de knisperende kosmos
van dreinende druilerige druppels
geanimeerd glooiend over winterse weiden…
herfst in mahonie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
491 herfst kiest zijn kleuren
van een somber palet
waar een schilder van licht
zich juist tegen verzet
een blauwdruk van herfst
met verlies van het blad
en al wat je ooit
aan geluk hebt gehad
de pijn van de herfst
met de kleur van voorbij
de geur van geweest
en het verval van nabij…
herfst
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen
1.513 Herfst met je warme kleuren
je pracht en praal en gure wind,
je zwoele herfstgeuren,
waarin ik mezelf heel vaak vind.
je uitgevouwen warme deken,
geplaveid met liefde en geluk
die voor altijd onafscheidelijk leken
nee beiden konden niet meer stuk.
Herfst met je bladerbedje
gevuld met je prachtig levenslied,
verguisd en ook bewonderd…
Herfst
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen
1.411 Na lang
aarzelen
maakt de zomer plaats
voor herfst
zij scheurt
het weerbeeld
in twee
zoals regen
op een zonnige dag
stormwind
en regen
jagen wolken
vooruit
onderhuids broeit
een stil
verlangen
intens
vol kracht
naar een nieuwe
lente…
November
netgedicht
4.5 met 20 stemmen
734 Over gouden stoppelvelden
vluchten de schaduwen
van late vogels.
Als donkere wijn
spreidt de avond
zich uit over het land.
Nu kruipt mist tussen
de kalende bomen
aan de bosrand en
van verre klinkt
het roepen
van een bronstig hert.…
herfstsonate in melancholie
hartenkreet
4.5 met 12 stemmen
857 bij het waaien van
wolkenbrengende oostenwind
ben ik haast bang om te kijken
hoe het bladerrijk in de intense koude
wordt ontdaan van haar groene sappen
dit is echt doodgaan..
herfst omklemd in zacht geween
o wrede dood, hoe kon je…
het laatste zomerlicht zo verdonkeren
sterven in argeloosheid
sluipend door…
Oostenwind
netgedicht
3.0 met 39 stemmen
11.894 Oostenwind maakt
de dagen guur en koud
zij schrijft
met ijzige vingers
ik ben koning
winter`s heraut.…
herfstwandeling
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
641 ik proef de zoete geur
van naderende herfst
begroet de koe die
met grazen stopt
als ik voorbij haar ga
een kort moment zie
ik in haar lege
ogen hoe het bos
verzonken ligt…
Carpe diem
netgedicht
3.9 met 22 stemmen
1.594 vereeuwigd en bevangen met het oog
en de soepelheid van kleuren zien
schoonheid proeven de mens ontroeren
lijnen volgen in ontdekkingsreis en er is
nog zoveel meer nog zoveel meer te doen
mijn leunstoel kraakt jasmijn neemt jaren
terug wat een hart tentoon spreidde
de dag licht in elke voelspriet lippen bevoelen
kreukels in de zomer is geborgenheid…
Thermosflessen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
591 Een hijskraan
hijst
stalen buizen
naar vijfhoog
De metselaar
dwingt
losse stenen
tot een muur
Een bulldozer
ronkt
monotoon en
laat een dode
zwerfhond in
zand bijten
De uitvoerder
roept:
'Ja, koffietijd!'
Meteen staken
timmerlui hun
haastklusje op
'n nat en koud
bouwterrein
De hoge hijser
hijst
lauwe koffie
naar binnen
De…
feestmaand
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen
908 warm nog de herfst
ik schik haar kleuren
behoedzaam , behoudend
beducht voor december…
Een spinnenweb en rafels goud
netgedicht
4.6 met 21 stemmen
562 Een spinnenweb en rafels goud,
de winden dansend langs de wegen,
het fluisteren van de avondregen
en staks weer dagen bitterkoud.
Toch wil mijn ziel van vreugde zingen,
ook om de herfst en al die dingen.…
herfstpalet
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
535 het pad een verzacht
mozaïek van rode
en gele tinten
glinsterend zonlicht
tussen kale, goud
omrande bomen
klanken en geuren
vol vergankelijkheid
weemoedig palet voor
dichters en dromers…
Herfst in de Campo
netgedicht
4.8 met 22 stemmen
958 Kleurige bomen sprankelen
als een vuurwerk
op het doek van de avondschemering,
uit velden glijdt
gedragen door nevelslierten
de geur van een oude zomer.
Een eenzame schimmel draait
het hoofd naar de hacienda
waar in stallen een jongen
de snaren van zijn gitaar beroert.…
Herfst
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
529 Verdrietig
is nietig
is somber
is zwart
het rottend blad
bevestigt dat
vergankelijkheid
verstilt de tijd
klaagt de viool
verdriet lijkt
vandaag
mijn parool…
herfstprelude
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
873 als de donder
bijna
op de bliksem valt
de wind nijdig
raaskalt
onder de luifel
de regen
tegen het rolluik
slaat
geen vogel
nog een poot zet
op het dak
de herfst
de eerste lansen
werpt
zal ik
luisteren
naar de babbelzieke regen
tegen welke prijs
hij samen met de wind
dit hels geweld
bekokstoofd
heeft…
afreisgedicht
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
546 de zomer moe van zonuren
wacht op afscheid
het verval nabij krijgt straks
het wit van jouw huid
zijn seizoen
in de lange langzame trein
naar morgen gaan wij
als ongewisse reizigers
teloor in de tijd
op elk stopstation
raken wij eenbeetje
in onszelf verloren…
Bevaarbaar, de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
483 De plassen
na 'n plotse plensbui
De stroompjes
in de gulpende goot
Boomblad
als gammel vaartuig
De wind
duwt en trekt
trekt en duwt
onverminderd, onvermoeibaar
Herfst, bevaarbaar.…
Waar wind de bladeren uit zal vlakken...
netgedicht
4.4 met 20 stemmen
710 De bomen bergen weer hun zomerkleren op -
niet in een kast, maar in de grond
waar men van nu tot weer een voorjaar komt
slechts dood en ondergang, ontbinding vindt.
Laat los, laat los, zo zingen alle bossen,
behalve waar de dennenbomen staan -
de beuken die als heersers langs de paden
nog fier rechtop ademen, ook zij worden kaal.
Horen wij…