Alle inzendingen over drank

Klassieke muziek, drank en poëzie in verder ademloos stille nachten. Prachtige avonden van formaat indien geen tentamen op me wacht. Proberen de volgende dag te vergeten, de middag voorbij te slapen. Verdoofd door Koning Alcohol - slechts de lol die telt - word ik gapend wakker en zie weer de Avond me lachend verleiden.…

Ik besef ineens: schuldgevoelens zijn onnodig. Mijn spaarrekening leegzuipen is gewoon zo slecht nog niet; wat voor baat heeft een toekomstig alcoholist immers in vredesnaam bij een rijbewijs?…

Hij hield veel van het leven, vaak te lang in de kroeg gebleven, zo pratend met zijn vrienden daar, dacht hij te weinig aan haar. Zijn dorst werd al te radicaal gelest, ‘t verstand werd keer op keer geflest, zo heeft hij al zijn geld verzopen, te vaak is hij naar huis gekropen. Zij is niet langer blijven hopen, die avond telde ze haar knopen…

Ach: wat men niet leert uit de wijn, Dat leert men ook niet uit het Boek. Een leven met minst mooglijk pijn, Een stille Dood is wat ik zoek. II Ach, wat is waarheid? Wat is zeker? Dit is de waarheid, die ik vond: Men schenkt de wijn uit een kruik in een beker En uit de beker in de dronken mond. III Wie in de druiven meer proeft dan het…

de bodem bereikt uit vreugde of verdriet verder ga ik niet ik ken mijn limiet…

wereld vol haat, vol pijn, vol verdriet, zeeën vol tranen die de mensheid vergiet, hoofd vol herinneringen, ziel vol zorgen, geef me je hand, ik leid je naar morgen, naar een wereld vol vreugde, vol liefde, vol geluk, zeeën vol champagne, proostend aan een stuk, tot de bubbels je doen stijgen en je wazig ziet, het geluk was maar voor even.…

O' La Descente Infernale, mijn eigen, kleine Goddelijke Komedie, op weg naar de onvermijdelijke negende ring; overwoekerd door zeshonderdzesenzestig voetstappen spiegelbeeld, beklonken bij elke druppel die ik vind, O' La Descente Infernale, het geschal der trompetten, de lofzang die wonderschoon weerklinkt, bejubeld en bezongen, slechts Judassen…

Oudejaarsavond – champagnekurken knallen - een ‘MUG’ vliegt voorbij -…

Ik onthaast mij huiswaarts, opstandig, over te lange dijken, vind geen troost op de brede torso van de morgen, houden blokken stand,spattend schuim tatoeëert het ruige corso van de zee, vermaalt mijn zicht tot broze vlokken, blaast de natte westenwind, mij de zatte lokken droog, te veel geluid om mij heen, in deze…

zoooo dronken dronken dronken dronk als dronken maar kan zijn je zuipt je lam en zuipt je klem zo zat je maar kunt zijn en waggelt waggelt waggelt wacht er iemand op je thuis dan zwalk je zwalkje zwalk je zwalk je `s avonds dol naar huis zoooo dronken dronken dronken dronk als dronken maar kan zijn je zuipt je lam en zuipt je klem al…

Roken gaat ten koste van de longen, zo spreken wetenschappelijke tongen. Jan Roker zegt: ‘dat kan niet kloppen, zonder saffie knappen al mijn stoppen. Dan grijp ik naar ’t beruchte flessie en raak ik in een diepe depressie.’ Dus roken is nog wel een beetje goed als je 't maar met mate doet!…

een dievennacht met hier en daar een pilelamp waarvan de batterij gans plat wie weet hoeveel eeuwen al hij strompelt, mompelt 'k ben strontzat terwijl hij traag de sleutel past zonder hulp van maneschijn en mist en nog eens gist waar toch dat gat verdomme! waar dat gat mag zijn slechts één ding schiet door zijne kop dat er geen deegrol…

Bacchus wenkt mij vanavond met duizenden gegiste druiven zal onder in dit laatste glas vergetelheid nog komen? vriend, vul nog eens bij nóg voel ik niet de roes die al mijn pijn verdooft jaren vretend aan mijn ziel stomdronken zal ik straks schreeuwen om mijn moeder…

Ik maak een rit met mijn beste kameraad Ik hoop dat hij me nooit meer vallen laat Hij weet waar hij me mee naartoe neemt Daarheen waar ik zijn wil Ik maak een rit met m'n beste vriend Wij vliegen hoog We kijken naar de wereld die ons passeert met een boog Wil er nooit meer komen daar beneden Wil met m'n voeten nooit meer die grond betreden…

het is mijn gewoonte allang niet meer zitten op terras van café de zwart ik word zo ontzettend moe van al die toeren en verhalen edoch gister was het raak en daar ging die weer een dame met een klein hondje - yorkshire terriër - ging voor jaren de gevangenis in voor ik haar na drie bakken koffie er weer uit haalde niet dat ze lang genoeg…

Om aan de veilige kant te zitten, praat men in ’t jargon van promille, dat mag zichtbaar in je bloed zitten, bij ’t afnemen van een blaastest. Om aan de veilige kant te zitten, zouden deze peperdure testen niet eens nodig moeten zijn wanneer een mens oud genoeg is om achter ’t stuur te mogen plaatsnemen, is diezelfde persoon oud en…

In mijn eigen stilte zitten treuren in café Eijlders vol vertier. Ik tel daar mijn barsten en de scheuren, zwelgend in grote glazen bier. Bitterballen, kaas en ossenworst, zorgen voor gesprekken met volle mond. Voor de sprekers met de grootste dorst, maakt het niet uit of iemand het verstond. Met open ogen en nuchter hoofd, beschouw…

Langzaam en niet meer te stoppen steeg zijn waardering verder naar goudkoorts toen haar zomersproeten als waren het sterren tevoorschijn spetterden uit de plooien van haar gezicht. Hij weet het .. het was niet alleen de magie van de zomeravond dat haar aanblik in goud gesmokkeld met hem verbond, maar doet berusten in deze schone schijn en…

Vandaag moest ik aan je denken door wat ik vertelde aan een vriend. Jij, mijn vader die te vroeg moest gaan, je had zo'n einde nooit verdiend. Toen begreep ik niets van zaken die er in jouw brein gebeurden. Nu weet ik, je kon het niet helpen, en dat je 't zelf ook heus betreurde. Het heeft mij uiteindelijk gevormd tot de persoon die dit…

Krokettengrond en hamburgerdozen Straatstenen mayoglad In de poel des verderf ben ik dronken Maar vannacht nog niet genoeg gehad Ik zie nog neonlichten, hoor nog zingen Hoor nog lallen, glas gerinkel Schel gelach uit lange stelten Kortgerokt met lage truitjes en buiken bloot Glitterluchtjes, hakkenknikken Oude snoeper zwaar beschonken…

Tussenwegen een onmogelijk streven Storm in een glas verwaterd ongeluk Eerste provocerend brandend tweede nonchalant ontvankelijk Tijd voor een automatische piloot probleemknoppen uitgeschakeld En zie ik vlieg en stijg tot eenzame hoogten Ik dans ik zing ik huppel ik spring speel luchtgitaar of Sax Ademnood draait zwarte vlekken…

Drank maakt heel wat je lief is. Zelfs gevoel dat alles lief is. Alles, fijn, zacht en mooi is. Zelfs de kille nacht mooi is. Drank, ik denk dat als ’t je lief is Zelfs verhult wat je echt lief is!…

Witte - of rode wijn? Het is mij om het even, ben toch kleurenblind!…

er zijn lieden die zweren bij het vat en anderen lessen hun dorst uit flessen maar wat ze ook beweren ze worden toch wel zat…

Onbemind en onbewaakt Door een roes van al die drank Wil ik vechten voor mijn leven Terwijl er niets te vechten valt Destructief in al mijn daden Lig ik hier vol medelij In de ochtend vol van schaamte Onbemind en onbewaakt…

Laatst was ik zo dronken Ik was bijna dood geweest Op de straat ineengezonken Na een té gezellig feest Op zich had ik me best gedragen En het bier dat viel wel goed Maar ergens is het omgeslagen En kwam de muur me tegemoet Ik draaide flink en zag geen steek Ik moest echt snel naar de WC Tastend door de discotheek Ziek en zwalkend naar…

Elke dag dronken elke dag teveel elke dag een fles elke dag bezopen elke dag een kater elke dag hoofdpijn elke dag zuipen, elke dag… dezelfde ellende elke dag de fles nodig elke dag beneveld elke dag geschommeld lopen, geen controle over woorden, lijf en leven elke dag, tot die fatale laatste…. De laatste dag, met…

ik drink alleen iedere ochtend voor het ontbijt drink ik geen koffie of thee alleen een flesje bier daar begin ik mijn ochtend mee ik drink alleen 's middags bij de lunch dan neem ik geen melk of brood alleen mijn vriend johhny Walker en zijn broertjes zwart en rood ik drink alleen 's avonds op de bank dan kijk ik geen film of…

In verdriet gevallen ontmoette ik haar. Zij luisterde naar me en gaf me een kus. Ik ging te bed en ontwaakte van daar. Haar stille gemis in mij maakte me ziek. Zo was ik verblijd, toen ik haar weer zag staan. Alleen zij liet me toe, zo bedroefd dat ik was. Door onze jaren trouwde ik haar en we zonderden ons af. Maar de tijd werd mij onbekend…

ze kan niet kiezen tussen wit of rood en eigenlijk maakt het ook niets uit haar avond eindigt toch gifgroen de jaloezieën staan op stekeblind een stand die vastgeroest elke ratio met duisternis omzoomt met het mes op haar lippen snijdt ze zichzelf in de vingers door inktzwarte uitspraken pas in het nuchtere ochtendlicht bekent ze kleur…