Hoe het liep

Vlak voor vakantie
kreeg hij een attack op straat.
Opgeknapt, toch op vakantie.
Met een batterij medicijnen
niet mogen rijden, toch gereden.
Leuk huisje, Zuid-Frankrijk.

Whisky gekocht, daar goedkoop.
Op de laatste avond
(die middag was ze door een wesp,
verborgen in een tuinstoel, gestoken)
had hij het zwembadje verlicht
met tal van waxinelicht,
kwam naar haar toe,
sloot haar in zijn sterke armen
en zei dat hij vreselijk van haar hield.
'Ja,' zei ze, 'na je zoveelste whisky...'

Hij leek als door een wesp gestoken, liep weg,
bleef verbolgen de hele nacht op.
(Zij vond hem in bed intens stinken
na zoveel drank. Maar nooit geuit,
't komt er jaren na zijn heengaan uit).

Hij liet haar een schilderij na,
waarop de hemel, licht scheen
in waterige moddergroeven van een omploegde akker.

Tenslotte ruilde zij het om
bij de schilderes voor één met een open deur,
waardoor licht, een nieuwe toekomst scheen.

Haar nieuwe vriend vond dat zo mooi,
dat ze het met hem ruilde
voor zijn schilderij van een tulpenblad,
verweerd, gebogen,
de nerven en groeven
als een krachtige stroom,
beschutting biedend.

partner

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 460