Alle inzendingen over erotiek

voorbij de nachten van plezier vol heilig vuur gespeeld genot verzopen vertier zonder zorg de slaap van onschuld, heel soms klopt het duister schuchter overuren hand in hand met het vallen van de nacht tango van het winteruur spoedig zal het tij weer keren de dagen op hun lange barrikade vol licht en lucht en vrijpartij in het hooi, de…

Haar vlees wil hem verlokken zegt hij laat maar je bent niet bevallig een huis is ze niet waard een regenton is goed genoeg onverschilligt hij woede moet ze koelen desnoods op onschuldige vliegen op witte muur `s avonds huilt ze stil in een hoekje van de donkere steeg, bij haar regenton dan wordt het stil in haar ze rekt en strekt…

strak strekt de sluier langs haar schrale lijf waar ruimte krimpt tot een smalle engte en bottenbenen een lange weergave zijn van een kwetsbare lengte ene vrouwe met ontspruitende borsten in een sobere gratie op nakende voeten wie wil niet haar uitpuilende pruilende bolle ogen ontmoeten doch, in een voorbijgaand moment…

Ik wil knielend op de grond, zou daarboven iemand zijn, willen danken voor haar kont: Er kan geen mooiere zijn. Ik zou de aarde kussen willen, en luidop willen roemen, bij het weerzien met haar billen. O, die nog eens te zoenen, snel voor ze straks gaan lillen.…

In jouw armen ben ik een kabbelende beek In jouw armen ben ik onstuimig als een leeuw In jouw armen ben ik volledig mens In jouw armen laat ik je nooit meer gaan…

Ik voel je hete adem in mijn nek op mijn huid van mond tot mond Een twinkeling in je ogen Ik omring je met man en macht Verstrengeld lig je in mijn ziel…

Hij speelde de zomer in mijn haar met lange pianist vingers die slank een naar een in mijn mond glijden de hete vochtige lucht van eind juli verspreidde zich op de woestijnheuvels onder mijn blouse zijn zoenen, zijn adem mijn getril, mijn gegiechel onze dans van verlangens broeierig als in een kippenhok koeien in de wei wachten om gemolken te…

hij gaat voorwaar hij staat rechtop zijn haan die kraait neemt van voren of gedraaid oogt ruige rover van Riaadh borst'lige kin van dagen ongeschoren zijn machtig torso glanzend glad gaaikes zijn helemaal wild en nat in droom vereend al lang van voren nagelknipper nooit van gehoord onderhoudt zichzelf met stippen tollen schroeven en…

op de eerste etage slungelden haar benen uit het raam over het al haast verrotte houten kozijn van een herenhuis met verloren faam ze daagde mij uit met blote benen en lonkende ogen die mijn lust wilden lenen onder het gewuif van een luchtige rok ontsnapte mijn verstand geenszins aan deze ruif en mijn hart haastte zich als…

de wereld was niet groter dan het hier toen wij bij avondlicht de kust bezochten en wijzers wezen lang niet elk kwartier hoewel we om een eeuwigheid verzochten we voelden ons als opgejaagde dieren die dorstig smachten naar een heilzaam vocht vol overgave streken we banieren elk middel was geheiligd, alles mocht gehaast persten we druiven…

Vloeiend ga je op in ons spel Je adem voelt in mijn borst Je hart klopt in het mijne Stroom van verrukking Vloeiend ga je in mij over…

Nu ik opeens haar benen zie, met die ronde, wond're dijen, zacht, eronder hard, spieren die soepel door jeans heenglijen. Met ied're wiegende stap, zo'n lange, beetje lome, deinende vrouwenstap, ze dichterbij zie komen. Word ik wee zoals een man dat alleen bij zo'n vrouw kan.…

Waren wij dat... die in een boog van verrukking elkaar herkenden de welving van je lippen deed me blozen als een puber je hand zocht die van mij een sensueel spel van vingers erogene zône hypnotiserende blik laat me niet los dichter, nog dichterbij hartstocht bedwelmend proevend van elkaar hongerend naar meer voerden onze lijven…

in het overzeese veen bloei je in hoge zon de wortels ondergedompeld een getande schelp glanst van parels de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm verscholen in een vouw trildraden verraden dat ik nader en de val klapt in een wenk dicht randen sluiten naadloos aan ik spartel weerloos maar gulzig in het sap tot je me weer ophoest als…

het tart mijn geest die duivelse zinnen ach ik wil zo graag beminnen datgene wat bloeit en zuigt en alles wat mij zo lief en heerlijk lijkt het plaagt mijn ziel wil niet weten van grenzen aan mijn aardse zuchten ga toch weg ik neem wat ik neem al deel ik ook veel ter mijner ere in andermans sferen o, wat een genot ik ben zo waarljjk…

Je bent ingesloten in mijn armen in mijn benen in mijn hart Blind van liefde voel je met open ogen de tedere streling van mijn lijf en leden Licht geraakt geef je je bloot…

Een ruimte, een kamer Een bed met laken Zwoel verlangen Lingerie Verlangen naar liefde Eerlijk. Oprecht Vruchtbaar verlangen Geen verdriet 'k Heb jou lief Laat je beminnen Strelen. Kussen Liefdeslied 'k Heb jou lief Wil laten zien 'k Heb jou lief Geen Corrosie Jij bent de vrouw Gazelle in mijn dromen Helder als water Bergkristal…

Geef ons heden onze dagelijkse liefde broodnodig om weer te overleven Maar aangezien het niet vanzelf gaat met de lust in ’t stilleven Vergeef me daarom mijn dagelijkse dip en verzoek me tot verleiding Jouw wil wordt dan heden geschiedenis klein hemels hoogtepunt als handleiding…

Wanneer jij overvloeit en ongekende stromen honingsap mijn begerige mond met liefde vult kan ik nog slechts in puur genot een stille minnares zijn door jou opgenomen en ontvangen in een open ruimte die me thuis en vrijheid brengt verwonder ik me ongeremd en ongekrenkt over de liefde die ik voel voor jou ik koester je en zal je zacht begeren…

gedane zakenlui gedijend in stille rust boschgezind met ballen de ander die herkauwt. dromen in met hars van haar geschoonde feminina de Copacabana geroosde lipjes nog in slipjes heren toch van Stand zich verplaatsend in hupse letters dichterlijk ontbrand dringen hevig binnen in ruischende bosschages aangelopen bordeaux rood…

in een zachte schaduw is het doek gespreid over jong en donzig mos op een mantel van scharlaken rust zij in een lieflijk lentebos op een door mij geschapen aardse huid en laat mijn blik haar naaktheid raken haar strakke vel omringt de verlegen sierlijke pose terwijl mijn gevoel zingt van verlangen en mijn armen zich naar haar…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

Kom bij me Ik ben hongerig en heet De vlinders in mijn buik Maken overuren. Kom op me Jouw hartstocht Opent mijn verlangen Ik wil je helemaal. Kom in me Ik heb je nodig Mijn vrouwelijkheid Bestaat alleen voor jou. Kom naast me Vergrendel jezelf Aan mijn liefde Ik ben voor altijd van jou…

geen vrouw ontsnapt aan mijn blik noch ontgaat deze aan mij zelve zij doorstroomt mijn lijfelijk ik gestut door ziele gewelven meegesleurd in onaantastbare krachten doet zij mij vaak verscheuren zo sterk in mij en in gedachten het geeft mij haast onmogelijke kleuren geaard in dit wezen, met gedreven passie zoek ik mijn weg waar bandeloosheid…

Nu dit jaar begint met nachten langer dan de dagen kort begeleiden wij streelsgewijs langzaam maar zeker ons liefdesritueel naar hogere sferen terwijl ik je in mijn ogen neem en niet meer loslaat…

ik versneed jou op wak hout streek sap en snippers langs ogen en lippen te koud na jouw grage storm ik vermaal jou in de vijzel van morgen vermengd met azijn, suiker, zout ik smeer jou onder de oksel het schroeit en wekt de klieren een rode roes in grijze kwabben het ontwent trager dan ik wens mijn tong smeult van gisteren je zit…

Krachtige klauwen doorklieven mijn ziel mijn lichaam, gedachten vol van vuur Proevend van vrijheid via mijn ogen lippen, blos en hunkering Slagen snijden tegen mijn borst stekende pijnen vol van leven Stompen verschrikkelijk., verrukkelijk binnen Mijn heupen, hals en hunkering Ik ben gewillig gevangen gedachten beperkt binnen zoete…

Een kloddertje slagroom hier een kloddertje slagroom dáár romig zoet het is feest vandaag die ik met jou en slagroom vier het kersje ligt onder de room verborgen langzaam lik jij je een weg naar de vrucht liefkozend noemen wij elkaar een gebakje en vrijen de nacht door tot-in de morgen.…

in een strakke trui en dito broek loopt zij mee in het groen ze heeft een rode blos en wapperend haar met een blik in haar ogen gericht op ver mededogen nee, ze is hier duidelijk; een spanning, sterk aanwezig ik voel me soms een dier zeker in het groen ach, je kent mij ik zou nimmer wat doen ze is een lopend voet-stuk en kletst al…

Haar elegante vingers tastten en vonden de gevoeligheid van die mooie jongeheer zacht zweven klanken door de atmosfeer van strelende handen en kussende monden zijn hardheid vertoont nimmer slap gedrag hij staat klaar als `n stevige persoonlijkheid maakt waar wat hij vóórstaat in redelijkheid een spel waarin hij beminnelijk winnen mag haar…