Alle inzendingen over 'n Ketting .....

Eventjes wanen we ons in de vorige eeuw, bij 't zien van al dat moois, op de kerker na, die heeft iets lugubers met z'n ketting aan de vloer en de kegel eraan vast... Een ervaring rijker, stappen we buiten, in de wereld van de 21e eeuw, maar héél eventjes waren we terug in de tijd....…

mogen worden met de schittering van 'n ketting met kristal met zorg uitgezocht Dat haar moeder, haar verzorgers, haar familie, vrienden mogen zeggen "wat staat dat je mooi", ja ja, mooi evenwicht met jouw innerlijk Giulia want bijzondere dochter Giulia je bent een (h)echt kristalkind zelfs zonder die ketting met kristal laat jij de wereld…

Zoveel schakels op een rij vormen samen een ketting de ene schakel die nog ontbreekt daar ben je naar op zoek Een mooi leven heb je wel maar toch mis je nog wat de sluiting van de ketting welke misschien leidt tot iets Erg bewust ben je niet op zoek maar je wilt zo graag delen de sluiting dichtklikken de ketting compleet maken Maar…

Er is 'n wachten op de loop der dingen Alles zou rond zijn als er woorden kwamen Alles zou rond zijn als er noten kwamen noten op je zang Ben bang dat er stiltes zullen vallen als kralen van 'n gebroken ketting.…

Ik rammel met een ketting om mijn benen. Ik rammel voor jou mijn lieve man mijn ketting om mijn benen. Vind je het een zalig geluid mijn baby? Of wil je dat ik dans nu onder de sterren met een heel kort rokje aan? Vandaag heb ik duizend telefoons moeten beantwoorden. Duizend namen van vreemde mensen moeten noteren in mijn agenda.…

Door verleden en heden als ketting tot een geregen.…

Ketting zonder hond, Vuur zonder vlammen Water zonder druppels, Aarde zonder grond Lucht zonder zuurstof Storm zonder wind - Kind zonder ouders, Ouders zonder kind…

willen we zijn als 'n vogel in 't blauwste blauw van lucht niet op de vlucht voor geweer met kogel Vrij... willen we zijn niet aan ketting noch aan schakel als aan aarde verbonden met hen die ons liefhebben onze vrienden zijn.…

onzekerheid Wachtend op een teken van jou Ik hoef geen barmhartigheid Ik wil alleen maar zeggen hoeveel ik van je hou Laat me staan, laat me gaan Hou me vast, omarm me Een traan Omarm me Deze snoeren Die ik zelf heb gemaakt die over mij hebben gewaakt met mezelf oorlog voeren Laat me het weten Jij weet altijd beter ga langs m'n…

voel je niet aangesproken niets is minder waar vandaag mag het spoken wij zijn daar in het oude pand met buiten een vlag twee sleutels en een rand wat rood en wit geeft dat mag een lint van licht dit omwille van de vrijheid het is je plicht zonder enige vorm van strijd…

De sporten worden telkens zo gepland Dat de toernooien ietsje overlappen Zodat je telkens weer kunt overstappen En ’t beste ziet van elk evenement Met kabel kun je volop zenders kiezen Je wilt toch niet je vrije wil verliezen…

verbonden door een las onmogelijk meer los zelfs niet in de war met tussenschakel oneindige reeks ovaal rond overal omarmend veel vrienden het midden eind en begin zandloper D – sluiting schroef en oog blad en steen gespannen kracht sprekende letter niet strak staand schots en scheef losjes liggend stevig staal roestig…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

Er is een grote stilte Maar toch is iedereen blij En ook die mooie ketting De ketting die ze kreeg van mij Dat gevoel dat er is De warmte diep in mij Nog steeds is er die stilte En dat warme gevoel Maar dat kleine beetje zegt een heleboel…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

Zij rijgt met kralen van haar geluksmomenten de mooiste ketting…

als een aureool glinstert tussen ijsbergen een ketting van goud…

Wiegende schepen, Rinkelende kettingen. Kade van muziek.…

Bulldozer en zaag door oergeluid aan ketting tamtam zegeviert!…

En ze rijgt een ketting van de bloemen die ze juist plukte. Geen oog voor haar omgeving Zit ze daar, Zo maar. Indachtig alleen voor haar ketting. Wat een geluk!…

schalmen geschakeerd verbonden uniciteit in sluitend geheel gewogen door kiemende zaden additief aan energie verantwoordelijkheid gedragen te worden geheel zijn…

Bedriegende Gezichten in een harnas van staal Als een ketting, de Elfstedenroute Net zo sterk als de zwakste schakel Hard werken mocht (voorlopig) niet baten Niets zo grillig als mondiale natuur Voor nu, de Fries(ch)e in 't bijzonder…

en mijn ketting brak nu ben ik opnieuw alleen ik... met een gebroken schakel!…

Hij heeft zijn fiets gedemonteerd En de ketting opgerookt.…

ook al onderging u een zware levensbeletting leg uw en onze kinderen niet aan diezelfde ketting…

begin de dag met tranen daar ik ze rijgen kan tot een ketting doch blijft de gevoelswaarde voor altijd onzichtbaar…

De dag is een soort ploeger die zaait, leven mag zetten schoffelt, ploegt en oogsten mag op een zekere dag. Zou daarboven ook een soort ploeger wonen in de wolken is dat wat soms ook de onweersbuien aan ons vertolken. Mijn leven lijkt op een hortensia of haag nog ongeschoren voor mijn gevoel ben ik weer gisteren opnieuw geboren. Ik leg vaak…

Ik sluit de ketting met parels om je hals zodat ik kan snoeren en je adem kan laten stoppen.…

op weg naar de pont ging de ketting er af van m'n fiets ik moest steppen als een kind om op tijd te komen op mijn werk en ik was zo kwaad dat die ketting er af ging zo kwaad op mezelf maar ook op de tijd die alles er af laat lopen oke, is toch mijn fout alles is mijn fout, zoals men zegt, ik geef dat ook toe maar ik verlang…