Netgedichten

netgedicht (nr. 10.034):

S.O.S.

de wereld was niet groter dan het hier
toen wij bij avondlicht de kust bezochten
en wijzers wezen lang niet elk kwartier
hoewel we om een eeuwigheid verzochten

we voelden ons als opgejaagde dieren
die dorstig smachten naar een heilzaam vocht
vol overgave streken we banieren
elk middel was geheiligd, alles mocht

gehaast persten we druiven, brouwden bier
bij nacht en ontij raakten we vervlochten
en deinden met de golfslag mee als wier

we wrongen ons in onverwachte bochten
een schip in nood dat stuk sloeg op een pier
waarna we onze huiden duur verkochten