Alle inzendingen over humor

Verscheurde lakens voor gordijnen Jarenlang dezelfde broek Truien, versleten en met gaten Een kamerplant staat dood in de hoek Droge spaghetti met wat tomaat Koffie van vooroorlogs fabricaat Elke ochtend oud geroosterd brood Voor de afbetaling van je 16 meter lange boot Met zeilen, wind gebold Vaar je over 't IJsselmeer En geniet met…

Terwijl het landschap voorbij suist De bomen me slechts even kunnen zien Gebouwen slechts een ogenblik kunnen knipogen Raast mijn trein op weg naar huis Koeien kijken in de wei Schaapachtig naar mij in het raam In hun ogen zie ik mededogen Zij zijn buiten en zij zijn vrij De brug die draagt mijn trein met moed 't is zo voorbij, maar '…

Hebt gij nooit de starende ogen, Uit de schaduw der vensterbogen Onder ’t schitterend kronenlicht, Op een maagd, wier lieflijk bloeien Heel ons harte deed ontgloeien, Dol van minnenijd gericht? Voeldet gij uw bloed niet jagen, Als een ander haar dorst vragen Tot de ongestuime wals, En het: ‘ja’ vloog van haar lippen, Zij de tengere vingertippen…

te Hilversum in het Spaanderwoud werd een man getroffen met zijn schaduw nog daarbij hij sprak wij zijn met twee mijn broer is hier opgenomen door de camera van de teevee Caruso zal in beeld komen hij heeft zo mooi gezongen we hebben meegedongen onder veel gegiechel ze zagen ons in spiegel Osurac stond er onder voor ons heel gewoon…

alo alo ben je daar nog ik kijk even om de hoek zie je zitten je was een open boek maar was je nabij vergeten het beeld was in de verte danig versleten je lijkt nog enigszins als voorheen de haren wat aangetopt uiterlijk in een andere kleur gesopt wat langzaam zakkende delen (die mij voorheen nimmer deden vervelen) voor…

paden betreden links-rechts, links-rechts soms met z'n vieren door het midden de arm omhoog fier het been gestrekt laarzen klossen kant noch wal heil moest zegevieren het streven was nobel hoogmoed kwam voor de val toch zei mijn vader, ontsnapt via het kolenhok van communistische buren "je kan zeggen wat je wilt van die Duitsers…

Ene Wiltvercken sperde min pat ene bare van angst sloegh min hert, aenvanckelijk greep dulheyt mi aen ick ende wildet min swaert snel slaen doch min gebhedet tot ons `s lieven Heer deed mi beseffen al te seer; den dulheyt brenget mi geen goedt doch ook v schept hi geen moedt wil ick den bloedlatinge ontgaen so moedt ick ende voor `t vercken…

ik roer mijn vinger door het schuim van de cappuccino dat blijft altijd achter omdat ik snel de koffie drink wat ongeduldig, een onverklaarbare haast zonde denk ik vaak dat witte schuim en lik mijn vingers af met de cacao nasmaak wat een genot eerst slurpen en dan de rand van het kopje aftasten alsof ik een vrouwenlijf betast…

burgemeester Jorritsma doorgaans Almeers gis zegt te weten welke kant bij vrijerij niet verkeerd is Goedemorgen wakker Nederland tot heden was ons bevrijdend gegeven moraalridders van alle gezindten stuitten immer op den liberaal stellend perk en paal hunner staatkundig doordrijverij doet de VVD nu zelf aan zedenmeesterij of gaat het…

De moderne heks monteert een straalaanjager onder haar bezem.…

je hebt zo van die wieven die zien ze vliegen op de Amsterdamse Meeuwenlaan was er vorig jaar mei één die zag twee grauwe kiekendieven zij werd een roepende in de woestijn deze breed gevleugelden gesignaleerd in bij voorbeeld Doodstil Usquert Robbenoord of Oosterwijtwerd het was nooit zo ver gekomen ze was serieus genomen had zij in…

Geen verbinding, geen verbinding Signaalsterkte veel te laag Zo gaat het ook met onze binding De binding waarnaar ik jaag Mijn geheugen een computer Een virusvolle schijf Maar als ik denk aan het mooie vroeger Dan denk ik aan je lijf Dan denk ik in clusters In enen en in nullen Dan ben ik een typische man Met hitsige leeuwenbrullen…

er zwemt een orka rondjes in zijn woelig bad het water spat druppels op de tegelvloer her en der zijn moeder wil het niet geloven haar vermogen is verdwenen met de jaren is de associatie blijven hangen ergens aan de bron van haar ontstaan ze heeft haar zoontje wél gered, aan één arm uit het water, in de handdoek…

het is een kwestie van ondervinden ja, ervaren wat het doet als mensen naar je lopen staren terwijl je ongegeneerd graait in de supermarkt je karretje vult met wat een mens in nood zo broodnodig heeft je stapelt de pakken inlegkruisjes netjes naast de maandverbanden het is niet dat je ze in zal leggen noch wil je worden verbonden maar ze…

Met het zonnetje op zijn vel bruist zijn libido lustig huppelt hij door `t duin hé ho hé ho hé ho zijn oortjes flappen lustig mee hij heeft het in zijn kop om haar te knuffelen in een wip hip hop hip hop hip hop vlot stelde hij zich aan haar voor dat hoort nu eenmaal zo nog sneller sprong hij op haar rug ho jo ho jo ho jo…

De edelman werd geboren uit een aanzienlijk geslacht…

Ik weet dat niemand mij gelooft Maar er zit een konijn in mijn hoofd Boodschappen knagen aan mijn binnenoor Sinds kort krijg ik dit versje door: Het is niet pluis, het is niet pluis Doe de deur dicht en blijf thuis Laat dat eten liever staan Daar is vast iets ingedaan Allemaal van dat soort zinnen Door het knaagdier diep…

kunnen we nog vrijen en ik sloeg een pannenkoek in mijn kabeljauwskelder nog eentje meer natuurlijk keek ze me vreemd aan de interesse in haar ogen te voelen, ergens heel hoog tussen mijn jeukende schoenen de rest van de avond werd met geen servet gedept er was sprake van geen sprake al vertellen de buren nog steeds straffe stoten over…

~~~~~~ Het waterlelieblad droeg kikker, brru-ap, brru-ap; met fikse lust. Dus zwol zijn borst, werd steeds maar dikker, de spieren kwamen nooit tot rust. Hij blies zich op, nog één keer kwaken, brru-ap, brru-ap!, riep hij zijn vrouw. De liefde zou in haar ontwaken maar dan moest dat wel heel gauw; de druk te hoog, dit escaleerde…

Ons land is vol aantrekkelijke vrouwen De showbizz spant wat dat betreft de kroon Met velen zou ik zó wel willen trouwen Ik hoor je al: "Doe jij nou maar gewoon!" Maar eentje vind ik helemaal te gek: ik denk dat ik het liefste Paula Udondek.…

dat ligt helemaal aan de ontvanger ontvankelijk of geen weet hebbend van des schrijvers problemen gemakzucht plaatst mensen in een vakje niemand neemt nog tijd voor zichzelf laat staan, voor een ander kostbare tijd vraagt niet om een pauze en toch, sta even stil bij stille tochten voor vervangend eigen verdriet misschien dat u dan uw eigen…

Mag ik aan je borsten zitten Ook al doen ze nog wat zeer Ik zal dit keer niet zo hard knijpen Dat doe ik wel een andere keer Mag ik ze zacht behandelen Als een zakje smurfensnot Lekker kneden als amandelen Dan voel ik me minder rot Mag ik aan je borsten zitten Maar heel even, niet zo lang Ze zijn zo groot ik moet weer wennen Anders maken…

Al is de verleiding groot Doe het niet bij een verdediger met O-benen Van jongs af aan heeft hij geleerd tussendoor niet meer voor schut te staan Probeer het in dit geval met een bruggetje ... Zo eenvoudig is voetbal…

zij die zo verleidelijk mooi mij leek stuurde men natuurlijk had ik het niet gedacht van het toneel ofschoon zij was van Napels men op Capri niet meer slapen kan omdat zij toen zij van het toneel afkwam nog veel meer met haar blikken haar lippen haar blonde ronde uitdagende charmante je weet toch wel haar gitzwart haar die…

ik ben als de dood voor de dood, het besef van geen weg terug liggend levenloos op mijn rug zes planken gevoerd met zijde de dood lijdt, leidt mij naar een luxe die ik nooit gekend heb u zult het voortaan met mijn vriendin moeten doen postuum zend ik u mijn scheldkanonnade.......…

Dit gedicht is mislukt Vooral de eerste zin De tweede zin is niet eens een zin De derde zin is te lang De vierde zin straalt angst uit, is bang Voor het oordeel van de vijfde zin Dit gedicht is mislukt Maar de titel die is goed gelukt…

na de duik uit de stalen romp val ik steil en vrij door het veld een makke pion van de zwaartekracht huid knelt in het malse harnas lucht perst mijn buik ruimte over en horizon rondom toch ben ik hier niet meer dan een klomp peillood in een glazen liftschacht de lens volgt de tuimelaar achterwaartse salto met schroef uitgestelde landing…

waarom geen condoom over mijn hoofd om stillekes in mijn hoed zonder zoom de parade der hedendaagse ridders te aanschouwen in deze tijd is het de dame die kleur geeft aan het hoofd van staat leve de koningin wordt geroepen maar kijk even naar het schild op mijn pruik voor u naar het balkonnetje gaat…

na de duik uit de stalen romp val ik steil en vrij door het veld een makke pion van de zwaartekracht huid knelt in het malse harnas lucht perst mijn buik ruimte over en horizon rondom toch ben ik hier niet meer dan een klomp peillood in een glazen liftschacht de lens volgt de tuimelaar achterwaartse salto met schroef uitgestelde landing…

Het leven is een pijp kaneel, je zuigt eraan en krijgt je deel, is dat wat je at dan niet genoeg, 't was datgene waar je om vroeg?…