4009 resultaten.
op de vlakte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 hoe de zon reeds platgeschreven is
het avondrood dagelijks geroemd
steekt achter geen enkel woord betekenis
en blijft schemer voor eeuwig verdoemd
aan elke zee die het voor de wind gaat
niet te vergeten de branding, stel je voor
die natte dromen en golven stukslaat
tot een verwaaide stem die ik vaag hoor
zo past de wereld op een gemeentelijke…
In de bomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 347 Het bospad kronkelt door verstreken jaren.
In de bomen rust de tijd. Het pad leidde
naar een oude leemput, die er niet meer ligt.
Het gaat nu nergens heen. Ik hoef mijn
pas niet te versnellen.
De vogels zingen en een konijn dat
zich verspringt, vlucht in de bramen,
een kleine dendering van doen en laten.…
microgestalt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 De wereld lijkt steeds kleiner
te worden, alvorens enig ander
mijn vingers druppelen naar de einder
ik trek een lijn om de tafel om
het beletselteken, het zet zich
ontspoort oneindig, het kluwen
kluwt tot een vierendeel, waarvan mezelf
ik schoffel door mijn schrijfsels
noch betrek ik de druilende muren
het is is niet hetgeen het is als een…
Stemmen van waarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 Vol afschuw
En weer vergeten
Dan weer een afschuw
En weer vergeten
Totdat het jezelf treft
En daardoor
Je stem verheft
het spreken
De stem
Is dan van waarde
Daar wanneer
Je in iets ten diepste
hebt beleefd
Ondervonden
dan heeft je stem
Oprechte gronden
want een stem
Die in de storm
Zijn zeilen houdt
Is een stem
Waar de wereld…
Weg
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.824 Als ik stilsta van binnen
of heel langzaam beweeg
en per dagdeel de vaas met tulpen
waarneem, zie ik ze uit
elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen
opengaan, het bloemblad vallen
in doorschijnende kleur langs de vaas
zoals jij van me wegdrijft
naar een vreemde wereld
die ik niet ken.…
Geen titel (zei de...)
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 319 Zei de ijspegel tegen de vuursteen:
"Ik smelt voor jou'.
Zei de leugen tegen de waarheid:
'Jij ligt altijd in het midden'.
Zei de schaduw tegen de schim:
'Jij ziet het somber in'.
'Het is al zo lang later',
zei het kind tegen zijn vader.
Zei de eendagsvlieg tegen de spin:
'Daar trap ik niet in'.
Zei de ene teek tegen de andere:…
De stad van de toekomst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 228 Ooit toonden ze beelden
over de stad van de toekomst.
Doorgaans bots je dan op plaatjes met
blauwe luchten,
lachende gezichten,
jonge gezinnen.
Weelderig groen tussen de huizenrijen.
Zij lieten voetgangerszones zien
waarin ouderen zich soms
wankelend voortbewogen.
Er liep zelfs iemand achter een rollator,
zomaar op straat.
Dat vond ik…
herfstzielen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 236 nevel hindert het ochtendgloren
er is geen sprake van klare taal
of hoop op heldere gedachten
de dag blijft hangen tussen oeroude
stenen in geur van bladerrot
en sfeer van schoonheid en verval
bij het veen waar zij gevonden is rijzen
angstige gedachten, stijgen vragen op:
hoe kon het gebeuren, was ze alleen?
cirkels omarmen de verstilde…
Spraakwaterval
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Verhaal absorbeert
op een lege bladzijde
na elke komma
incontinente woorden
waar nooit een punt achter staat.…
Computers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 106 Computers hebben helemaal geen verbeelding.
Die verplaatsen zich echt nooit
in jouw wereld, zelfs niet wanneer
je dringend een mail moet sturen.
Ze zeggen gewoon:
Error 304 Desktop Command.
Je mompelt dat het nu wel heel slecht uitkomt.
Vraagt of er alstublieft nog vijf minuten
kan worden gedaan alsof er geen fout
in het systeem zit.
Vervolgens…
Het leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 173 Een leven is als een tuin
Je kunt perfecte momenten beleven,
maar je kunt ze enkel
in uw herinneringen bewaren.
Leef lang en schoon
bloei open maar houdt het in toom.…
Hemellichaam
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.473 Je schreeuwt zonder stem
terwijl je naar me glimlacht
en je zuigt me naar je toe
als en gat vol licht.
Suis heen, laat me gaan.
Nee, blijf staan, ik wil
luisteren naar je stilte
zien hoe het uitdooft.…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 de hemel lijkt vandaag een glazen boog
breekbaar als de schelpen op ‘t strand
de branding stuwt de golven omhoog
daarachter iets dat lijkt op ‘t moederland
was het daar dat ik er een droom had?
misschien heb ik me gewoon vergist
is het de lucht die een kasteel bevat
of heeft het water mijn heugenis gewist
daar gaat een schip langs de kust…
Mijn neus
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 212 Mijn ma en ik, onze neuzen zijn altijd
verschillend geweest.
De hare klein en mooi recht.
De mijne stevig en krachtig.
Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader
geeft ma aarzelend toe.
Wees er fier op, zei ze.
Het is een echte karakterneus.
Ja, daar was ik vet mee.
Precies dat onderdeel had ik liever
van haar gehad.…
regenpoeder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 deze druppels twinkelen zacht, vallen
omfloerst vanuit een roomgrijs niets
uit evenwijdige ruimte zonder voor- of
achterkant; dit is niet de tijd voor een besluit
het liefste valgewicht zoekt hemelloze aarde,
omarming zonder lichaam, dit is een blad-
verliezend bos, geen tuin van eeuwigdurende
lente, het glas dat mij doorziet is hard…
rijk verleden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 je staat op de rand van
kwijtraken maar bent overal
aanwezig geweest om
samen te verdwijnen
ons op te delen in ieder en
tenslotte niemand meer
te midden van tijdspassages
en woordvulling ontbreekt dan
de herinnering, wondlikkend
een jeuk krabbend, een
vaas lijmend en ondertussen
machteloos toekijkend…
mooi...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 222 MOOI
zo maar een woordje
voor velen bevestiging
mooier, mooist
klinkt te competitief
te overtreffend
mooi is zoveel mooier
en is de vorm
die op zijn mooist gezegd
geen andere mensen…kwetst!…
verlenging
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 het heeft geen zin
nog langer te wachten
er is een begin
een einde, een nachtelijke droom
alleen in gedachte
als een soort fantoom
maar wacht toch nog even
zo kort als naderbij begeven
zo lang als leven…
kenbaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 bij het vale licht van een besluiteloos zwerk
deelgenoot te zijn van ondeelbaar verwijlen
een afstand te overbruggen, wetende dat
wat achterblijft als echo blijft naijlen
er is nog zalvende tijd om mee te drijven op
het ruisen van zilveromrande zomereiken
te wissen wat ik weet, te weten wat ik
niet wist en dan moet alles nog blijken…
definities
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 wachtend op gereedstaande tijd
dichter bij elkaar, samenvallend
het ademt naar verbrande kindsjaren
eenmalig vatbaar voor geheugen
een nachtelijke hond
blaffend door het open raam
gierende vliegtuigen, zoekend
naar bestemming aan eindige kusten
gelijkend op esdoornzoet
maar dan flonkerend in zekere mate
een gestelde vraag, zich…
hemelhuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 opnieuw, in een poging niet te betreden
planten we bodemloos onze dunne bomen
te voet, langs de randen van vrije vlucht
op zoek naar de wortels van verlangen
om ons af te zonderen van het heden
de kaalheid van onze vlakte te omzomen
tevens voor wankele schreden beducht
altijd tussen gedachtemuren gevangen…
waarom, oh waarom?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 149 Waarom heb ik niets gezien
van dat verdriet verborgen
in jouw ogen? Oh, waarom
ging aan mij voorbij,
die wenkende vraag om
warmte tot aan de morgen?
Waarom heb ik niet gedacht
aan jouw gebrek aan kracht
verdronken in onvermogen?
Oh, waarom ging aan mij
voorbij een waarachtige
nacht te hard om hem
te gedogen?
Waarom, oh waarom is een…
Alsof
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 162 Ik breek elke avond het sterrenstof
alsof het mogelijk is
want wat je overhoudt is gewoon stof
dat met een zuchtje wind
op alle meubels springt
alsof.…
ordinarium
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 zodra luchten klaren, wolken
in ruimte tuimelen
wij over eilanden dwalen
liefste, bewaak mijn dijken
onze bladstille getijden; in
leidzaam wederhoor, zo sereen
weidse wijdte; streel het
ogenblik, de stilstand van tijd
het strijken over huidse haren
schenk ons genade
tem de eindeloze zuchtrivier
dona nobis pacem…
De dag dat alles anders werd.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 De dag dat alles anders werd,
waarop de waarheid 't daglicht zag,
waarop wat eerst verborgen was,
heel openlijk voor 't grijpen lag.
De dag dat alles anders werd,
waarop de dromen zijn vergaan,
waarop de eenheid die er was
heel plots de mist is ingegaan.
Die dag dat alles anders werd,
toen is er ook iets nieuws ontstaan:
de vrijheid die…
stuk appeltaart
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 220 wie of wat
ben jij
we hebben het
je toch verteld
spreken is
zilver
zwijgen is
goud
maar je kunt
het gewoon
niet laten
zoekt
ruzie met alles
en iedereen
gelijk moet je hebben
en je zult het krijgen
jouw woord
is het juiste
en dan ook
het laatste
wat wil je nu…
een glaasje
babbelwater
of een groot stuk
appeltaart!…
Gedachten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 186 Zijn hoofd is een wirwar van draden.
De verbindingen zijn zo uitgebreid,
dat hij een gespannen leven leidt.
Hij moet zoveel doen,
daar wringt de schoen.
Zijn haren worden grijs,
dat is de slimheid zijn prijs.
Hij woelt dag en nacht,
tot hij bijna versmacht.
Het ventje in zijn hoofd,
kan maar niet worden gedoofd.
Hij slaakt een diepe zucht…
rustig
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 141 Doe het rustig aan
kijk naar de opkomende maan.
Zij werpt haar licht
op uw bezweet gezicht.
Ondertussen geeft de zon haar
avondrood,
omdat zij overdag, overdadig warmte bood.
Zij daalt af, tot wij de dag kunnen uitwuiven,
om ’s anderendaags weer de dauw van
een nieuwe dag te mogen opsnuiven.…
Bellen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 225 Ieder gedicht heeft iets van een veertje
dat naar het licht zweeft
hij is zo frêle dat hij niets van een schaduw heeft
zijn woorden gaan door de ijle lucht
naar de atmosfeer
een kind dat bellen blaast begrijpt dit het beste
of misschien onze lieve heer
hij benadert immers het onsterfelijke van het woord
ik heb alleen lang niet meer van hem…
Het park
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 Voorbij de lanen van licht
en schaduw ligt het park.
Rechte paden verbinden
witte beelden met een
onzekere betekenis beladen,
verlies aan overgave,
hun voltooide gebaren
in groene kaders.
Zonder een belang
te leven, mooi, hevig.
Dichtbij is de stenen huid
om het vergeten bloed.
Een zucht in marmer
gedrukt en fijn zweet
van…