Alle inzendingen over partner

Mijn eega is wel zo van slag, komt echt niet alleen van zondag, welnee hij heeft het voor elkaar in tegenstelling tot ieder ander jaar: een probleem te hebben met " het uur" Een zucht stijgt op vanaf de bank: de dag duurt zo vreselijk lang, 'k heb het gevoel da'k een maand op ben en een ieder die mij erg goed kent weet: dat zoiets…

Telkens wanneer ik jou zie zitten of staan, volgt een zacht gevoel te weten: dat je me altijd ter zijde zult staan, net als ik bij jou!…

Ze slapen in de maannacht als je bij me bent in dromen met vioolspel en toverkracht alsof het henzelf is overkomen en je laat nachtvlinders los uit het zolderraam om heen te gaan ze dwalen langs gevels over de brug naar de overkant waar geliefden wenen geduldig om wat komen gaat gelukkig om wat er voorbij is gegaan in tedere…

Het was het waard Voor wat het waard was Geen berouw of spijt Geen jankverhaal Vol medelijden Nooit heimwee Naar die rotte tijd Geen weemoed Of wat als? Geen bijna Of welhaast Ik knokte En vocht door Bleef toch alleen Op het laatst Het is het waard Nu te waarderen Die slechte tijd En hoe het zat Het moest er zijn Om van te leren…

Manlief en mijn persoontje gaan even naar de markt, hij in zijn scootmobiel ik de benenwagen: ga je niet te hard? Zijn snelheid past ie aan, zoals het een heer behoort, verveelt zich bij het tempo, de stilte wordt verstoord, door een schelle piep. Ik schrik me wezenloos, het is zo rustig buiten, die was eventjes voorbij,.…

Langs grachten wandelde hij ook zij tas over haar schouder Binnenvaart was er stilgelegd gracht...een brakke sloot scheepvaart er morsdood Hij keek plots opzij vond haar jaren ouder De rimpels onder haar ogen in haar hals haar nek In een ver verleden had hij gezegd: 'Ik vertrek' Die harde woorden had hij ingeslikt en…

Sta gerust op mijn lief het stoort me niet jij was ver weg vannacht ik vroeg nog of je sliep ja, zei je … dus sloeg ik mijn armen om me heen maar ze pasten mij niet ze staan te veel naar hem o ja, voor als je gaat het komt mij ongelegen ik blijf nog even liggen…

Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar, daarvan met almaar minder volle teugen genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend - geef ons maar zonnebloemen, weken lang maar zonnebloemen links en rechts, met hier en daar een wei, een stukje bos desnoods, desnoods een korenveld en zonnebloemen,…

Ook al wacht ik allang niet meer op een wonder en kan ik de telefoon horen rinkelen zonder maar aan je te denken, toch blijven geheimzinnige barricaden opdoemen uit het niets zodra mijn geest tracht door te dringen tot de nachtzijde van je bestaan. ten teken dat ik nog altijd niet geleerd heb je te zien als een uit het oog verloren kennis…

Ik zal zeker de stilte gaan doorbreken hoor. In Suriname deed ik dat ook altijd, naast mijn man als hij zat te knikkenbollen naast mij op het bankje aan de drukke wandelweg, dat vindt u toch niet erg toch meneer? Hij is pas weggegaan en ik hoop naar boven u weet wel de hemel, hij wist wel waar zijn huis woonde en verlangde hij er de laatste…

Alsof ik nergens ben buiten hem om die zegt mij te zien zelfs niet als ik voor het grijpen lig na het kopen van een paar pumps knalrode nagellak op doe voordat ik hem smeer mijn parfum rijkelijk opspuit voor geurvreters zonder smaak ik kots wezenloos staar ik door het venster…

Vlak voor vakantie kreeg hij een attack op straat. Opgeknapt, toch op vakantie. Met een batterij medicijnen niet mogen rijden, toch gereden. Leuk huisje, Zuid-Frankrijk. Whisky gekocht, daar goedkoop. Op de laatste avond (die middag was ze door een wesp, verborgen in een tuinstoel, gestoken) had hij het zwembadje verlicht met tal van…

Als ik iets heb geleerd is het wachten wachten op de bus wachten in het hier en nu wachten op de tram wachten op de blues maar het meest nog het wachten op jou dat was het wachten vooral waard…

Dag lieverd, dag schat ik denk terug aan die jaren de laatste zeven jaren die voor mij zo intens waren Een liefde voor elkaar zo liefdevol, zo intens een houden van dat was mijn grootste wens Ik denk nog vaak aan die tijd hoe kon zoiets bestaan zoveel geven om elkaar in mijn herinneringen voortaan Vaak voel ik mij, door mijn ziekte…

Niets begrijpend van de wereld om je heen, zit ik naast je, niets beseffend van de stilte om ons heen, hou ik je vast, alsof ik je hier wil houden. Niets meer voelend van je omgeving niets horend niets denkend, niets, tot ook niets overgaat in de doodse stilte die volgt na je zachte ademtocht. Ik laat je los.…

Zijdezachte ogen strelen jouw gelaat, fluisteren van liefde die nooit meer over gaat. Vragen zonder woorden: "weet je wel hoeveel"? Soms gewoon benauwend, grijpend naar mijn keel... Geen leven kunnen zien zonder jou naast mij, als aan elkaar vergroeid levend zij aan zij. "Weet je wel hoeveel , hoeveel ik van jou hou"? Ik lees…

Bleek dat hij haar helemaal niet kende. Wist ineens niet meer of hij in dit grand hotel van de vermoorde onschuld ooit eerder logeerde. Was zij als afwezige wel bij te benen, met prioriteiten uit het ongerijmde waande hij zich in Atlantis, doof en blind - waar stilte leegte dekt en zwart straalt wit en niets rest dan ons te laten drijven…

Daar sta je dan, aan de overkant Ik kan niet bij je komen want Er zit water tussen ons. Je steekt je hand op, enthousiast Ik doe mee, hou me aan de reling vast De brug is lang Een fluitsignaal klinkt luid We schrikken beiden, maar vooruit Om bij elkaar te komen, moeten we nu gaan lopen Kom je?…

Mijn eega, heeft meer dan zeven levens, een aantal heeft ie al gebruikt, telkens weer als er iets voorvalt, komt ie er sterker en steviger uit. Mijn eega heeft meer levens dan een kat, gelukkig maar, want voorlopig kan ik hem niet missen en is hij voor mij, nog lang niet klaar!…

Mijn rug, zei gisteren, doe het zelf maar, pijnscheuten gierden van hier, naar daar. Je kunt niet op, nog minder neer, allemachies, wat doet dat zeer. Overal een extra handje bij nodig, loop ik met stok en ben wat blij, met de aanwezigheid van jou, een extra paar handen, want met die alleen van mij, redt ik het niet. Dank je wel lieverd…

Je zucht, terwijl we een stukje lopen, kunt niet veel meer, elke dag wordt wat minder, de moeite die je ermee hebt, doet me zeer! Je wilt zo graag, maar de accu loopt langzaam leeg, telkens weer een beetje minder, ' k wou dat het anders was, maar weet je mijn lief, je zucht, je steunt, je kunt steeds minder, echter, steun op mij,…

Mijn allessie nu 62 jaar in mijn leven gekomen ineens was hij daar Bijna 7 jaar geleden gek op elkaar niemand hield het tegen de liefde was daar Het kon niet op maar toen zat het tegen naast mijn Parkinson ging zijn kanker zwaar wegen Een jaar geleden was de beproeving daar keiharde werkelijkheid voor en met elkaar Hier door…

weduwe en weduwnaar zijn verliefd op elkaar hun handen zijn verstrengeld mensen kijken vertederd hoe zij samen genieten van hun broos geluk ze zijn bijna tachtig tellen elke nieuwe dag die hen gegeven is afwezig nu de dood die ginds om de bocht ze nog wat extra tijd gunt…

Vanuit het hoge huis valt mijn blik in de gracht, waar een waterhoen haar heil zoekt voor een rondvaartboot verontwaardigd klinken haar kreten nog. Aan de overkant een damesfiets, daarop een vrouw, kanariegeel springt in het oog een afspraak in café Dantzig misschien als dat nog bestaat bij de Amstelhoek. Van beneden het geluid van…

Het windstille gedeelte van waar jij eens stond tussen de duinen midden in het zand daar is waar onze liefde een einde vond Het windstille gedeelte van de natuur zo mooi en blauw vertelt mij dat het over is het spijt mij ik hou niet meer van jou Door de stilte van de wind die je niet hoort door je tranen wil je zeggen dat je blijft…

Als dan het koperen keteltje vol as van wat ik was wordt leeggeschud over het geduldig gras mijn lief, sta daar niet voor schut en veeg de rimmel van je wangen. Denk aan de vingers die deze regels schreven in onze tijd van verlangen en die je streelden tijdens hun leven. En lach om wat ik was, onder meer het gesnurk in de bioscoop, de…

Zou ik mijn hele leven nog eens dunnetjes over willen doen? Ach, waarvoor en eveneens waarom? Vermoedelijk verviel ik dan ook weer in alle ongerijmde fouten, in wat mij nu nog spijt. Wel weet nu heel zeker, ik koos wederom voor jou! Nu ben ik sterk gerimpeld, voor mijn gevoel niet oud, zelfs knagende gebreken voelen al vertrouwd…

Hoop,liefde en vertrouwen zonder deze drie voor mij geen leven meer dan ooit bewezen dit is alles wat je mij kan geven Hoop na zoveel verdriet en na ziektes ongekend hoop doet leven daar zal ik naar streven Liefde is iets ongrijpbaars zo diep en zo bijzonder je bent voor mij heel speciaal je bent iets van een wonder Vertrouwen daar…

Wie zal de vriend zijn van mijn vriendin, de baas voor mijn hond, het kind in mijn jeugd, de oude man bij mijn dood, wie zal dat zijn als ik het niet ben? Jij? Ach kom, jij bent niets dan twee ogen, die zien wat ze zien, jij bent niets dan het uitzicht: een zon schijnt, een appelboom bloeit, een stoel staat in het gras; vreugde, verdriet, weet…

zoals jij jouw ogen vol vuur en tsunami van kritiek over mij heen kan laten gaan die door geen Dench of Streep is te overtreffen glimlachend en niets zeggend ik de weg kies van de minste weerstand omdat jij vindt dat ik ook weleens de kamer zou kunnen stofzuigen smelt ik alleen al voor jouw grote vurige ogen vol van temperament die vanuit…