Netgedichten

netgedicht (nr. 9.333):

vrouwelijk

geen vrouw ontsnapt aan mijn blik
noch ontgaat deze aan mij zelve
zij doorstroomt mijn lijfelijk ik
gestut door ziele gewelven

meegesleurd in onaantastbare krachten
doet zij mij vaak verscheuren
zo sterk in mij en in gedachten
het geeft mij haast onmogelijke kleuren

geaard in dit wezen, met gedreven passie
zoek ik mijn weg waar bandeloosheid regeert
ik ben genageld in deze stoffelijke versie
waar chaos mij genadeloos deert