Alle inzendingen over 'regie' wekt valse

staat en straat kennen eigen wetten het is moordend daar een buurtregisseur tussen in te zetten zo bleek gister laat na een steekpartij in Amsterdam's Sumatrastraat de man stond er bij en keek er naar…

De regie van wel of niks doen, ligt frank en klip, & klaar bij mij, als regisseur van mijn eigen leven ben ‘k als een vogeltje zo vrij. Dus denk ‘k : ik doe vandaag niet veel, is m’ n regie niet optimaal geen malleur, want zeg nou zelf: een slechte regie, treft ons allemaal.…

zoveel liefde en met blote handen wilde rooien door ging je met de paardebloemen met wortel en met tak geruimd het boerenwormkruid tussen alle tegels weggekuist de gulden roede op de schop genomen wat heb je uit je goedheid toen al weggepoetst voor mij mijn tuintje schoongeschoffeld en ook ieder grasje opgeruimd helaas daarmee ook de regie…

65 jaar mocht ie worden, "onze Albert" Een val van zijn fiets werd hem fataal Sha lalalalala Een val op zijn hoofd was hem teveel Albert West, we hoorden hem niet meer zoveel Maar sha lalalalala blijft dreunen in ons hoofd. Ooit had ik hem aan de telefoon, de man bleef ondanks roem, zo ongekend gewoon!…

deze nacht neemt zichzelf tot vrouw wekt de doden uit de valkuilen van het niets ik sta aan de reling van een eindeloze brug wuif naar het nageslacht ongelukkig maar toch sierlijk val ik eindelijk en klinkt trompetgeschal ik neem met list en kompas mijn vaste positie in in de buurt van poolster en grote beer ziende leef ik verder…

Subtitel: Alsnog bedankt Al jaren duw ik de tijd heel Ver van mij Logisch als die van jou heeft Stilgestaan Te snappen bij verlies van liefde En baan Sinds die tijd is teruggekeerd Ben ik blij Maar dat ik destijds ben uit- gerangeerd Was beslist geen goede zet Slechts verkeerd…

Vliegt alles aan je voorbij val je als voor eeuwig stil buiten je hoogst eigen wil laat die van god nog terzij Kijk op welke A je staat zeg midden op de Zeven men moet het wel opgeven wetend hoe het daar toegaat Wekt gebed hier nu respekt liefst dient uw hoe nog ontleed er heeft al iemand gerekt menend dat-ie auto reed…

Pak samen de regie. Sluit eengezind de rijen. Versla de tirannie.…

En dan ff niks, dan Jij, je eigen boek, je eigen gedachten, je eigen wereld En je eigen regie En dan kom je uit je droom Je opent je ogen, doet het boek dicht En zie Als je echt wil, dan kan het worden zoals het in je gedachten speelde Jij hebt de regie, jij bepaalt je eigen beelden,…

Trouwe authentieke regie tot de laatste fase. Strijdbaar totdat God uw woord had gehoord. De laatste wens verlichtte verlangend uw gezicht Zingende engelen begeleidden u door de poort. De laatste stilte voltooide tot hemel en aarde. Natuurlijke regie aanvaardde uw laatste woord. Los uit het lichaam met bevrijdend comfort.…

Dichten is een restant nieuw leven inblazen een residu dat verzaakt wat het normale, gewone en voor de hand liggende aan valse interesse wekt.…

De vader van gesneuvelden Troont hoog in het Walhalla Toonbeeld van plunderaars Een ziedende krijger Moet naakt op het slagveld staan Koorts en kramp bezweren Zo zaait hij de smeulende twist Ze bijten naar de strot Wadend door pus en bloed Met een bijl die zelden mist Zijn oog is het wijze offer Zijn lichaam bengelt aan een tak De…

werk in de lijst der loftuigingen bovenaan moeten staan net als jouw regie over het lijn en kleurenspel in deze compositie…

alles is een samenvatting regie koos knipte hele Nistelrooy er uit dit keer geen ene balaanname je zag hem wel lopen Cocu niet bleef onzichtbaar…

De vluchtkoffer staat in de gang, de auto afgetankt klaar, regie in handen van de spelers, die tegen de tijd opbotsen, zeg maar. 't Plan zorgvuldig doorgenomen, er mag niks mis gaan, spreekt vanzelf, o ja het gaat er echt van komen, niks geen overval maar onze allernieuwste telg, in het gezin.…

Waardig ging ze, zoals ze leefde en hield tot het laatste de regie in eigen handen!…

het is tijd dat het tij keert ik heb weer veel geleerd de stenen die mij lieten zakken naar de grond zijn weg ik brul het uit naar jou en de rest kijk mij dan gaan mijn gezicht die tanden en die blik zo scherp als een mes nu is het mijn regie en niet de jouwe maar het wachten was het waard ik ga voorwaarts met een frisse wind nu…

zijn solo werden gevoelige snaren geraakt meerdere stemmen gevormd tot een volkomen harmonie zonder regie, zonder bindingen Een virtuoos samenspel vol passie en weemoed Fenomenaal improviserend op de klankkleur van de vallende nacht speelden zij het leven zoals het was Blue grass…

Eens had je blanke en ook zwarte scholen Geen droom van eenheid in verscheidenheid Maar rassenwaan, geen inclusiviteit De mens bleef door discriminatie dolen Intriest, je huidskleur had toen de regie Ook nu weer, in de school der poëzie…

lezen met mimiek de diverse emoties goed accentueren met lichaamstaal van armen en benen de setting veranderen waarin jij speelde ogen klein en verschrikt groot gaven gevoelens voorzichtig hun ziel zo nam jij ook met vingers toeschouwers mee om samen te genieten van wat je etalages hen allemaal hadden te bieden jouw regie…

Nee zei je, nu heb ik de regie in eigen hand nu ben ik nog vervuld van passie en geest Zomaar van de een op de andere dag in beland Maar het is fantastisch en liefdevol geweest Nee zei je, ik zal nu moeten loslaten Wat rest is de onnoemelijke liefde voor mijn gezin Ik zal de rust in mij moeten toelaten Los van iedereen die ik zo bemin Nee…

om het weer kun je niet heen het komt zoals het komt de wind heeft geen wil de regen geen eigen regie het weer doet gewoon wat het doet het is hooguit de oude die het voelt in zijn pijnlijke knie…

De overname En ‘s avonds toen het reeds donkerde de mist zich uitspreidde voelde ik mij verstikken in wanhoop die mijn keel deed kroppen omdat Alzheimer de regie overnam en ‘s nachts toen onrust en machteloosheid jouw mistig hoofd bleef kwellen namen verstikkende gedachten de vrije loop zonder ze uit te spreken in die stilte…

ik val steeds lager steeds dieper in het zwarte in de eenzaamheid bang heel erg bang maar het gaat door ik val ik val steeds dieper steeds dieper in de eenzaamheid…

Ik val en val dieper en dieper in een put vol gedachten in een put zonder bodem Ik val en val dieper en dieper zal ik er ooit uitkomen? Ik val en val dieper en dieper gedachten vliegen langs me heen een wervel storm waait in mijn hoofd Ik val en val dieper en dieper ik wens een bodem dat de storm gaat liggen leegte.…

Hij miste, springend van de hak op de tak door de zwaarte van de zak en niet alleen de inhoud van het jute wat vervolgens brak.…

Beide handen vouwt zij open waar rouw langs rimpels loopt klinken klanken schrijnend rauw bot en luid krijst zij als huid op huid wil weken en het leven wil verlaten gehoord wordt zij niet meer nooit meer…

ritmisch dansten onze lijven de dansvloer op en neer plots fluisterde zij zacht: ‘ik wil altijd bij je blijven’ ‘begin maar met vannacht’ zei ik ter stimuleer’ terwijl ik stiekem dacht morgen zien we dan wel weer.…

'k Voel wat ik voel voor de val zich inzet 'k Liep de tegels d' een na de ander Mij vleiend op het gras onder de druiven Verloor mijn gedicht geleidelijk glans Hoe effectief toch is ware genegenheid Als liefde plotseling uit de lucht komt vallen?…

ik val weer diep, recht in die donkere afgrond mijn laatste hoop op beterschap werd mij gisteren ontnomen, in één seconde, in één zin, een klap recht in mijn gezicht het beeld van mijn toekomst niet bepaald rooskleurig is dit voortaan mijn leven? hoe moet ik hiermee omgaan?…