Alle inzendingen over familie

Mijn Ouders Ik denk er vaak nog wel aan Waar mijn wieg heeft gestaan Al gaan de jaren voorbij Het geluk blijft mij bij Ik voel me geaccepteerd Dat heeft het leven geleerd Mijn ouders Een zorgen kind Heel mijn leven ligt op hun schouders…

Ik was jong en het was hip om te schermen met ziektes. Mijn vader was ook niet zo oud en niet welbespraakt genoeg om met woorden te spreken. Hij sloeg de ziekte uit mijn mond. Ik weet nog waar en hoe en hard. Voor de verandering werd er nog wat spanning bijgeschreven op de harde schijf die bij poëten voor ziel doorgaat. Ik hoor dat…

Op een dag zei ma mij wij gaan samen naar de stad Verbaasd keek ik haar aan en zei wat. Wij hadden geen moeder dochter ding Dus dit was een echte vergissing. Maar goed samen op pad met de bus Wellicht denkt iedereen het is mijn grote zus. In de stad werd mijn uitje ruw verstoord Want ik werd uitgespeeld en uitgehoord. Mijn vader was…

De zon staat hoog aan de hemel Vader stapt op zijn fiets De velgen blinken “Tikketikketik” klinkt het geluid van de lagers Een trui met reclame spant rond zijn buik Zijn kuiten kaal en glanzend Rustig rijdt hij de straat op Eerst links dan rechts voorovergebogen gespt hij zijn nauwsluitende schoenen vast Wanneer hij gaat staan handen op…

De jaren gaan en komen als getijden, Terwijl de wind de wolken in de lucht ontvoert, Altijd herhaald en toch weer nieuw. Het laat een mens die nader kijkt niet onberoerd. Maar Janne toont ons waar het echt om gaat: We leven nú. Ze blijft niet binnen, Ze kijkt niet om en ziet het allemaal. Wat er niet is dat kan je toch verzinnen … Zoeken…

ik ken er maar twee beiden boven de tachtig... als ik hen bezig hoor, lijkt het alsof ik naar zevenjarigen luister!…

Ik hoor mijn eigen stem weerklinken waar ik woon in de schoot van de bergen Ik kan springen en draaien luidkeels zingen en zwaaien naar jou aan de overkant Van je hieperdepiep van je hopperdepop lievelievelottelot Kom je klopperdeklop met mij klikkerdeklak een middag spelen? Van je hieperdepiep van je hopperdepop lievelievelottelot…

een vader en een zoon zittend aan de eettafel een dagelijks tafereel zo heel gewoon mochten ze iets te zeggen hebben dan praten ze langs elkaar heen maar zelfs dat gebeurt niet geen enkel woord van beiden zelfs geen een een vader en een zoon houden het verholen weten het terdege - we zijn en blijven elkaars tegenpolen nee…

Broers beschermen elkaar met messen en stenen. Ze zijn jong en groot, op zoek naar een vijand en vinden hem, dagen hem uit. Ze maken hun jongere broers vroeg wijs, met hun kleine gezichten waarop veel geschreven staat. Hun moeder heeft de mooiste stem van alle moeders. Op een bewolkte vakantiedag voldoen de broers aan hun broederplicht,…

Voorgeslacht Ruige borst en brede schouders, Leeuwenhart en aadlaars oog: Rijzig kroost van reuzenouders Vorstlijk zaad, in adel hoog: Onvergeetbaar voorgeslacht. Nageslacht Bleke kindren, kranke moeders, Neven met een breukband aan, Schele zusters, bochelbroeders, Vaders, die uit kuchen gaan, Ramlend vee, met kwik bevracht…

Je lieve uitstraling. De glimlach. Het verbaasde. Het in gedachten zijn. Vrolijk worden van muziek. Je veranderingen. We kunnen samen kletsen. Ook al vergeet je soms waarover. Soms ben je stil. Je ogen kijken zoekende. Soms dwars door mij heen. Ik vind jou wel mam. Nu, maar ook straks. Als jij mij niet meer kunt vinden. Ik zoek jou wel…

Kerstavond Samen Nog 7 dagen om achteruit te kijken Verdriet, isolement en virus - maar ook verbondenheid en plezier gevoeld in 2020 Samen beleefd 2021 dient zich aan Uitzicht naar fijner leven geeft kracht Samen gaan we het doen Ieder op zijn eigen tempo en karakter Top en dal en alledaags Maar vooral als gezin Dat telt Geef steun gevraagd…

De nacht ging Bij het blazen uit En ik riep nog na Kom je morgen weer? Ik dacht dat Wat als je niet komt Het nooit meer nacht wordt Wanneer zie ik jou dan weer Om in het donker te kijken Door mijn slaapkamerraam En ik niet alleen lig Met mijn teddybeer.…

November Het zonnetje Schijnt Uitbundig Ik ben Samen Met mijn Kleindochter We maken Een wandeling Het zonnetje Schijnt heerlijk Op een pleintje Een beschut plekje In het zonnetje Staat uitnodigend Een stoel Kijk eens Zeg ik Tegen mijn Kleindochter Speciaal Voor ons Een stoel Ik ga zitten Mijn kleindochter Op schoot…

Alomtegenwoordig vol minachting hamerde ze bescheidenheid in onze hoofden. Nu en dan nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand. Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest iets onwerkelijk hadden beroerd. Onder het slaan verstomden…

Wij waren drie broers; doch daar ik gesneuveld ben in 't beleg van Leien, Zo zijn we nu nog maar met ons beien.…

Alleen mijn naam Je bent uit mij geboren Wij samen, een band Onbreekbaar voor altijd Tegen alles bestand Voor elkaar door het vuur Samen tegen de vijand Maar door de tijd gebroken Of was het jouw hand? Mijn ziel doorboord In jouw hand het zwaard Een leugen voor een leugen Verraadde jouw aard De lijn in mijn hart gebroken Niets werd…

Mijn Moeder Dochters en partners Kleinzoon Kleindochter Zussen Broers Ik vind Het Steeds Zo een klus Hoe Blijf ik Betrokken Hoe vind ik balans In het Geven en ontvangen Ik heb jullie lief En wens jullie De vrijheid Van het leven Ieder zijn eigen weg Vrij van elkaar Ook voor mijzelf Vrij zijn Niet van alles Moeten…

bij mij hangen ze niet aan de muur worden ze desondanks niet weggestopt of ontkend de binnenkant van m’n hoofd daarentegen is er mee vol behangen met hen die ooit op beeld zijn gevangen elk willekeurig moment kan ik ze bekijken in elke gewenste tijd iedere dag ieder uur en als ik wil kan ik ze ook ontwijken…

Toen de jonge vogels uitgevlogen waren die op eigen vleugels wilden gaan met de wens, nu zelf een nest te bouwen en ook te beschermen, als het heftig waait. Het getuigde van veel zelfvertrouwen want de eerste storm werd goed doorstaan bomen hadden diep gebogen, maar hun bouwwerk bleef naar wens bewaard. Zo leerden wij dat zorgen slijten…

Je zegt ik heb geen grenzen leren stellen, klopt, mijn moeder waar altijd alles kon en mocht en zacht 'k leerde daardoor dat niets zwartwit, grijs ook wat is en grauw en crème en in elke vrouw zit wel een man een haar in elke hem Maar jij, jij hebt een held're lens Jij voelt gelukkig wel die scherpe grens Wees blij! Jij leert nu mij…

het mooie van broers en zussen is dat je in hen heel veel van je overleden ouders herkent door hun typerend gedrag blijven ze je bij toch ben je blij dat jij volstrekt heel anders bent jij hebt jezelf meen je uitgevonden en dat het hun andere kinderen niet is gelukt zichzelf te vinden blijft eeuwig zonde een mij bezoekende…

Meisje Ik mis je Wil met je spelen Wil met je zingen Of gewoon maar Naar je kijken Bij jou zijn Er Zijn…

Dit is niet van mij Ik geef het terug Waar het thuis hoort Het is niet mijn probleem Ik geef het terug Ik heb geen probleem Ik geef het terug Waar het thuis hoort…

Jou pad, jou leven Zwaar op mijn schouders Is niet van mij Ik geef het jou terug Het is niet van mij Het is niet mijn probleem Ik geef het jou terug Ik ga van jou pad af Ruimte maken Voor de weg naar mijn eigen pad…

Het was bijna altijd onweer thuis bij mij in mijn ouderlijk huis binnen bliksemafleiders hielpen niet een dof, grof gerommel kondigde nog meer angstige keiharde knallen aan bijna niemand deed voor elkaar onder een ieder had wel het gelijk aan zijn kant grote monden, nog vaak met eten vol ze lagen elkaar niet, we lagen elkaar niet als flitsen…

Ik ben zo moe Altijd dacht ik aan die ander Was ik bezig met wat wil hij zij En nog vond ik van mezelf Dat ik er niet genoeg was Voor de ander Dit was zo mij hardnekkige patroon Dit koste zoveel energie Zodat ik in dat verhaal verdween IK..daar was geen ruimte meer voor Nu al een poosje Mijn eigen weg aan het zoeken Bepalen Dit…

Een blik in broze dozen Bewaard voor tijd van leven Wel gekregen Nooit bekeken noch gelezen Geboortekaart Een zoon een broer Gekozen oude namen Dankbaar van God ontvangen Bevestiging na groot verlangen De laatste dag van t jaar geboren Leek een oudjaarsavondfeest Echter op de nieuwe morgen Gaf je reeds de geest Wederom een kaart Dezelfde…

Het lange wachten is begonnen de stilte na de storm van kleuterpret, puberluim en brommer en lessen in de goede vorm gestold hun levenslust in vastgeroeste patronen gekrompen hun postuur veel kleiner dan hun zonen. mijn vader, die eens met een schop blafte naar mijn dwarse puistenkop: je komt dit huis niet meer in! sloft nu als een…

O lach naar mij, gij klein kalf Daar ik je moeder ben Mijn liefde voor den uwe persoon is meermaals ten proeve gesteld Uwen vader heb ik allerwegen gezocht. Ik ken het gif der schaduw Ik weet dat de noten der aarde geschikt zijn als voedsel Dus, wees niet bang We zullen uw vader vinden in 't woud Lach en speel, nu! Want in 't woud leven we…