Alle inzendingen over liefde

ik zag je komen de schoonheid van je dromen gaf zelfs het stof op de zomerse trein wat zonnebloemgeel in een blauw festijn je trippelde danste bravoure van je jeugd in een sprankelend verschijnen door het bijna volmaakt uitlijnen van je lijf jij gaf met je lach wereld aan alles wat je zag en had wij zijn gegaan de rest van…

Er was afstand tussen ons Ik moest dingen Mocht mijn eigen keuzes niet maken er was een vaste stramien Zo hoorde het te zijn mijn leven was gebonden Dit ben jij dit ben ik Ernstig Was jij  Jij was niet vrij Zag in de vrijheid een duivel Je moest Luisteren verantwoordelijkheid Nemen, Na lang vechten heb ik mij van die ketens Bevrijd…

ik ken je handen weet je lange vingers in beweeglijkheid nog nooit hebben zij een toon ontlokt aan de muzikale realiteit maar in mijn hart staan jouw symfonieën voor altijd geschreven is je klankkleur mij tot vandaag in tal van ritmes bijgebleven van dit wonderlijk spel genieten wij alle momenten zonder enige musische talenten…

Te bewaren voor wie rouw en verlies, een monument wordt. Troost voor mij en de toekomst. Tranen niet verloren gaan, worden opgevangen, en weer toegevoegd. Vierentwintig jaar pijn gebruiken om liefde te herontluiken. In een ander verweven. Uit elkaar gewreven. Op de huid gezeten. Het brein werd verweten: Dat liefde niet bloeide. Ons…

We ontmoeten elkaar en werden verliefd we zaten op een wolk Boven iedereen We gingen onze eigen weg Hielden elkaar vast bouwden aan een band en Voelden ons verwant Toen kwam de klap Na de hevige verliefdheid Onstond er geen vriendschap In het dagelijkse leven Begrepen we elkaar Niet Bleven op ons eigen grondgebied Spraken een andere taal…

Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zoete streling van uw haar. Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan. o, 'k Ben geen sterke; moe-gedragen, verzwaart…

In het pashokje valt me pas op dat alle bloezen die ik aantrek kleuren in het blauw van mij en van jou…

Wie de ruimte in de leegte van de ouderdom weet te ontdekken of laat ontdekken of gewoon overkomt zoals met de liefde nieuwe liefde, nieuwe verliefdheid nieuwe verbondenheid, lotsverbondenheid die heeft weer adem heeft weer lucht heeft weer levendigheid kan weer leegte vullen net zoals het vullen van een leeg fotoalbum en/of een lege…

De natuur zal zich herstellen De aarde wordt weer mooi In jou laten aarde en natuur zich voorstellen Zij stromen samen in elke huidplooi van jouw eindeloos prikkelende lichaam Grenzen zijn jou onbekend Jij bent een alles zuiverend membraam dat met overweldigend talent voortdurend geboorte geeft aan bedwelmende fantasie In jouw natuur leeft…

Nu al een paar maanden is er zoveel liefde gaande. De gedachte houdt mij staande dat wij samen gaan voor jaren. Ik vergeet de aardse zaken door jou hemels aan te raken, dus roep ik het van de daken: Jij bent voor mij de ware.…

Met zeer hoge felle golven stroom jij net als een zee met bestormende kracht daarna verzacht, want dan komt je wat bij Je keert je om en ontremd in de nacht stoot je naar daar waar het zenit jou wacht, waar dromen die jij steeds meevoert leven, het perfecte is, dat nooit wordt gegeven, alles en niets heb jij daar in jouw macht. Telkens…

Wij praatten, lachten Bedreven de liefde Schreven. Dansten en Reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten Jaren tot één. Onze erotiek Echt verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echte liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop Lijkt…

De speelse storm die ik van twee ogen ving in de nacht, heel dicht bij mijn gezicht, daarmee ben ik naar toekomst gevlogen, boven het nu en morgen uitgelicht. De kern die recht op mijn hart leek gericht, daar binnenging, daar in de duisternis vertroosting bood voor een komend gemis, mij vleugels gaf, verhief met levenskracht, ik voel hoe die…

Met bekneld gevoel door een verlegen warmte is eerste contact in een leeg universum volgelopen met hartstocht. Waar nu de nachten verlicht door sterrenregen vanuit een zwart gat in een rode horizon rozenbladeren geuren. Naast walmend wierook opent het als een boeket op een gespreid bed als op de rode…

Er staan boeken in de kast nooit gelezen, niemand tot last een roestige rommelstoel in de ruimte niemand die daarin nog past zijn levensradar staat op nul en helt over naar negatief hij vindt alles maar gelul heeft het leven nog maar weinig lief dan ziet hij een vergeelde foto staan hij herkent niet veel maar ziet vaag zijn lief het was…

'k Denk aan jou.... ...als ik ga slapen ...als ik wakker word ...als ik ga werken in elke straat van ons mooi dorp 'k Denk aan jou.... ...als ik dan thuiskom ...in mijn badkamer heerlijk ga douchen en.... ...jou visualiseer... -NAVELNAAKT- ...als ik alleen ben ...God, wat denk ik veel aan jou, navelnaakt als wij dus…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

niet in deze winternacht die zacht is als jouw huid na het raken van mijn adem. niet nu de maan lacht…

Wat ontkiemt steekt zijn kop op:de lissen, verwarring, het diepe. Een dag zaait zich uit, dikt zich in, plooit zich open. We zetten ons schrap tegen de onrust, maar de liefde rust niet, laat niet betijen. De liefde drijft boven, barst van het blad, het is niet te stoppen. Overal scheuten en botten en kroos. Waarom wil je wieden wat er zich aandient…

mijn droomvrouw dat ben jij, de vrouw van mijn leven, met jou ben ik gewoon heel blij, je laat mij van geluk weer zweven, mijn wonder dat ben jij, het voelt goed om gelukkig te zijn, jij bent alles voor mij, bij jou voel ik mij fijn, dus ik hoop mijn schat, dat het ook zo voelt voor jou, dat ondanks het verleden wat jij had, ik jou weer…

Pas je op mijn woorden, die je leest wanneer ik dicht bij jouw, warmte ben die je me stuurt, geeft, als een pakketje liefde? Ik ben niet gewend aan flessenpost, gedreven door warme stroming, tussen jou en mij. Hier in de branding, zie ik de horizon waarachter jij je nu bevindt. De druppels van de fles vallen op mijn voeten. Alsof ik…

In de ogen van vele mensen ben ik maar weinig waard en ik word gemeden als de pest, als een leproos. Toch voel ik dat God van mij houdt en dat doet mij alle onrecht verdragen. Geheime mensen waarderen mij wel. Mijn interne verdriet is mateloos en slechts weinigen kennen de oorzaak, die ook hen verwoest. Gebrek aan liefde is een reden…

De avond valt langzaam samen kijken we naar de ondergaande zon al ben je niet bepaald spraakzaam dat komt wel terug, normaliter ben jij altijd spot-on in gedachten verzonken, met oneindige blik wel relaxed, dat is zichtbaar af te lezen al geef je momenteel geen kik we hebben deze avond niks te vrezen genietend van elkaar, van deze idyllische…

Stel je vragen erbij, wik mijn woorden. Ze zijn niet adequaat, kruimels, zandkorrels slechts van wat wil worden gezegd. En neem het tussenrijk mee, het wit waarin ze zijn gevangen, want geen verhaal kan bestaan als niet met zicht en gehoor een hart de dingen verbindt. Laat mij ook toe tot jouw stilten, lief, laat mij daar scheppend…

(voor Hannes van der Laan, zwerver (1949 - 1992)) Het land is verlaten en het monster roept hen die geen gevaar verwachten, alleen warmte, maar kou is wat rest. De ontembare wilde in de woeste nacht, een trage winterpijn, hoop, die nooit zal smelten, alhoewel de wereld staat niet stil, maar niemand zag hem toen de duisternis zijn wezen…

de tijd gaat vandaag heel traag, langzaam gaan de minuten voorbij, mijn hoofd zit vol met die ene vraag, wanneer kom je nu bij mij, auto's komen fietsers gaan, mensen lopen gehaast op straat, de tijd lijkt hier echt stil te staan, maar mij is het allemaal waard, daar ben jij dan, de liefde van mijn leven, eindelijk sluit ik mijn armen…

de zon wist witte randjes van de ruige vorst die de bloemen omgeven in een laatst overleven nog is er geen wind wel een tintelfrisse kou die van de dauw kristallen maakt met duizend twinkelingen alsof de tijd heeft stilgestaan ik wilde voor de bloemen gaan heb daarvan afgezien jou geroepen je kwam op blote voeten over het bevroren…

allitererende moeilijke woorden aaneengeregen in een gedicht veel lettergrepen, onbegrepen inhoudelijk onzin, compleet ontwricht symbolisch lijkt logisch uitbeelden maakt waar veel moeilijke woorden klinken soms raar metafysica, gaat iedere zin te boven metamorfose, voor herschepping gekozen metafoor, vergelijkingsbeeldspraak die blik…

er ontluikt een lotusbloem in haar gelaat tevens mond en hart buiten adembereik haar vrouwenogen zijn het venster op de buitenkant van mijn ziel, inwijkend als een zucht die nooit voorbijgaat diep inhalerend in gedachten te schikken die met ‘t verre water verstillen…

De dans Zij danste op haar muziek met haar fluwelen rok. Energiek en passioneel gaf zij haar talenten bloot. Wonderschoon en sensueel danste zij op haar tenen de magie van de muziek. Adrenaline kwam vrij elke stap die zij nu danste. Wat was zij mooi! Opeens was er een klik. Zij straalde van plezier. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden…