Alle inzendingen over algemeen

Nooit gedacht dat ik mijn rust zou vinden, Dat de nacht zou plaatsmaken voor de dag. Nooit gedacht dat ik het ooit toe zou geven: Dat ik liefde voel, dat ik liefde voel voor jou. Nooit gedacht dat ik me durfde te binden, Dat de tranen plaats maken voor een lach. En uiteindelijk kom ik dan weer tot leven En kleurt de donkere lucht dan weer blauw…

schone eenzaamheid waterruimte die het al omvat grijzende adem blauw getinte zee in zilverlamee vlakke zachte golven van winden ontdolven luchtende ruimte oogstrelende zichter zoute geur berichten ploegen watergolven aarde bewegingen rollend verglijdt de strijd in ontheemde tijd horizonten water voelend reinigende…

gaat het goed vraag je en ik weet even niet wat ik zeggen moet verstoord antwoord ik natuurlijk, lief natuurlijk gaat het goed maar eigenlijk weet ik niet wat ik je anders zeggen moet lief, veel liever vraag je me naar mijn pijn en mijn verdriet alleen dan weet je het antwoord niet......…

er waait wind van hier tot ginder een zucht van tijd niet meer of minder een vleugje zijn in eeuwigheid... er waait een briesje in mijn hoofd die mijn gedachten zal verfrissen een einde maakt aan 't ongewisse dat deel uitmaakt van mijn bestaan…

Even niets, heel eventjes geen gedoe, Ik sluit de gordijnen nu en sluit me af. Even geen geklaag en ook geen gepraat, Ik heb geen zin om oplossingen te geven. Ik doof het licht en sluit mijn ogen toe, Niet dat ik nooit iets om de anderen gaf, Maar ik droom weg, het is al bijna laat, Laat me nu maar, laat me nu maar even. Zet je bagage maar…

Kom liefste, dans met mij de tango van weleer nu de bandoneon weerklinkt weemoedig maar hartstochtelijk de tonen zingt van ons gevoel toe, leidt me weer dicht in je armen naar dat ritme nog één keer voor de muziek zwijgt en jouw schaduwbeeld vertraagt vervaagt verdwijnt…

De tafel is gedekt met een gesteven laken damast - zo lijkt het - aan de glans te zien ik serveer een schamel maal droog brood gekookte rijst een rotte appel pindakaas mijn gasten smullen van de culinaire kunst en jubelen mij maanden later nog hun verrukking na…

daar waar de branding buldert de wind loeit de golven kletsen op het zand het schuim waait over het strand waar de wolken vliegensvlug veranderen in staalblauwe luchtdromen daar is mijn oog en hart beland in het schuim van de woeste baren de eeuwig durende verandering ontwaarde in alle vrijheid en onveranderlijke eenheid zeemijlen…

De liefste handen dragen mij naar mijn geboortegrond ik zoek de moeder aan mij zij die Spaans met mij verstond als kind beland in Nederland vanuit een vrije val de kleur van mijn familieband verbleekt in Nijverdal op afstand van de moederschoot begint mijn levenspad het kind omhelst vers boerenbrood en praat onmeunig plat…

laat de zeewind zachtjes waaien want ik zou wel eens willen horen wat zij allemaal te vertellen heeft als ik straks slapen ga laat dan de manestralen zachtjes op mijn ramen tikken want ook haar verhalen wil ik horen zodat ik straks in alle stilte hun woorden beschrijven kan mooi als blauwe lucht en vol van maneshijn…

Kijk, hier zie je me schrijven en dit zijn de woorden waarmee ik dit schrijf de woorden die ik geleerd heb ik ken ze, heb ze al vaker gebruikt kijk, hier heb ik woorden gevonden voor mijn nieuwste gedachte en hier wil ik juist weer iets zeggen waar geen woorden voor zijn.…

Voor paronomasie, anagram, palindroom Terra vota jota jota mat miezer en mot moeilijke rondelen, sonnetten en kreeftdichten. Richt er tuinhuisjes voor op dan geniet de elite, laat het letters sneeuwen, geniet van het gestuif. Bouw huizen voor fonetische spelling; alliteratie appartementen voor willekeurige letterverplaatsingen flats voor…

Ach, alle gewezen schonen in den lande hoe zeer heb ik u toch begeerd en heeft mij dat hertze bezeerd daar ik door mijn hogere leeftijd strandde mocht u mij dan helaas geen favoriet noemen en had gij dan niet even oog voor mij thans zijt gij te laat, ’t is voorbij, kan ik mij slechts in enige ervaring roemen. Doch daar mijn levensdagen steeds…

Woorden hadden ze gehad en wat geruzied en zijn woorden waren welgekozen zijn standpunt onderbouwd en overtuigd van zijn gelijk was hij geweest haar woorden daarentegen vond hij zwakgekozen en haar standpunt wankel. Het was dus pas veel later toen hij mij verklaarde dat zijn woorden vooral vele malen woorder waren dan de hare.…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

het bier in de winkels en kroegen wordt schaars dat lap ik persoonlijk vierkant aan mijn laars doch, hoe lang gaat de drooglegging nog duren dorstige kelen beginnen te schuren de schuld ligt meer dan duidelijk bij Inbev werknemers ontslagen met winst, dat vraagt lef (staking in België van brouwerij INBEV)…

mijn mooi Drentsch dorp karakteristiek op ansichtkaarten met rieten daken, glorieuze eiken lommerrijk decor bestendige beloften als wasgoed aan de lijn beschermd gezicht, sindskort domein van "nieuwe rijken" voor de niet zo welgestelde verbeeldt dit plaatje een vervlogen tijd van voeten om de haard bij moeke die de appels van de pluk…

Met een ferme pennenstreek eindigt hier de rotte rat-race en kan ik vrij gaan reizen ik ruil bank en hypotheek voor alle woorden die ik lees in geestelijke spijzen beurs noteert na razernij sterk herstel van vrije wees voorgoed verlost van slavernij.…

Hoeveel kan een mens verdragen over grenzen van de pijn zonder antwoord op de vragen van het onbewuste zijn Sterker worden, alsmaar sterker tegen beter weten in diep gevangen in de kerker van een leven zonder zin Lucht mijn ziel op binnenplaatsen van ravijnen in je hart weet mijn zwakte te weerkaatsen op de bodem van je smart…

Naar dit veld leiden de wegen die wij lijdzaam moeten gaan aan het einde wacht de zegen voor ons kommervol bestaan Heel ons leven kruist de degen met de dood als Partizaan wil mijn as tot molshoop vegen als ik voorgoed heb afgedaan Blind van woede zal ik sneven waar de liefde is vergaan Doof mijn sintels in de regen verstrooide ziel,…

Je paraplu is ingeklapt je valt ten prooi aan de serpenten in een taal die jij niet snapt je woont beschermd op indicatie in een huis vol ex-patiënten met zware medicatie Je schaakt op pure logica naar een eeuwig pat je slikt neuroleptica en de ogen staren mat bij elk afscheid ga ik dood maar ik houd me stoer onder mijn…

kristalbetovering witte ragfijne vleugels van winterfeeën zonder teugels verdwaalde vrij in het wintersprookje van de vorst een winter zonder kou de zomer zonder hitte mijn herfst zonder bladverlies en een lente met jou heimwee naar ijsbloemen…

Op de rand van elke regel puzzel ik mijzelf tot rijm met de branie van een vlegel die een hekel heeft aan slijm bang dat iemand mij zal raken wikkel ik mijn zilte ziel in een ondoorzichtig laken met de geur van sex-appeal vrouwen spelen in mijn leven met de olie op mijn vuur in plaats dat ze liefde geven maken ze mijn druiven…

bolgeblazen wangen vreten zich door ’t opgehoopte sneeuw, geen dwang of snelle gang maar slechts een trage tred die zich voortsleept door de wallen van dit bestaan -het zwart van de aarde met hier en daar een grijze pluim, al wat rest is nog wat as - de dood ontsiert en pleegt ons te gedenken dat we slechts stalagmieten zijn en het octrooi…

op de bodem van een zee van wijn roert het wier zich door het water na eerst wat onderwaterstil als een soort van camouflage omdat het beestje bang is van water komt de kater later…

N Het bed in de tuin het schildert ons niet een park Een eeuwigdurend plantsoen voor altijd vastgelegd Een bed in de moestuin als vergoeding als beloning. Het is niet moeilijk om een plant een boom te tekenen Nerven en een bladerkroon echte kleuren te schilderen. Hoe huwen we met duizenden vaders in ons hoofd. ©…

dierbaar mensch je glimlachte -verzachtte al de trekken van pijn en de ernst op diepe groeven van achtergelaten doodssmakken- de pijn voorbij…

Soms, maar alleen wanneer hij aan zijn dagelijkse plichten voldaan had en niks meer hoefde hoor, verder als hij de tijd had weet je dan liet hij zich wel eens verleiden door simpelheid Dan droomde hij dat eigenlijk maar weinig er toe doet terwijl je altijd anders hoort de mensen zag hij dan bijvoorbeeld ook als wezens op zoek naar warmte…

Je vliegt uit in cyberspace en leidt een second life je ontvangt niet wat ik geef en vraagt waarom ik blijf je bent virtueel verdwaald in de begeerte van de bytes je hebt me van het scherm gehaald in ruil voor vreemde sites mijn hart staat stil als ik bedenk hoe zwaar je bent verslaafd mijn zielenheil zoekt naar een Yank die…

De mensen mogen van me denken wat ze willen en zelf denk ik ook wat ik wil ik kijk veel om me heen en zwijg meestal maar geef wel altijd eerlijk antwoord als iemand me iets vraagt. Ik hou van iedereen en de mensen mogen van me denken wat ze willen.…