Alle inzendingen over wereld

Harlekijn draagt een kap met bellen zijn stem slaat over als hij in volkstaal rapt over zijn panorama op de wereld de wereld op zijn kop om zijn middel draagt hij een koord waaraan een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische…

De bomen broos van ijs hoe verdragen zij het diepe geweld van de aarde? Onder de ijsvelden trillen weidevelden van een vergeten diep verlangen. De goden rouwen om vernietiging en dwalende doden Wij bouwen een grafkelder voor het opslaan van ondraaglijke herinneringen. Zullen we binnenkort alles tussen de regels vergeten…

Tientallen eeuwen her zag men in het warme Oosten soms zeemonsters opduiken potvissen spoten hun damp de krokodil verliet dikwijls het water verruimde zijn roofgebied wonderlijk! zo 'n enkele slang of hagedis zweefde eens tussen twee boomkruinen dieren schiepen in landen als India China en Japan schone vertellingen waarin gestreden…

eens zag ik een man met een kindje voor op de fiets en ik zag zijn gesloten oogjes hoe het kleine hoofd dommelend naar voren viel hoe de wind zacht door zijn lichte krullen streek ik zag de zwijgende vader boven het kind hoe hij oplettend met vastberaden handen de weg naar huis reed ik zag hoe een stroompje kinderspeeksel traag…

Allen die het alfabet integer beroeren, luistert! Onder ons huist een Parasiet. En die is groeiende... In volgers. Met nauwelijks commentaar pikt hij uw poëem in en plaatst daarbij zijn eigen versie: het koekoeksei. Herhaalt dat in een andere rubriek zodat men het niet wissen kan. Alle aandacht moet naar Hem! Zijn naam? M.d.L. (de Mol…

Ik voel me erg thuis in de wereld, met de kat -- gekruld op mijn bed.…

Graag zou ik nog het Sydney Opera House Willen beleven Bij leven en ook welzijn heb ik dan de hele wereld gezien De ziekte Die Polycythemia Vera Draag 'k reeds ruim drie decennia Met mij mee Ongeneeslijk, ongeneeslijk Hoe heeft onze Schepper/Createur ooit zoiets kunnen bedenken Natuurlijk begrijp ik het creëren van vele banen in de zorg…

Bestaand uit vele spiegelscherven Weerkaatsten wij elkaar verwrongen Zingend van liefde, leven, sterven Beseften we- de tijden drongen Brokstukken, flarden en fragmenten Verdronken in verdeelde beelden Waarin we soms elkaar herkenden Of dat wellicht een weinig speelden Wanordelijke mozaïeken Heldere delen, slechte voegen Harten die…

wording 1 alles verandert als we uit de zeebodem naar de aarde kruipen alles moet anders als we ground zero op de knieën verkennen als we afleren aanleren bijstellen ombuigen verandert alles wording 2 we kruipen hinken strompelen alles verandert we leren rechtop lopen verheffen het tot een ware kunst alles wordt…

we zouden uit deze nacht springen alles terugbrengen wat we namen naast het verdriet wandelen we zouden oefenen in hoop volhardend vol leven zijn uit de wrakstukken herrijzen we zouden naar het licht reiken een naam geven aan het verdriet een boot vol liefde zijn we zouden een koor van stemmen zijn leren van onze schimmen onszelf…

vogels vliegen tussen landen zonder paspoort heen en weer bladeren waaien van de bomen zonder boetes alom neer beekjes stromen tussen oevers ongehinderd voort buren blijven buren over alle muren heen grenzen zijn bedacht door mensen scheppen orde waar dat moet vriendschap sluiten mensen grens'loos daar zijn alle kanten goed laat ons…

In de ochtendzon, o sole mio verwijl ik bij voorkeur privé matineus in mijn hangende tuin achter muren van mijn haus am see in d'azuren poel van morning glory en de aquamarijnen salon Pas demoiselle, pas de quoi c'est pas de problème pour moi geen vreemde eend in den vreemde bohémien zwerver doch geen nomade Met vrienden en maîtressenharem…

Nu weet ik wie ik ben Nu weet ik zeker wie ik ben Ik ben een oer, oer, oer een oer Europeaan Natuurlijk voel ik me ook Nederlander, Rotterdammer Amsterdammer En gecombineerd Een Ramsterdammer Een beetje Jordanees Want daar woon ik nu Maar ik heb op vele plaatsen vertoeft En ook veel in de buitenlanden verbleven Waar de deelstaten…

Hagelbuien ranselen de winter weg Avaritia hoogmoedige solitaire zwarte wolk zal de stormachtige wind hem op tijd doorbreken? In stilte legt een haas zijn oren in zijn nek vangt de buizerd de veldmuis zoekt een grutto een uitkijkpunt Gula waant zich de zon om wie de aarde draait haar klauwen geselen de uitgewrongen aarde De maan…

er schoot een regel door mijn hoofd terwijl ik liep te lopen 'er heerste vrede in het park als in vervlogen tijden' hoeveel goden mensen zich ook wensen er is slechts één zon die ons allen troost en verwarmt er is slechts één maan die ons allen troost en omarmt die boven oorlog boven vrede altijd blijven staan…

Soms reis ik in gedachten Even naar een andere tijd Naar de omgekeerde wereld Hoe het daar is dat wil ik even kwijt   De tijd gaat er niet vooruit Maar hij gaat langzaam terug De oorlog wordt weer vrede Een olifant is weer een mug   De haat wordt weer de liefde De ruzie is nog niet begonnen Verdriet gaat terug naar blij Verliezen verandert…

Je vult je dagen, met dingen die prettig zijn. Meestal zijn het herinneringen die liefdevol zijn. De dingen die vandaag gebeuren, zijn zo prettig niet. Het nieuws vertelt alleen maar narigheid, ellende en verdriet. Je schudt je hoofd, maar helpen doet dat niet. Het is hartverscheurend, alles wat je ziet. Wat kun je doen voor al het…

gebruikers maken soms geluid. dichters dichten, of slaan op hun snuit. verkeersongevallen, leguanen en de hoestende nachtegaal vallen in op drie. ijslanders eisen land, storm- en donderdagen ook. in boten bonst onvermoeibaar de rompslomp.…

het leven is als een vlam van een kaars wanneer er een feest is, wordt je geboren je bent vergezeld met nieuwe vrienden de ene wat ouder dan de ander samen verblindt je iedereen in een glimlach maar wat maakt het uit op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…

Schoonheid in de lucht betoverend weergegeven komt met vele spiegelingen haar aanblik kunnen delen en daarbij zoveel meer beneden doet de wereld verbroederen.. verbinden onze dromen verzachten de ogen laten sterren stilstaan.…

een geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen? moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters later laat hij de aarde los…

Om dit woord exact te duiden, ben ik de polder ingegaan. ´Ranke turbines, welke berichten passeren jullie rotorbladen?´ Komt Poetin om door tankgeweld? Loopt het asielbeleid ten einde? Verbeelden jullie iets weergaloos, gaat het oude Rusland te gronde? We snakken naar een werelddaad die ons hopelijk gauw ontoorlogt. ´k Zal eens zoeken…

Je liep daar naast mij in je gouden jack. Ik liep je nog te leren kennen, jij moest nog aan de oorlog wennen die ik nog niet had afgelegd. Wij gingen tegendraads de mensen tegemoet die als een kalme waterval vanaf de hoge bruggen kwamen. Het was de allereerste stoet die ik ooit zag waarin de namen van allen waren uitgewist en waarin…

Als een schip in de eeuwigheid verankerd Ligt ver van de oevers het kasteel in 't meer, Der wereld afgewend, hier onveranderd Het rijk van bos en water en weleer. Nu wil de eeuwige zwerver overvaren, Zijn rust bewaren midden in het meer, Welks oppervlak de schichtige winden vlieden, Waarop geen kelken drijven, uit welks diepten…

Laat en verlaten dit verherfste leven: een nabloei van vergane zomerplanten, terend aan ruige najaarswaterkanten, broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen. Bittere schemering, loochen de genade eertijds beloofd achter uw onheilswolken, wentel de wereld in het bloed der volken, ga met de duivel en zijn moer te rade! Wilde verwoester,…

Volkeren des kruins, de komende, De straks geboren wordende, hoort hij. Ik wil, zegt hij, en bij de adem van Zijn mond, verschuift de atmosfeer, En maakt een jaagpad open voor zijn woord. Ik wil ontvangen van de nacht en schemer, En van de gouden ochtend het geheim, Ik wil het nog niet zichtbare doorzien, Ik wil doordringen dit oneindige…

Spanje, Torremolinos, zondag 1 januari 2023, zon, 20 graden. Beste mensen, landgenoten, Europeanen, Wereldburgers, Ik zou zeggen maak er weer wat van, van 2023 Laat af en toe 2022 nog eens stevig op u, jou inwerken wat mij deed leiden naar: ‘De kleren maken de man’ De kleren maken Jan, dus Ik heb een nieuw pak gekocht in Spanje,…

Krijst de kraai zijn zwarte schreeuw of is het niet de schreeuw, is het de hoge boom, het afval, de dunne twijgen. Is het zijn stromend bloed, wie heeft hem op de hoogspanningsmast gewezen, waar is het andere woord voor oorlog wat mijn hoofd nog niet weet. Hoe vaak moet kraai nog zeggen, ik ruim alles op, haal jouw kuikens uit het nest,…

Thailand, een zeer speciale zangwedstrijd Elk in een kooitje- vijftienhonderd vogels Ja dan vergeet je even alle kogels Van wrede daden en van wanbeleid Konden de Oekrainer en de Rus Maar samen zingen in gemengde koren Pleidooien en protestsongs laten horen Elkaar begroeten met een warme kus Bekendstaan om hun zuivere melodie Een lied over…

Slechts waar de Rhône bij mij naar binnen stroomt herken ik nog de ruigte van het rustige verleden toen reine moerassen en dichte struiken vol vogelgekwetter en verborgen teerheid zorgden voor broedsels ontluikende levens al mijn oevers sierden thans ben ik ingesloten door harde wegen en kaden waar geraas en gejoel klinkt drukke steden…