Alle inzendingen over jaargetijden

In het bos zijn de bomen oudkalend grijs van blad. Ze staan te staan en dromen droef van dood, stil en nat. Ik adem de kille lucht in teugen en schoon mijn brosse longen. Het zal me niet meer heugen wat de zomer heeft bezongen. Verlammend was mij het aaien van zoele tocht op hondse dagen. De hitte deed mij somber laaien van onlust en…

toppen zwiepen in de regen knoppen kopzwaar op hun steel heel de bloemenzee bewogen sluit de blinden van je ogen ruik nog eens het malse gras groen zoals het gister was…

takken moeten kraken bliksemschichten raken zodat de boom in tweeën splijt de donder mag weer knopen in mijn maag gaan maken, raken aan de angst die altijd in me strijdt want ik ben bang geweest als kind omdat ik onweer niet voorspelbaar vond en altijd schrok zie nu de buien dreigen en de wind uithalend hijgen als hij vlaagt door…

Het Winterland leek schilderij zelfs het gras deed geen concessie brak frêle af van de impressie de sporen van het ijs in mij Het lentekind kwam aangefloten vrolijk smolt ze bij `t ontdooien m`n gelaat in zachte plooien tot mijn zaadje was ontsproten Sprietje groeide uit tot halm waar ik eind`lijk in kon klimmen om mijn kleur te laten…

vrieskou in de vroegte vinnige winterse winden betrappen iedere kier en dwingen me te krimpen ik kijk over water 't kanaal nog zo vast lang voor kleine helden de vaarweg hebben ontlast o prachtig zo prachtig deze versmelting! ontwaken in helderheid 'n kristallen leeghoofd enkel de overpeinzing hoe hiervan te genieten mocht geen…

Door het open venster zingt helder licht met vol enthousiasme, doorbreekt de stilte met woorden van tijd om de zomer in te luiden Een droom is geboren en zwemt uit de leegte van de nacht in open armen die de ochtend begroeten Het geluk smelt in de klanken der vogelslied dat uit de schaduw opnieuw van de zon geniet…

zie het dagen, uren komen niet tot helderheid zijn de nacht aan het vertragen de zon vervlakt in het krachteloze klimmen neigt bij opgaan al ter kimme de lucht is kil, dunnig vlaagt een koude wind, maar zonder groen blijft het bladstil nog kleurt de oogst de bodem wordt al schraler weiden zonder vee steeds kaler het leven trekt…

de nacht stormt huiver in haar donkerste uren rukt aan de bladerkronen en blaast met schrille tonen gedruis dat maar blijft duren maar nu, is de lucht zuiver want het oog der stormen is op mij gericht, intens scheurt de wolkengrens de flarden aan vormen de scheiding der nachten doet mijn dagen kwijnen en ook de zon verkleinen de kou…

Blaadjes vallen als tranen, bomen nakend tot op de tak Een bed van bladeren verstomt mijn voetstappen Zonnestralen gevangen tussen 't kalende warm gekleurde bos De geur van de herfst doet mij naar adem snakken Grote sponszwammen schieten als "paddestoelen" uit de grond Herfst ontluikt ...…

Zomerzon met korte benen, voeten zoeken traag hun eigen weg, tussen vluchtige nevel flarden, langs een spinneweb in dauw. Herfst met navelstreng verbonden, komt traag uit z,n barensnood, een vogel schelle welkoms schreeuw, bomen wachten stam aan stam. Weemoedsklank in zachte…

De zoete geur Van de nazomer Zacht gekleurd in nevel In de vroege morgen Heerlijk koel De zoete geur Brengt ons samen In de nazomer Warmen we ons Aan de heerlijke warmte De zoete geur Brengt ons liefde Die wij samen delen In de zachte kleur Van deze nazomer…

Maar duiven vliegen nooit naar grijze kusten ze laten zich in bonte kleuren verven zodat ze op spechten lijken tikken zomertijden weg de tillen staan leeg er druppelt bloed het afgehakte kopje reikt oogloos naar de sterren die zachtjesaan verdwijnen tussen wiekgeklapper en vale maan het wordt herfst een laatste vlinder waaiert versleten…

ik heb in het gras mijn wapens gelegd en mijn wapens gaan geuren als gras ik heb in het gras mijn lichaam gelegd mijn lichaam is geurig als hout bitter en zoet dit liggen dit nietige luchtige liggen als een gele foto liggend in het water glimmend gekruld op de golven of bij het bos stoffig van lichaam en schaduw oh grote adem laat de stenen…

De natuur gaat zijn gang Bladeren kleuren zachtgoud Nog even dan mogen ze sterven Ze hebben hun taak volbracht Heerlijke verkoeling gegeven In de warme zomer De natuur gaat zijn gang Zacht wiegend op de wind Nemen de bladeren afscheid Van hun geliefde plekje aan de boom Met een zekere waardigheid Zwevend nog even in de vrije val Dan de…

Op een zondagmiddag zag ik de herfst komen aarzelend kroop het geel in het groen van de bomen het leven klonk gedempt met de wolken laag voor het eerst na maanden was de verte vaag een moment van stilte zomaar in een laan ik kon het zien en horen de herfst kwam eraan…

Gedaagd in kort geding Straalsgewijs ondervraagd Staat 't nachtelijkste ding Met potenvol vandaag Het lichtrequisitoir Maakt alles recht en klaar Vaas liefste en trompet Zijn bij elkaar gezet Naar ninivehse wet Van 't onontkoombaar daar ---------------------------------------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten (1981) van…

mandenvol oogst onder zomerse luchten bomen verzuchten hun takken vol vruchten kleuren de herfst nabij nog hooit het gras scheren zwaluwen in weergaloos vluchten omlaag voor de regen samen met muggen opent de morgen in rood zullen spinnen de webben belopen in druppels kristal zon weerkaatst overal dauw spant draden tussen takken…

Langzaam dwarrelt het laatste blad. De zomer hebben we weer gehad. Het groen van de bladeren verdwijnt. Kleurenpracht van goud en bruin verschijnt. De regen valt met striemende vlagen, Niemand wil zich buiten wagen. Ik zie al een schoorsteen die rookt. De kachel wordt weer opgestookt. Kastanjes barsten uiteen. Een kind speelt ermee, alleen.…

wat was het bijna angstaanjagend heet hoelang duurden de wolkenloze dagen en geen depressie om mij te behagen de glimlach van de ploert was hemelsbreed de zonnegoden bleken hard en wreed zij heersten zonder zich maar af te vragen of een dichtersziel dit kon verdragen want licht en warmte vellen de poëet maar nu is dan de hersft weer in het…

1 Linten fladderen in de boomtoppen Als je door de wimpers tuurt. Bont gestippeld Blij geritsel Alles is nu zoals het hoort in een land dat popelt om een feest Even het grofgebekte beest uithangen. Wij sluimerwandelen in verzengend licht Langs de vloedlijn September sloopt de heftige glans Met een hamerslag. Sloom veranderen de kleuren…

Het leven loopt op zijn einde, verschrompeld door ouderdom. Maar voordat hij ter aarde stort toont hij nog even zijn mooiste gezicht. Het herfstblad in al zijn kleurenpracht! Warmte in een koude zonsopgang omgeven door mist. Mystiek, misschien nog gevangen door een web vol met ochtenddauw. Opgaand in de natuur, zijn resten…

De zomer loopt ten einde, de herfst valt vroeg, dit jaar... de blaadjes vallen nú al, tja, 't groen heeft 't zwáár. 't Is ook altijd wat! Normaal loopt iedereen te zuchten, wat is nederland toch nát, nu hoor je alleen 't is te dróóg. 't Is ook altijd wat! Nérgens zijn we op voorbereid, niet vaak is iets gewoon goed, te heet,…

Mijn afscheid gaat naar het jaargetij waarin de lucht onbewogen haast bevroren tussen het zoemende vuil van het seizoen trillend doortrokken was met niks liever dan verkoeling vinden in een dag als deze. Belovend van gloren zonder ongewenst zwanger te hoeven zijn van de hitte. Mijn smachten is naar de lente van het sterven waarin ontbinding…

Een lekker gevoel de zon op je huid je waant je even het vaderland uit. Warmte en geuren van een exotisch land je ziet jezelf liggen op het witte strand. Je proeft de sfeer van boulevard en ijssalon maar wordt nuchter als waan verdwijnt met de zon.…

Boompje, waar zijn al je blaadjes? Je bent zo kaal. Je was zo groen. Mis je de vogels, hun liedjes en praatjes? Blijf je zo leeg, het hele seizoen? In de lente was je zo mooi. Vol met blaadjes, bloesem en kleuren. Je had een volle groene tooi. Gaat dat straks opnieuw gebeuren? Word je dan weer een huis voor de dieren? Voor musjes, muisjes…

Morgenster, ben je nog wakker? Blijf je vandaag aan de hemel staan? Verlicht je elke stad en akker? Wanneer moet je slapen gaan? Slaap je wanneer de zon gaat schijnen? Of wanneer het haantje kraait? Doe je je licht uit, of ga je verdwijnen? Voel je hoe hard de wind nu waait? Ken je de zon? Ken je de maan? Zijn het je vriendjes, al ben je…

Het liefst wil ik gaan slapen, De hele winter lang. Want al die donkere dagen, Die maken mij zo bang. Ik voel me dan zo triest van binnen, En niemand ziet me staan. Dan wil ik nergens aan beginnen, Alleen de radio staat aan. Maar als daarna de lente gaat ontluiken, De bloemen weer gaan ruiken, Dan voel ik mij voldaan. Ik weet, het beter…

Kom binnen in mijn paradijs, je weet niet wat je ziet mijn plastic gras is altijd groen geen parasol verschiet. De stenen heg hoeft niet geknipt het pad wordt nooit gewied. er is zo weinig onderhoud ga zitten en geniet! En zie je daar mijn glasfontein waar duiven van graniet als tuimelaars aan ’t spelen zijn samen met een parkiet?…

Gemoedsrust is als je gemoed rúst heeft, of je hebt een rústig gemoed. Zielerust is als je ziel rúst heeft, of je hebt een rustige ziel. Gemoeds- en zielerust sámen, tja, da's een heel ánder verhaal. Gemoedelijke rústige zieltjes zijn we met déze temperaturen toch állemaal?…

De hemel draait bedwelmend rond terwijl ik me vergaap aan stralend blauw en zomerroes verpakt in blond al fietsend door de morgendauw Haar lokken zweven in de wind overspoelt het landschap met een lach zo speels onschuldig als een kind tegelijkertijd betoverend compleet van slag Al slippend, verloren in een laatste bocht onbewust van noodlot…