Alle inzendingen over welzijn

Wat houd ik van de prille morgen Enkel de vogeltjes die fluiten Alles rustig en stil Alleen dan voel ik me geborgen Wat houd ik van de dag die nog moet beginnen Weer een donkere nacht voorbij En een zee van tijd voor mij Ik wil me heerlijk afsluiten hier vanbinnen Wat houd ik van de belofte van een nieuwe dag Ik kan opnieuw beginnen Zonder…

Als het zoekende hart tracht de kracht van de last te beogen, in het lijden van het leed, in het licht van het vermogen, als het gaan het rood betreedt, dan openen gesloten deuren ogen.…

de nacht is zwart de dageraad breekt aan zodra de rode zon is opgegaan schijnt door het venster ik warm mij aan het licht breek de toekomst open in een lente gedicht om te geven te ontvangen te leven…

de haard die knettert een sprookjesboek op tafel het raam dat plots kraakt ijsbloemen die vertellen in mooie aquarellen!…

Zoveel nacht En zoveel duister Vage beelden Om mij heen Ik lig hier stil Denk na en luister Minuten smelten Één voor één Onwaarschijnlijk Is de stilte Vreemde tekens Op de muur De slaap blijft weg Ik dwaal in het donker Zo verstrijkt Er weer een uur Nog steeds veel nacht Omringt door duister Nog steeds geen Dromen, slaap of rust…

Wees aardig voor elkaar snauw elkaar niet af een steek is snel geplaatst een ander beledigen is snel gedaan Behandel een ander zoals jij zelf ook benadert wil worden dat trekt de verhoudingen gelijk zodat we op hetzelfde niveau komen en we elkaar beter blijven begrijpen Stel je open voor een ander en sluit geen deuren waar je samen nog doorheen gaat…

De eerste dagen van 2018 zijn een feit gaan we de rest van het jaar voor meer liefde en verdraagzaamheid? dan ligt de keuze voor de hand zet je mond en je hart in de glimlach stand dan komt alles dik voor elkaar…

Medeplichtig aan het spel Schuldig Tot in de botten Onschuld Is van de zotten Medeplichtig Schuldig Aan verlies Vernietiging Van een stuk aarde Een ton lucht Ik ben berucht Want ik ben Medeplichtig Aan de problemen die verijzen Ik voldoe Niet aan alle eisen In het spel van het zijn In de overvloed Ik ben schuldig Aan de disharmonie…

Moge alle levende wezens overal zich veilig, gelukkig en gezond voelen en moge ze vrede vinden…

Donker december duister en zwart ook goud van een kruis op de mijter goed en heilig buiten bootjes waarop spanje kinderen serieus voor de gek krijgen als ze hun best, dan geeft Sint en zij vragen nadien serieus aan elkaar of de ander gelooft nog Instorting van dat teder geloof en wij die ons schuldig hoe voor de gek wij een…

Ik ben bijna zover dat al dat geschrijf me niets meer kan schelen, nog even en ik ben vrij van dat nare gedoe om sporen na te laten, terwijl dat nergens op slaat, want fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets. Ik heb mijzelf nog wel het meest bedrogen met dat woordgetover en literair gespit, want als alle…

Vallen en opstaan maar wat als je niet meer kan staan je valt telkens weer je veiligheid schiet letterlijk onder je voeten vandaan Wat te doen door wat voor oorzaak ook je eigen niet meer in de hand hebt wie kan jou nog helpen in deze gordijn van rook De littekens verraden je val het lot zit niet mee veel is er te verduren herstel tree…

Elke dag is er wel wat om aan te denken of wat mee te doen wie helpt mij dat het stoplicht niet op rood staat maar op groen Maar wat dan als alles niet gaat zoals ik wil dat je lichaam je in de weg zit wie helpt mij als pijn je helemaal overheerst, je oververhit Van alles voor het oplossen het overdoen doen gaan van het probleem wie helpt…

Kijkend naar mijn eigen leven zie ik vele 'lichtpuntjes' zweven al komen deze veelal uit het niets ze betekenen altijd wél iets maar wat is het doel ervan wijst het mij op wat ik kan, of juist meer op wat te bereiken dat ik sommige dingen niet mag ontwijken maar serieus nemen moet Om te leren wat is goed en welke keuzes niet te maken…

O God, ik heb de geur der vlieren om me henen, en mijn hart - God, gij kent zijn lijden, en Ge weet hoe vaak het, schoon gelate', in pijn zijn dagen leed -, is als een appel-boom, met pralend licht omschenen, die blij zijn branken breidt, waar roze en blank verenen hun perel-kleuren in 't teer weemlend bloemen-kleed... Zo is mijn vrucht-zwaar…

Thuis in tegenslagen wie heeft dat ooit bedacht ben ik nu een bofkont dan helemaal nooit verwacht De één heeft er meer dan de ander hoe ga je er mee om bij de één heftiger dan bij de ander je bent net zo'n pion Dat alles gratis en voor niets maar ik betaal er liever voor om het nooit te krijgen nu moet ik er mee door Het vreet mij…

Herfst verblikt, verbloost verbonden nog met aan bomen:blad.... 'We hebben het gehad'... zonneschijnsel een godsgeschenk De kleur van het blad van bladeren een stille wenk van herfstmaanden nog onbesproken onvoorspelbaar de nukken van't weer De deur.... van winter op een kier?…

De zee willen zien de branding, golven het lage zonlicht dat erop spettert Maar vooral is het... het -hoorbaar-ademhalen van zee Haar gefluister en lachen haar ach en wee herkennen we niet ....onze emoties? wandelend of joggend langs de verhalende zee.…

wanneer het lichaam niet wil luisteren naar je hart en de zwaarte steevast denken doet aan smart blijf dan hopen op een wonder ook al helpt het vaak geen donder 'hoop doet leven' zelfs als vrees het leven tart…

Als kind wist ik precies hoe ik aan gratis extra snoep moest komen. Snoep, die ik normaliter niet kon betalen. Aan de Voorstraat in Kollum zat een muffig winkeltje, waar ook snoep werd verkocht. We wisten, dat één iemand van een oud echtpaar na lange tijd in de winkel verscheen. Er was dus genoeg tijd om onze binnenzakken met zakken Venco-drop…

De laatste dag van de week de hulp is weer uren geweest ons huisje is proper en ook nog schoon want Karin was er ondanks de pijn heel gewoon! Kon je niet laten zitten, ondanks da’k wat lastig loop ‘t is m’n achilleshiel, waardoor ik nu wat kreupel loop zeg maar strompel. We passen haar werkjes dus wat aan van grote dingen blijven liggen…

Hij buigt heet ons welkom.... de deur scharniert De rode loper voor ons uitgerold worden we gevierd? De straat nog morgenstil het terras kiert... Wij zijn de vroegste gasten de tafels zonder kaart of bloemen.…

Je huis is vol schatten en op stand. Een kamer voor jezelf. Rustige straat. Een tuin. CD. PC. Twee lapjeskatten. Een mooie baan. Kinderen: goed verstand. Aardige vrouw. Zo kun je nog wel doorgaan. Zelfs met je ouders heb je nog een band. Tijdig, omstreeks je vijfendertigste, heb je je valse ideaalstelling herkend. Nu, tien jaar later…

Het is goed mag zo zijn 't zuur en zoet op de tong te proeven van elke door God gegeven nacht .......en dag Het mag.... weleens tegen vallen niet meezitten verwend als we zijn met succes Het geluk nietig, gering of goed verborgen als druiven, niet geoogst voor het helder zoet van wijn.…

Op zoek ben ik mijn dorst te lessen mijn honger te stillen aan bloem van kelk het blad Ik sta te boek als 'vliesvleugelig' insect zwaar op de hand ben ik niet ik zing geen lied ben zelf partituur voor hen..... die zwaarmoedig zijn.…

Er zullen altijd lieden zijn die zichzelf belangrijker vinden dan vrede. Dat zit mensen in het bloed. Het ego primeert. Ze willen koste wat kost in de geschiedboeken belanden, ook al hebben ze er zelf nooit één gelezen.…

(voor Abys) Hoe kan ik jouw eenzaamheid verzachten? Waar kan ik jouw lijden dumpen? Ben je waar ik denk dat je bent? Je schrijft me diep in de nacht, dat je amper overeind blijft staan, dat de demonen je alsmaar blijven kwellen. Ik probeer je met man en macht woorden van troost te bieden, maar lieve schat, ik ben Superman toch niet!…

ik beantwoordde de gestelde vragen maar dacht reeds aan iets anders zag de toekomst gans veranderd moest nu maar de gevolgen dragen beslissingen nemen onder invloed dat is solliciteren om problemen ik ben de boeman van mijn ondernemen en de naweeën smaken bitterzoet ik heb gebeden en tot God gepraat voelde me geen minuut op mijn gemak…

geen herinnering zal louter euforisch zijn want er hangt altijd wel ergens een flard van een wolk sluimerend in één of andere hoek van het hemels plafond we kunnen het verbloemen doch tegen beter weten in heeft hetgeen je beweert tóch iets van twijfel…

ik heb je gevonden maar had eigenlijk geen besef… je was al die tijd in en rond mij maar… na de roes volgt ontnuchtering onzichtbaar voor ogen van anderen voel ik perfect aan dat dwangmatig denken, en extreem houden van dagdagelijkse dingen of mensen, wel best eens gevaarlijk zou kunnen zijn want obsessies bepalen... begeren het…