Alle inzendingen over overig

Bezijden de waarheid bezag hij de leugen, ‘t zal hem lang heugen dat die altijd in ‘t midden ligt.…

De Noordzee luistert als ik stil ben geduldig hoort zij mijn gedachten aan golven ruisend antwoordt zij troostend dan met haar gefluister de zeespiegel laat mij langzaam gaan.…

Soms begint het dan te stormen in mijn hoofd word ik van mijn rust beroofd wil ik naar voren of naar achter naar omhoog of naar opzij steeds weer sneller dan weer zachter beetje depri beetje blij zo vreselijk onrustig weet totaal niet wat ik wil zo loop ik maar iets te schreeuwen volgend moment ben ik dan stil ik ga nu meteen…

Een foto zorgt voor een portret het brengt een mens tot leven En in het orkest zal de trompet gezicht aan de klankkleur geven De zon heeft zelfs een gezicht glimlachend met twee ogen En een boer geeft het weiland veel meer smoel hard werkend, kromgebogen Maar blijft een bladzij onbeschreven dan is dat geen gezicht Het heeft toch iets onwerkelijks…

smeulend vuur opvlammende aanwezigheid…

ik zag het slissen onder de punt van mijn pen. Een slang kroop weg en krulde zich op de grond en toen weg onder het tapijt. Sindsdien heb ik hem niet meer gehoord.-…

Je bent lief, je haat niet. Je bent trouw, ik vertrouw jou. Je bent geliefd, dat hoort gewoon bij jou. Je hebt veel vrienden, ze houden van jou. Maar iedereen die dit ziet, ziet je bent jezelf niet. Je doet alsof, je haat, je bent niet trouw en eigenlijk geven mensen niet om jou, ze geven om wat je doet, ze geven niet om jou…

Soms zijn er van die dagen, zo donker en zo zwart, die stemmen je zo somber, zo weerloos maar ook hard Soms zijn er van die dagen...je durft niet op te staan, ja die bekende dagen...waar komen ze vandaan! Soms zijn er van die dagen, zo zonnig en zo blij die stemmen je zo vrolijk, zo sterk en zo vrij Soms zijn er van die dagen, je wilt niet slapen…

Jij bent de drager van de sleutel van mijn hart in de donkerste der dagen denk ik aan jou jij was de zondvloed die mij een uitweg bood door jou verdween het zwarte gevoel jij gaf mij rijkdom inzicht en een geweten en mijn grootste kunst is dat ik zélfs nu kan spreken met het hart van eens mijn grootste vijand…

stuwende stromen kerende kanten kaatsende wanden bepalen de grens…

Een metro vol met mensen starend voor zich uit ieder zijn gedachten kijkend door de ruit. Elk een eigen leven elk zijn eigen huis met een ander streven en een ander kruis. Wat zijn jouw gedachten? denk jij net als mij, nog twee uurtjes wachten dan is het weer voorbij? Waar wil jij straks komen? waar wil jij nu heen? zal je samen…

Als witte dagen langer duren en langzaam grijzer worden, grauwer, het buitenwit keihard en kouwer, bouw ik mij warme binnenmuren.…

Je ziet duidelijk daar de klokkentoren zijn schaduw valt al ver naar voren als hij al vele malen slaat, het verkeer wordt minder intensiever dat maakt de sfeer ook weer wat liever en het wordt stil op plein en straat. Menigeen vindt een terrasje drinkt een biertje of een kwastje en soms ook een wisky puur, sommige wat rood,door de zon gepijnigd…

Roep mij en ik hoor je, schreeuw om mij ik geef mijn hand, ik zal je altijd redden als een drenkeling optrekken van de waterkant maar roep mij, zodat ik weet, dat je mijn bestaan erkent. Ik hoor je altijd!…

links is rechts en rechts nu links het verkeerde been uit bed desoriëntatie van a tot z niets klopt meer en alles tolt het wiel opnieuw om uit te vinden klare waarheden ontbinden opgestaan in boomloos bos elke stek moet hier nog kiemen roeien met te vinden riemen…

het station is doods. m'n hoofd waait weg. ik grijp nog met m'n armen. bloed stroomt over de grond. het wachthuisje staat in de fik. de hefboom valt neer.-…

o, dood wacht nog even ’ n moment ik moet me nog even uitleven dan ben ik present…

Weet je nog die keren dat ik je haast smekend door gordijnen van tranen en natte haren aankeek en dat je je arm niet om mij heen sloeg hoe graag ik dat ook wou omdat ik je eerst vertellen zou van waar ik leef en dat ik dan uiteindelijk hortend en stotend mijn gevoelens beschreef? Zo wil ik je nou.…

'k Wil géén gedoe en stuur allang geen kaart voor 't nieuwe jaar naar al die lieve mensen die ik verblijden wil met goede wensen. Veel geld en moeite heb ik mij bespaard. Ik had er iets bijzonders op gevonden en voel me al een tiental jaren fijn door van die dure rompslomp af te zijn. Ik had een zeer speciale kaart verzonden. Misschien had…

Een kras Een snee Zeg ja Zeg nee Automutilatie. Één woord Één betekenis Zoveel gevoel Zoveel pijn Doe het wel Doe het niet Één keuze Die je tekent voor leven Verberg je pijn niet Praat, schrijf of dicht Voor het te laat is En je door de bomen het bos niet meer ziet…

ik heb van mij afgeslagen ik kijk vooruit maar dan regent het onverwacht en sijpelt de stad op mij neer…

wit - woordeloos wachtend op wat komen gaat zwart - zwijgend als het graf geel - genadeloos, onontkoombaar glanzend rood - rauw, rusteloos roepend om hier en nu blauw - barmhartige bescheidenheid groen - gelaten groeiend en geurend…

Jij schreef alleen wat je niet wilde zijn geen figurant in een droom of een derderangs dichter zonder geweten bergen, rivieren bruggen van taal domeinen vol liefde omgrensden jouw brein op de heuvel in het bos bloed stroomde angstig bloesem bloeide listig je ademde voorzichtig in angst en leegte van wat je niet wilde worden…

zeldzaam ondoordringbaar de gelaatstrekken diep verstopt onder het wangvet torst ze zich over de straat het dikste meisje van de klas zelfs van het vervallen woonblok in de kamer met geelbruin verkleurd, vettig behang verzwaart de moeder niet het schuim van de zee - ze kan het niet laten - de fragiele vleugels van het kind traag, onverzettelijk…

de ontknoping van 2009 nadert nieuwsgierig kronkelen de losse eindjes zich richting het nieuwe jaar om ook de mogelijkheden daar te beproeven…

de nacht prikt nog in je ogen als de dag al kleur bekent…

Door de stilte geheel omringt vergezeld van een lichte bries die voor mij iets zachtjes zingt waardoor ik mij in slaap verlies. Duurt dit slaapje wat te lang de bries wordt even strakker, je luistert niet meer naar mijn gezang dan blaas ik je wel wakker. Ik denk heel even ,wat is er nu precies, dan hoor ik muziek, ik hoef niet meer te gissen…

ik drink je woorden als water op een hete dag grote slokken vol begrip steun en goede raad lessen mijn dorst…

We mochten zelf kiezen: wilden we zee en zand, wind en lucht, of heerlijk zonovergoten. Liefde werd het, met kussen en heel veel plezier, genieten met een glas wijn in de hand, of een bier. Jammer was het wel dat de tijd zo vloog, daar, waar de zomer door ons met een rotgang werd genoten.…

De vogel hangt doodstil in de lucht Ik pak 'm met beide handen vast en laat m'n voeten van de grond los. Het is een eigenwijze vogel die niet van z'n plaats wil gaan, een vogel van steen die niet wil bewegen. Ik hou het niet lang en laat uiteindelijk los. Val lang naar beneden en raak dan de grond. De grond is zacht, is van mos,…