verrukking

het tart mijn geest
die duivelse zinnen
ach ik wil zo graag beminnen
datgene wat bloeit
en zuigt en alles
wat mij zo lief en heerlijk lijkt

het plaagt mijn ziel
wil niet weten van grenzen
aan mijn aardse zuchten
ga toch weg
ik neem wat ik neem
al deel ik ook veel
ter mijner ere
in andermans sferen

o, wat een genot
ik ben zo waarljjk verzot
als daar zijn de vrouwelijke lijnen
het vlees van de eva
doch ook het zoete
in alles en in niets
te vinden
och, ik tart mijzelf
met volle verdienste
mij aan het aardse te binden

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 6 februari 2006

julius-dreyfsandthotmail.com

erotiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.927