185 resultaten.
L H et cetera
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
112 De L van LHBTQ "opzij"
De H voor hem en haar,
maar niet voor mij
De B voor m en v -
mij iets te vrij
De T gesplitst in
niet-hij of niet-zij
De Q voor generlei en
allerlei
De I voor Ik zoals
in Gorters Mei
De Plus voor wat nog
meer ter tafel komt
Als 't Zelf in bed maar
niet wordt uitgegomd…
Zombie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
78 Mijn naam spreekt van de nonsens in de boeken
het is daar waar de zombie toe behoort
hij is, net zoals ik, van eendere soort
alsmede het gehalte van de braakvis
die ongewerveld kieuwloos zonder smaak is
Nog onontdekt, volgens de evolutie
in dubio omtrent zijn
constitutie
drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee
incognito in olie, zelfs…
Pescadora
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
46 Ik sla een bladzij open van mijn flora
En kijk, wat zie ik tot mijn vreugde staan?
Een vogelkers, een ridderspoor, een haan
Ontsnapt uit eldorado
Pescadora
Ik duinde gras, en zag opeens een mees
In 't woud van la foresta
pluviale
Op monterosa grutto's in platanen
En op de allerlaatste bladzij
Kees
'Daar schuilt een adder onder…
Leefgemeenschap aarde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
93 Vertel mij van de eerstelingen
Protozoa onder fauna
Microscopisch kleine slingen
In het florarijk Pangaia
Primitieve wemeldingen
Aeonen voor neanderthalers
Kwamen leefden en weer gingen
Lang voor woongemeenschap aarde
Vertel mij van de autotrofe
Algen en acanthamoeben
Heterotrofe eukaryoten
En amoebe protozoën
Sporozoa flagellata…
Omtrent Eva
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
38 Waarde promovendus
Permitteer dat ik interpelleer
in uw parahistorische these,
m.i. ietwat badinerend zelfgenoegzaam om te lezen
omtrent uw waarheid over Eva
Een aangedikte waaier
sociobiologisch proza cultureelantroporeligieus
fenomenologisch jargon,
als u het mij vraagt
en zo niet dan vraag ik u pardon...
Edoch, met alle soorten…
Bijodiversiteit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
83 Wie met een kroontjespen, houtvrij papier
Een schetsboek, oliekrijt en tekenschrift
HB van Faber, kleur van Caran d'Ache
En op de schrijfplank Oost-Indische inkt
Het waagt de regenboog te imiteren
Die zal ook van een regenboog beweren
Dat honingbijen zoemend
rond hun korf
Broodnodig zijn voor bleu en karmozijn
Turquoise indigo…
echt knipogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
67 achteraf bezien
moet je leren knipogen
voor schone ogen
leren knipogen
tegen het strooien van zand
tegen uitdrogen
achteraf bezien
voor de weerspiegelingen
en herken je mij
leren knipogen
voor de ernst van de lichtheid
onverwacht geluk
achteraf bezien
het echte knipogen
doe je op het land…
Van alle mensen hou ik het meest nog van apen
gedicht
2.0 met 39 stemmen
14.314 Van alle mensen hou ik het meest nog van apen.
Ik voel zij zijn mijn voorouders die uit het gezicht verdwenen
en de kinderen waar ik vergeefs op heb gewacht.
Ik voel hen onder mijn hand,
ik voel mijn hand op hen, aan hen,
en hoe een vacht pas echt
een lichaam tastbaar maakt.
En hoe stil ook kijkend blinken hun ogen altijd altijd van leven…
Taráxacum officinale
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
94 Als mijn oog in de verte verwijlt
Hoort mijn oor ademloos hoe
de wind
Saffraangele bolle mejoffers
In het groen van de weiden bezingt
Taráxacum officinále
Embryophyt asterale
Spermatòpsida pastorale
Stil de tijd, paardenbloem, windekind...…
De verwaarloosde tuin
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
180 In het droge zand een paar oude kruiken
verwelkte bloemen tussen de struiken
verwilderde planten tussen de bomen
van een mooi gazon kan ik slechts dromen
in mijn kleine tuin staat het onkruid hoog
maar ook een beeld met pijl en boog
haar smalle linkerschouder is ontbloot
ze is gemaakt van afvalhout en schroot
het meesje en de merel…
't KLEINSTE EN GROOTSTE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
65 Het leven op de aardbol
wordt onzichtbaar onderhouden
opgebouwd of vernietigd
door een regering
die leger mag heten
geheel onzichtbaar is
alom tegenwoordig
de strijders daarvan
verspreiden zich ongehinderd
verdringen elkaar
in de nauwste schuilhoekjes
zijn makkelijk te verslaan
winnen dan toch weer
ze kunnen zowel
rotsen pletten
als…
Samenspel en organotin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
108 SAMENSPEL EN ORGANOTIN
Het binnen buiten plaatsen
zien oplossen en stromen
naar een rustige plek in de haven
Het is verdund, minder giftig
tussen zeilboten en vliegende vissen…
Grote Beuk
gedicht
3.0 met 26 stemmen
9.291 Hij is het zwijgen rechtop de hemel in;
de wind, de hitte en regen hieuwen zijn stam
en takken, zijn wortels als houten fonteinen
wellend uit de bronnen. Alle seizoenen
krijgen kwartier, hij is het opgetaste
korte en lange jaar, in de zomer fluistert
nog de witte sneeuwjacht in zijn blad en bronzen
herfst omarmt stormend zijn schors in de meimaand…
Orchidee
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
208 Verscheidenheid in kleuren
In wereld van de orchidee
Menig insect zal ze keuren
Aangetrokken door de bloemenzee
Bloemkelkbladen romig zacht
Meeldraden ragfijn
Kleurschakeringen in veelheid aangebracht
Gedachtenbeelden die vol liefde zijn
Fleur op in het leven tussen orchideeën
Waar het hart vol liefde voor de natuur zal zijn
De weldaad…
It Fryske Gea
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
308 In pake's pompeblêden polonaise
Vliegt vaak een vleugelrijke vlucht, veelvratig
Doorvoed met darren, driest, doch niet doelmatig
Door droge doornstruik dolend dwars door 't duin
Scheve schaatsen schuivend schots en schuin
Broedt zij in beppe's boerenbouillabaisse
Waar westenwinden wad en wierd doorwaaien
Daar kroelen kievit, kamperfoelie…
Opborrelends
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
129 Wat opborrelt,
door een droom?
Een zien van een handschrift,
dat aan een ander doet denken,
lang terug,
naar een communicatie,
die niet meer,
dat terug verlangen
Gewoon door het zien van een handschrift
en dan wat daarna opborrelt
andere handschriften,
meer verlangens
Als diepe putten zijn we
met veel opborrelends
Zulke oude dingen…
Rust zacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
96 Onrust
is gasgeven
met ingetrapte koppeling
of een stokstaartje
op de uitkijk
in een lege vlakte
Onrust
is een stoker
op een stilstaande trein
of aan tafel
in driedelig pak
bij je nieuwe schoonfamilie
terwijl een mestkever
een hol
in je reet graaft…
Wereld van mossen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
145 Wereld van mossen
Groeiend op kwijnende houtige kolossen
Bloeiwijze zacht groen en fijn gebouwd
De bodem heeft het allemaal toevertrouwd
In een wereld van zon en schaduw
Als sponzen vol vocht
Landschapsschakeringen van open en besloten
Op een plek waar natuur haar rust zocht
Bedruppelde groene tapijten
Hout, jaar in jaar uit, aan het slijten…
Dode droge planten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
127 De verkoop van jullie, mooie planten
is een pre, oh ja echt waar.
In de super, Dirk of Aldi staan:
jullie te pronken zonneklaar!
Maar 1 ding moet me van ‘t hart en wel:
ze sterven een snelle dood, kommer en kwel
niemand die ze water geeft, zodat:
aan het einde van de aanbieding-periode:
Je een plant koopt, een bijna dode!…
Verwerend hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
134 Je kijkt me aan
In een duister woud
Blijf even staan
Het voelt niet vertrouwd
Schichtig is je blik
Het fototoestel zegt klik
Heb je nogmaals bekeken
Het was al bezweken
Sterk verweerd en liggend op de grond
Alsof er een monster in bevond
Je bent aan het vergaan
Je leven was aangenaam
De tijd van verwering is gekomen
Vertering heeft…
Montezuma
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
177 Een wijle was zij uit het zicht verdwenen
Mijn lichtgewicht, mijn transparant insect
Vliesvleugelige hymen-optera
Mijn glanzende conura montezuma
Familie van de bronsgekleurde wesp
Chalcidiae, met lange smalle tenen
De montezumakwartel cyrtonyx
Schijnt laatstelijk gespot, van heind en ver
Gevlogen van de kust van Florida
Familie der odontophoridae…
Bella Odonata
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
117 Je bent zo mooi Odonata
Je zwarte kaarsrechte ranke lijfje
gespikkeld en gestreept
en om het uiteinde van je staart
siert jou de blauwe band
en dan die doorzichtige vleugels
weefsel van flinterdunne kristallen draden
waar de zon doorheen schijnt
in een kader had ik je willen vangen
met maagdelijk witte bloempjes
zodat je onderdeel zou…
Ed. Hoornik leeft
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
105 Waar vindt u ze nog in leven ?
Mannen, die sigaren roken.
Vrienden, die koffie drinken.
Mannen, die dichters lezen.
Het liefst van al, alleen.
Hij, die nu Ed. Hoornik leest.
Over Het Menselijk Bestaan.
Waar zijn ze toch gebleven ?
Vrouwen die van liefde spreken.
Godinnen die nog goden zoeken.
En samen moedig angst verslaan.…
Jeuk als straf
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
61 Een onschuldige mug,
die ik zojuist geslagen heb,
bezorgt me schuldgevoelens.
Bloed op de muur bewijst,
dat ze me wèl gestoken had,
maar haar schuld was dat niet.
Door mijn opzettelijke toedoen,
kan ze geen eitjes meer leggen.
Mijn bloed is onontbeerlijk zoet.
Ze is nu dood maar leeft nog.
Voor straf geeft ze me jeuk.
Slaap kan ik niet…
Zelfbiologie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
178 Mensen zijn geboren biologen,
die lezen kunnen en schrijven.
Velen worden autobiograaf.
We leven ons leven samen,
totdat er iets hapert.
Natuurlijk zijn ook artsen biologen,
die moedig hebben dóórgeleerd.
Ze laten zien wat gaat haperen,
wanneer we onnatuurlijk leven.
Artsen helpen kundig herstellen,
wat levensvreemde biologen,
onmogelijk…
Verscheidenheid
hartenkreet
1.0 met 93 stemmen
78 Het landschap mag leven
Verscheidenheid gegeven
In context van meer dan louter groen
Bloemrijk fatsoen
Bloemenzeeën
Volop reeën
Orchideeën
In zeeën
Het gevoel verblijdt
Met veel bloemen tussen gras verspreid
Volop zoemende bijen
Het maakt vlinders blijer…
Ongeschreven bladeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
87 Durf ik door te dringen,
voorbij onzinnig denken?
Durf ik terug te keren,
naar vanwaar ik kwam?
Durf ik dwars op te stijgen,
door al mijn angsten heen?
Dwars door mijn vage vuren.
tot waar illusies reiken.
Durf ik samen te voelen.
Durf ik alleen te gaan?
Durf ik eenzaam in te zien,
dat dood niet ons einde is?
Dat sterven geen doel is…
Overtijd
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen
155 De mensheid heeft epochen zitten suffen,
En rommelde in feite maar wat aan,
Hoe kan het al die tijd zijn goed gegaan,
Met die gezonde zieken vóór het puffen?
Nee, nú schijnt men dan eindelijk te weten,
Wat zwangeren verantwoord kunnen eten.…
Muurbloem
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
76 In een café
aan de bar
zit een dar
te nippen
aan een honinglikeur
steels kijkend
naar een muurbloem
niet geheel onschuldig
zijn gedachten
gevuld met bijbedoelingen…
De biologische vijver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
82 De vijver waarin ik gisteren viel,
omdat het bruggetje glad was,
deed de kikkervisjes schrikken.
Deed de dichter beseffen,
dat hij ooit als foetus,
een kikkervisje was.
Ik schrok en kroop aan land,
omdat ik heel lang geleden,
mijn kieuwen had verloren.
Geen koudbloedige kikker,
maar wijs geworden was.
De visjes bleven in de koude vijver…