Alle inzendingen over haiku

Stuk verwildering: ogen vol woeste vraatzucht bij de Burger King…

complete vrijheid niet laten ringeloren is een kunst apart elke kracht bedraagt schoonheid zie het menszijn op zichzelf…

(haiku) Late zon schittert tussen zwarte wolken en huizen in schaduw. (tanka) De stad in schemer is vol vage gestalten, haast onherkenbaar. Daarboven blinkt verblindend zonlicht, tot dalen bereid.…

Het wuivende riet kiest voor luidruchtig afscheid in felle herfststorm…

overtuigd geloof daar, in het licht des aanschijns verblijft geweten…

Op weg naar advent zie ik een weg, een waarheid verzoeningsmoment…

Telkens genieten van hoge spookgestalten: bomen in de mist.…

De intercity raast zijn schaduw achterna Wie zal er winnen?…

Een snijdende wind beneemt messcherp de adem voor vinnig weerwoord…

versterving vooraf nieuw leven groeit in kernen de nazorg van herfst…

Avondgloed verzinkt traag achter kale bomen: een stil schimmenspel.…

Ster aan de hemel geeft licht en wijst me de weg voor mij Betlehem…

kleuren van de dag verdwijnen langzaam in het mooie avondlicht…

Wijde rust beheerst de ijlblauwe avondlucht met witte strepen, waar wegen van vliegtuigen elkaar luid brullend kruisten.…

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

Ondergaande zon verspreidt brede bundels licht door zwarte wolken; bomen gaan bescheiden schuil in voortglijdende schaduw.…

mijn geslotenheid ligt niet in sleutelgaten en dikke muren doorzie de barrière je hoeft slechts te openen…

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

Is morgen vandaag dan is vandaag gisteren zonder mijn zorgen…

Een jongen wijdbeens ongegeneerd in de bus wijst op groot geslacht…

vrouwelijke kracht innerlijke schoonheden laten haar hart zien zachte rondingen vormen de basis van haar bestaan…

prachtige kleuren doen mij beseffen, dat ik hou van dit seizoen…

kijk eens naar de maan die is er niet vanavond dus teleurgesteld…

klein paddestoeltje met je rode stippelhoed een kinderfeestje…

in de dageraad verschijnen silhouetten donker uit de nacht…

miezer en regen denk ik de zoveelste keer: altijd november…

Drie bogen één brug twee witte zwanen drijven in het spiegelglad…

och paddestoeltje totaal ondersteboven zo het spoor bijster…

mijn avondlicht brandt boven wolken een glansrijk weerkaatsend leven…

O Gij, rode tulp niet de bloem der liefde, doch mijn hart gestolen…