ZWEVEND VAN HERFST NAAR WINTER

Zacht huivert de spits
van 't kale ranke boompje:
roerloos deint de valk.

De regen houdt op. Proef
natte lucht in stralend licht.

Een zwarte streep damp
raakt de ondergaande zon,
verscherpt het purper.

Langs de parkvijver
staan heesters, kaal, recht en stijf;
Dáár ruist bamboeloof.

De merelsnavel
glimt bij winterduister, wijst
star, dicht _ één kant op.

Doornroosjes ballet
klinkt door het huis: ik krijg trek
in sterke koffie.

Staan daar in het gras
bleekgele paddenstoelen?
Ach... 't Is bol papier.

Het gevallen blad
bedekt een teer kiempje:
vergane eikel.

't Is zacht winterweer;
dat veld heeft witte vlokken.
Kijk, madeliefjes!

Schrijver: Han Messie, 23 juni 2010

hmessielive.nl

GAAN TERUGKOMEN

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 75