Alle inzendingen over partner

Nog voor mijn inwendige brutaaltje guitig samenzweerderig in een gedicht kon blikken om iets stouts schrijven, onderbrak hij mijn droom. Hij speelde de Jani van het huis. Hij wou over deze belangwekkende kwestie enkele gedachten verzamelen voor een woordenvloed naar mijn hoofd te laten stromen. Ik zag de bui al hangen. Mijn gefundeerde…

Ga je me missen Als je weg bent Een beetje missen Iets meer misschien Ik vind dat prettig om te weten Misschien omdat ik dat ook wel verdien Voorlopig loop ik in te vullen Zacht te mijmeren Dom te lullen Op een schaal van 1 tot 10 Niets staat vast En niets is zeker Ach, we zullen het wel zien…

We zijn voor regen niet gemaakt Worden we niet geraakt door windvlaag en regenbui? Takken bewegen... als marionetten hun blad te vroeg verloren Schuilen? ...bij elkaar? 't helpt geen zier zelfs bomen huilen dit heet: fietsvertier geef mijn portie maar aan Fikkie...…

Zij is een huls van vlees die stilligt op een steen, een vlinder met een vlinder om zich heen, en hij is iets dat wegdrijft en weer terugkeert, liegt, breekt en steelt, liegt, wegdrijft en weer terugkeert. ------------------------------------------------------------- uit: 'Open als een schelp, dicht als een steen', 1978.…

Vanuit het licht van de lamp kijk ik naar jouw gezicht Je ziet mij niet...je ziet het niet... ziet niet wat ik je zo graag zou willen vragen er ligt een glimlach om je mond, een mond die ik duizenden keren heb gevoeld ik kijk naar je half beschenen armen hoe vaak heb ik die niet om mij heen gevoeld.. je lacht mij toe, een grap, die ik niet…

In zijn fantasie had hij haar al naar het station gebracht. Haar koffers gedragen, haar vaarwel geknuffeld. Haar trein nagekeken, de vrijheid op zich neer voelen dalen. Zich verheugd op eindelijk even alleen zijn. Op het station kwam er een vrouw recht op hem af. Ze was duidelijk blij hem te zien, een blonde stoot, de leeftijd van zijn dochter…

Ik zeg. Zeg niets. Niets zeg ik dan: Wij. Het splijt dikwijls maar is, immers heeft een soort. gewicht van 34.3, atoomnummer 2 : 2 protenen (jij en ik), 2 neutronen (?) en een heel kleine neutrino. Onder het uitzenden van een λ-deeltje ontwikkelen wij een zo sterke erotiese warmte —gelijk aan zes volledige echtparen in hun eerste graad…

Ze werd wakker van de stilte, oorverdovend was het geluid alsof er buiten haar niemand was Zachtjes schoof ze op, naar hem de afstand leek mijlen ver maar eindelijk was ze er! Zachtjes legde ze haar hand op zijn rug, heel teder, wachtend tot ze reactie kreeg. Hij bewoog, zij draaide terug naar d'r eigen plekje, opgelucht dat de stilte…

  I   Ik gaf haar een driehoek kaastaart Ze zei: Dank u Dan vroeg ze: Zei je wat? Ik zweeg en at mijn driehoek     II   Ik schonk haar een kopje koffie en reikte haar de melk Ze zei: Dank u En vroeg niet meer     III   Ze bukte en raapte een servet van de grond en zei: Ik zeg, wat ligt nu daar? Ik dacht: Dat zei je…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

Op ieder potje past een dekseltje Op maat gemaakt Uniek van vorm Vaak gekleurd in unisex Voldoet hij aan de laatste norm Na jaren raakt het potje aangetast Het zet wat uit Of krimpt wat in Het dekseltje past steeds minder goed Schuift door of knelt Vullen, wringen, bruut geweld Is nutteloos, heeft weinig zin Bezit zo'n potje nog wel waarde…

Jij hebt nieuwe sloten in de deuren laten maken alles weggegeven, dat je niet meer nodig vond CD's en langspeelplaten uit die goede oude tijd gelukkig durfden zijn Het is beter jou te laten jij loopt niet in zeven sloten past niet in bescheidenheid Ik zie jou nog steeds voor me wat vierkant was, is nu rond Jij weet mij altijd te raken…

Ik heb de dagen vervloekt Steeds de uren geteld Mezelf weereens verwaarloosd Geen mens nog opgebeld De afwas laten groeien Het huisvuil opgespaard Heel ongezond gegeten Lang voor mij uitgestaard Mijn badjas aangehouden Een paar dagen Misschien zelfs meer Onzichtbaar voor de wereld Verstoppen, keer op keer Na jouw vertrek direct al Een…

edoch, als poëzie mijn taal beweent en sneeuwvlokken zich leggen aan de stem bij mijn voet wie wiegt dan mijn droom aan de harlekijn die ik hierin had ontmoet? vereerd na al die vreselijke zaken die zich tegoed doen aan mijn pret, kus ik mijn Cleopatra en wens dat ik na vele jaren nog steeds haar minnaar in mij mag vinden des temeer het…

Ik weet nog dat jij net als ik verdwaald in een pijnbomenbos verschrikt door het geblaf van een troep honden een jacht begonnen Mijn rug tegen de stam jou in mijn armen, voelen hoe de boom tegen mijn rug door de wind bewoog jouw angst verdwenen ontspannen onze handen Maanden later ruik ik nog steeds de geur van hars bij het dragen…

prachtig jouw kopje met je hemelse lach je opent een knopje verhoogt mijn hartslag mijn handen gaan trillen ik weet niet wat doen je zal wel iets willen en ik geef je een zoen niet haastig maar rustig wil ik je verkennen eerst praten we ernstig daarna komt verwennen!…

Hoogtepunt nabij als twee smartphones rinkelen Hartstocht niet meer blij…

jij snoept van hartig ik snoep van zoet jij vaart bij laagtij ik vaar bij vloed jij huilt om vreugde ik om een traan jij straalt bij zonlicht ik bij de maan jij ziet het blauwe ik zie het groen na zoveel jaren niet meer te doen…

Hij Jij Wij Wat, wie, waar ? Ik weet niets meer, voel me raar. Twijfels, pijn, blij, verdriet Het willen lief hebben lukt me niet Proberen en dan maar doen Niet vals spelen, geen twee gezichten Eerlijk zeg je, dat is waar. Wij zijn, is wel een soort van zwaar Graag zien, graag gezien worden. Moet ik kiezen? Wat zal het worden…

Het bankje is nog onbezet het staat er als een invitatie En ik ga op de uitnodiging in want zonlicht heeft haar koelte verdreven in m'n benen zit te weinig leven om door te wandelen langs het herfstig pad.…

'Daar bij die molen' ik weet niet of het daar was bij die molen We hebben er wel gedwaald en lopen dolen de streek ons onbekend Ik herinner me de foto... en het feest maar of het bij die molen is geweest? 't zal door die klap zijn gebeurd Ja, die klap van de molen.…

Ik weet nu dat mijn brieven niet zijn aangekomen Ik mocht alleen van een ontmoeting met jou ...dromen Ik zag erin je ogen dwalen over voor-en achterkant de bladzijden als spiegels van diezelfde ogen Misschien is medeleven blijven steken in mededogen? Nu hangen er drie groene brievenbussen lang niet geleegd door je handen…

Zocht ik iets in de betekenis van een brief aan mij geschreven in de zomer, toen jij vroeg: Wat is het doel van dit leven? gaf ik het toe, was erg moe voelde vreugde in het geven tijdens de avond zag ik hoe jij bezig was met overleven had ik jouw uitleg niet begrepen je was ontrouw en jouw gerief voelde duister en benepen toen je…

Manlief tracht de bank door midden te zagen 't lukt 'm aardig, eerlijk waar hij zaagt dat 't een lieve lust is voor hem dan, niet voor haar. Nou kun je opperen: ga ergens anders heen maar 'k zit zo comfortabel dus neem het zagen op de koop toe en schrijf het even op. Maar wanneer ie straks zijn ogen opent en ik zeg: lekker geslapen? zegt…

Een leven lang waren jouw handen mooi, slank en werkzaam. In één omdraai liet je iets gebeuren of was het steeds zó gebeurd. Zacht als zijde, fluweel en ongekend opwindend zalig strelend. In het heden laten reuma en artrose zich voelen en is de huid rimpelig geplooid. Toch geniet ik, net als gisteren en weleer, van elke zachte…

Ze worden Haantjes genoemd de Fransen Ze zijn -blijkbaar- gek op sjansen Gaat de mare dat de vrouwen 'als was zijn' in hun armen bij het dansen dat 'slijpen' heet Maar eerlijk gezegd ik kwam 't niet aan de weet toen ik er deze lente vakantie vierde.…

Ouderdom Vroeger he, liep ik zo hard als een haas, tegenwoordig ben ik jaloers op een schildpad! Zij/ vroeger nam ik de trap met vier treden gelijk Hij/ nu nemen we de trap lift Hij/ vroeger kwam ik om zes uur mijn bed uit Zij/ NU weten we niet hoe snel we er weer in kunnen. Hij/ vroeger zei ik nergens nee tegen Zij/ nu zeg je nooit JA…

Schaduw is er heer en meester Jij leest er een boek en ik de krant Een plaid met lekkernijen aan onze blote voeten Zon probeert nog te spelenvaren tussen pril lentegroen Niets doen.... is -bij dit weer- het allerbeste.…

Als ik jou niet had Was de aarde niet rond Als ik jou niet naast me wist Weet ik da'k alleen stond Als ik jou niet had Elke dag opnieuw In goede- en slechte tijden Wist ik zeker, dat Het maar een saaie boel was.…

Woorden hard woede fel gifangel gestoken De cirkel is rond de rechthoek scherp lijnen gebroken Liefde blind horend doof relatie verbroken…