Alle inzendingen over psychologie

men mocht hem niet storen en immer ging hij moe naar huis hij liep verkeerde kamers binnen zei zelden doodgewone dingen het was ook nooit vandaag in de sporen van zijn vinden de deur alweer naar buiten vergeten vrouw en kind hij liet geen enkele schaduw achter en over uitgezongen stromen spande hij met grote bogen de beweging van de wind…

schaduw verraadt zijn kortzichtigheid ondanks samengetrokken bilspieren heeft de zon vrijspel…

Jij die mij doorleeft En mijn gesleten Gevoelsoppervlak tot Een rimpeling brengt En met nauw'lijks Hoorbare vleugelslag Licht brengt dat het Donker in mij aanraakt En verdrijft…

Waarom de dingen Die mij raken En mij geleidelijk Aan mijn verstand Doen verliezen zo Voortdurend om mij Heen zijn, geest Van het lichaam Losgezongen, ziel die zich Op het ergste voorbereidt, En de wind die om het huis Giert op deze gure zondag Mij op mijn plaats Houdt en verblijdt…

Mijn sporen heb ik Achtergelaten in dit Blok hout, vingerafdrukken In de tijd die mijn bestaan Bewijzen, en elke steek Die mijn leven hakt in Wat ooit boomstam was Brengt mij dichter bij Mijzelf, de mens die Ooit ik was, en die uit Het niets geschapen werd…

Bus die langzaam Door het landschap Rijdt om mij na Arbeidstherapie in Het UMC weer veilig Thuis te brengen - Passagiers die zichzelf Uitvreten, en ik die Droom dat ik terug Mag groeien tot de Kern van hem die Ik ooit geweest ben…

De bomen hebben hier geen leeftijd, maar de introductie in de gevoelswereld is universeel, volkomen herkenbaar hervonden zonder extremen aangeharkt in het plantsoen met noodzakelijke vormen van relativering onder het hemelplafond iedereen loopt met ideeën rond alsof er geen frivool dansen is in de intrinsieke waarde van de balzaalmens…

tussen al die ruimte binnen steen verandert het gezicht van mijn geborgenheid de weg is zoek, langs veel te brede zomen er is geen pad dat veilig is wel is er mijn keel mijn hart en wijde oren en een stem die stilte schreeuwt mijn roep in angst de ruimte geeuwt en alle deuren sluiten…

Veel had ik me van mijn Toekomst voorgesteld Toekomst die nooit Is aangebroken Voor niets gebuffeld En meer dan een ander Mijn best gedaan - Maar gaandeweg Was daar de wind, die Me alle dagen parten Speelde, een kant op dwong Die ik nooit gewild heb Dwang die levenslust Overnam en mij beseffen Deed dat de wind Blaast waarheen…

Betweterij komt het meeste voor bij mensen die uitsluitend het bed beslapen Maar wie het bed beleefd in leeft, doorleeft 'het bed door heeft' die weet wel beter!…

Spinrag vangt de stemmen, uit de verste nissen van de kamers, opgerakeld door mijn adem, hoewel ik al vertrokken was blijft er een vage afdruk achter op een leeg en naakt matras. Die dag hoeven ze mij niet te zoeken, op de beslagen ruiten projecteert het verleden zich in wasem, een stille omgang langs vergeten gebeurtenissen.…

Met lege handen En een lelieblanke Ziel ben ik ter Wereld gekomen Heb me waargemaakt Waar het maar kon, Gedaan voor de ander Wat er in mijn vermogen Lag onder Gods zon - Verheugen doe ik me Op het moment dat Ik terug mag gaan naar Waar ik vandaan kom, Met lege handen naar Hem, Dat ik weer gaan mag Zoals ik gekomen ben…

mag ik op tijd bedanken voordat ik in eenzaamheid verzanden zou als ik vroegtijdig vergeet omdat ik het niet meer herinneren wou mag ik op tijd bedanken voordat ik een blok word aan niemands been daar zorg dan uitgemergeld zal zijn, ga ik veel liever vredelievend en op tijd heen…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

Jij die mij al Jaren hebt gekend, Door en door weet Wie ik was, wie ik Werd en wie ik geworden Ben, die hoog en laag Met mij heeft meegemaakt, Vindt dat nu de tijd Gekomen is mij tot De grond toe af te breken En te verbreken de band Die ons zo lang bond Terwijl je net zo goed als Ik weet: die beschuldiging Van jou mist elke…

mijn kind ik draag je verzorg je; voed en koester moeders oergevoel een band door bloed en tranen breekt niet uit volwassenheid…

Had ik het geweten, Sprak de moordenaar Bij het overdenken Van zijn daad Dat die doodslag Zo op mijn geweten Zou drukken - dan had Ik het niet gedaan En had ik het gelaten Bij alleen maar slaan…

Nee, ik zal niet op je wachten noch aan je denken zeker niet verlangen naar armen die mij zouden verwarmen Nee, ik kijk niet op mijn telefoon het interesseert mij geenszins of dat je wel of niet bent langs geweest al irriteert die immense stilte mij nog 't meest…

Je weet, ik ben niet het volgzaam kind dat regenbogen tekent of poppetjes die marcheren onder bewind. Anders dan jij hecht ik geen waarde aan verzonnen vlinders waarmee de ratio wordt weggeveegd. Ik wil niet vastgeprikt in een glazen huis. Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers vuil zoals het weerbarstig joch dat maar wat aanmoddert en het…

hoe voelt het als de zon niet meer wil schijnen zal dat bloemen doen verwelken en andere zorgen niet verdwijnen hoe voelt het als golven niet meer willen rollen de maan langzaam wordt vermoord wij te veel met ons laten sollen hoe voelt het wanneer mensen er aan onderdoor gaan daar zij er geen heil meer in zien heb je daar wel eens bij…

Wortels die vergeefs Naar water zoeken Wanhopig op zoek naar Water voor de dorst Ondergrond die geen Leven meer geven kan En ik die zo vertrouwd Ben, die de boomstam Ben en voel dat er Uit mijn takken Geen nieuw leven meer Groeit, doch alleen Nog de dood…

Mensen lachen mij uit, en niet toe. Ze bekijken van een afstand, wat lijkt te dreigen. Zij herkennen iets van zichzelf in mij, maar weten nog niet wat. Mensen lachen zichzelf uit. Eigenlijk zijn ze zelf het slachtoffer. Slachtoffer in een leven: vast van wat los had moeten blijven. Zij erkennen nog lang niet, wat een vermoeden is, dat sluimert…

ik hang mijn wil aan groene bomen kleur de lucht roze rood als in mijn dromen verf mijn haren in de westen wind bol de rokken van 't spelend kind zoek 'n lieveheersbeestje al in 't verse gras kon 't maar voor altijd zo blijven, zo vredig als 't nu was…

Zonder weerwoord De mens die aan Zichzelf te gronde Gaat - verbale Aanvallen van anderen Beu, meer dan zat, Niet eens meer de Moeite nemend er Tegen in te gaan Hersens gevoelloos, Niet meer in staat Een weerwoord, hoe Klein en kwetsbaar ook, Te formuleren…

nu nadagen naken, koud onzeker tastend naar een vlaag van warme wind zie ik een kind, het speelt met zand en water waar het slechts zijn handen vindt herinnerend aan later daar zal hij op wasdom stuiten doorgeleefd in zijn ballon rood, geel, goud de dag is oud nog voor zijn ogen sluiten…

Hoe de valkenier met zijn loer draait Om zijn roofvogel terug te lokken Horzels bijten niet Mensen ook niet, hooguit in een mooie rode appel Honden bijten wel, "niet allemaal" Alleen de valse honden die scheuren het vel van je botten Dazen die bijten ook Ik denk aan de tijd dat ik voer in een bootje Op een meertje over de larven van…

in haar ogen zie ik verbittering, in haar gedrag zie ik ontkenning, in haar 'theater' zie ik de 'gestorven' zwaan. in het verdriet van de nacht, in de kilte van de noordenwind, in de dans van enkelvoud, in een gebroken spiegel van onschuld in verdrongen tijd. ik zie haar snakken naar de adem van haar geweten, verstikkend in…

is een boom dan niet genoeg om de tijd te tonen het onbeschrijflijke wachten op oneindigheid zoals de schaduw in woorden van een dichter die in zijn stilste zinnen huid lostrekt schrijft dat wijzers op zonnebloemen wonden helen van vroeg tot later en dat cirkelrond, het voorbijgaan de bestemming is onbegrepen op het moment van…

bomen hebben een stem gekregen vraag me niet wie koos voor wie hierdoor schittert het groen nog meer komt zonlicht tot haar recht even blijf ik staan, ga dan zitten om mij te laven aan deze grenzeloze schoonheid, die het hoe en waarom overbodig maken het is…

Waar multinationals Goede sier maken Met het terugroepen Van hun personenwagens Die weliswaar van Topkwaliteit zijn Maar desalniettemin Onvolkomenheden vertonen, En deze actie dankbaar Gebruiken als gratis Publiciteit - daar werd Ik, belast door vele Onvolkomenheden in mijn leven, Door de Hoogste van het Heelal teruggeroepen…