Netgedichten

netgedicht (nr. 48.656):

verzilverd

eenzaamheid
zoekt het schelpenpad
dat ik achtergelaten heb

het zal zachter zijn
nu ik er mijn dromen
als van trap tot trap
neerleg

ik draai me om
langzaam vult de zee
mijn ogen
met een zilvergrijze zon
een meeuw wordt weer
een stip, schip in de verte
ongehaast

misschien is het een teken
dat de horizon zich verdiept
in een stilstaand uur

hoger dan het water

als eb
zonder hoorbare stem
keer ik terug

en teken een uitweg in het zand

... zie ook: www.youtube.com/watch?v=aKQT7F6L5qg&feature=youtu.be ...

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/vlinderwindekind/

Schrijver: kerima ellouise, 16 juli 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

verzilverd

4.0 met 8 stemmen

232

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 19 juli 2013; Wat mooi Kerima!

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 18 juli 2013; magnifiek

Naam:: Pama
Datum:: 17 juli 2013; Welk pad je ook baant, door welke getijden van het leven je je laat verleiden. Op de scheidslijn tussen eb en vloed moeten de balans hervinden.
Mooi gedicht Kerima.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 17 juli 2013; een horizon die zich in een stilstaand uur verdiept.... en de zee die langsaam je ogen vult... en meer van die prachtige vondsten; mooie taal, mooi gedicht.

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 17 juli 2013
Email:: ajkuperushotmail.com; terwijl ik dit lees, prikkelt jouw 'Verzilverd' mijn fantasie; in vrijheid vinden dichters het pad, op weg naar het ultieme...! Geplaatste foto bevestigt jouw prachtige verzen.

Naam:: zeekoetwiet
Datum:: 16 juli 2013; waarheen dan, vraag ik me af
als de maan onze dromen
al opraapt
(schreef je zelf)...
waarheen dan keer je terug, door zeegrind wadend...

Geef je reactie op deze inzending: