Alle inzendingen over 1 februari

Slechts 1 maal in vier jaar is het schrikkeljaar februari heeft er dan een dagje bij. Je zult maar geboren zijn op juist die dag zodat je slechts eenmaal in de vier jaar je verjaardag vieren kan- en mag. Dus allen op deze dag geboren je zult slechts 1 maal in de 4 jaar horen: Gefeliciteerd.…

Spelende kinderen in de sneeuw Alles lijkt rustig en fijn Dan opeens een schot, een schreeuw En je weet weer hoe wreed de wereld kan zijn…

koekebakker Mijn vader had 8 kinderen, wilde er 16, ik heb er 1 maar die telt voor 1000 en 1 nacht, pracht en kracht Wat zou ik graag mijn dochter Giulia Eleonora in de armen van mijn vader, haar opa Gerrit Jan willen zien!…

dat was vader zwoegend op het harmonium zingend met ingehouden stem en later in de Bavo het weergaloze orgel zo uitbundig soms dat het voorgestoelte trilde en ik trilde mee tot de stilte vulde het gebouw in zijn geheel en David op het orgelfront voor Saul en het kind tokkelde een lichte voorjaarsregen. 1 februari 2002 ZONNELEEN…

2012, Krakau (1)…

vertel het aan de rivieren schreeuw het van de hoogste top fluister het aan de sterrenpracht zet de wereld op zijn kop opzoek naar een teken een seintje of een spoor alles beter dan doodse stilte hoop ik dat ik wat hoor een berichtje, een wens die ik de familie vertellen mag hopend dat degene reageert die Rebecca voor de allerlaatste…

Het is net februari maar de zon stort zich al uit over het bos. De winter rukt zich los van de bomen. En ik fluit mijn eerste lentemelodie.…

als februari kijkt naar wollige wintervelden met sneeuwschapen bezaaid en krimpt in kille dagen die voor de helft in donkerte verzinken als aan de kim opnieuw een witte zon gaat glimmen en 't eerste licht wellicht de eerste krokus laat ontspringen smelt binnenin het winterschild kiemt weer 't kinderlijk verlangen buiten kleedt zich in…

verborgen onder glinsterende kralen aan natte takken nog niet groen zitten knoppen verscholen in een jasje van lentegroen na natte sneeuw hagel hard gure westenwind en grauwe lucht komt met stralen licht en warm de zon een lentezucht tinten teer nog nooit gevangen waaieren uit brengen geur alles komt tot leven een groot…

één, twee stappen sneeuw de vorstlucht nijpend scherp verschraald ik proef hem niet, de koude lippen slechts geopend voor mijn adem winterwrang betaalt een vlijmende illusie gehandschoende dromen weggestopt in wollen shawls hun paisley als motief welluidend warm ik voel me arm en rijk- gelijk mijn oude zomers bloei maar weelde, in elke…

Februari wakkert de winter aan en eens de vrieskou het land inneemt krassen kraaien van afscheid nemen en menige grijsaard wordt gesprokkeld.…

Het leed is weer geleden De maand is weer voorbij De strijd is weer gestreden Gelukkig keert het tij Wees welkom februari Wees welkom nieuwer licht Vaarwel voor januari Die deur gaat lekker dicht De nieuwe maand komt binnen De kortste van het jaar Tijd om ons te bezinnen Het piekeren is klaar Tijd voor een nieuwe lente…

Een aap uit Amsterdam west Werd op zijn intelligentie getest. Het antwoord kwam spontaan “2 apen krijgen een banaan” Apen begrijpen zulke plaatjes best.…

Wim Overweg is vijftig jaar getrouwd, Zijn echtvriendin, zijn lieve vrouw Marijke Zou al die tijd niet van zijn zijde wijken, De Overwegjes worden samen oud. Die vijftig gulden jaren overziend: Elk krijgt het huwelijk dat hij verdient.…

vroeg in de avond kraakhelder het hemelrijk de maan op een schuit en boven de boot Venus hemeldiamant…

Februari-zon op druipende ijspegels ik snak naar lente.…

Een duif zit zich te zonnen op een kale tak één februari…

d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1 1 1 1 2 1 b c b a g b a g 1 1 1 1 1 1 1 2…

0 1 0 1 0 10 1 01 1 0 1 0 1 0 1 01 10 0 1 1 0 0 1 1 0 0 10 0 101 0 100 1 1 0 1 0 0 1 1 0 0 01 1 0 11 00 1 101 (Aan mij zijn al die woorden niet besteed, U zult van mij dan ook geen toespraak horen, Ik dacht, ik zeg het u maar van te voren, ’t Is handiger dat iedereen dat weet.…

Het is februari en er ligt sneeuw aan de einder. Teruggekeerd is de winter en zij belaagt, mijn hart dat onwennig maar steeds gewender Zijn schrikkel kwellingen met zich draagt. Alleen op mijzelf verlaten heeft februari in mij moeite met zijn eigen gezicht.…

elf februari de toverhazelaar toont het prille begin van helgele bloemetjes de lente aarzelt…

jij drong binnen in mijn huid ademde mij slechts door jouw mond en bewoonde elke porie tot ik je uit zou zweten in nevels van vergeten maar indringend als jouw zijn was in mij wasemde ik enkel tranen waarin ik jou niet vergeten kon en ik liet jou binnendringen in mijn adem ik nam met elke levensteug ook een deel van jou in me op jij…

glazen hart geblazen in de ronding van jouw liefde als zandkorrels zo talrijk zijn de scherven waarin het breekt jouw vuur doofde niet maar angst verteerde jou en je ging heen liet mij achter met schilfers vol glazen pijn elke keer weer lijmt mijn hart zich met kleuren van de zon huilt in de regendruppels de dauw van een nieuwe dageraad…

sterren houden de nacht gevangen in een zilveren schijnen van maan en droom het zwarte wijkt voor het licht zichtbaar trillend dansend rond de spiegelende ginsteringen op het water stilte houdt de nacht in haar greep wanneer een uil zacht roept in stereo een antwoord echoot het duister uiteen, hoorbaar stil als het zachte klotsen van het…

ik ving jouw kushand met mijn ogen en beantwoordde jouw zwaaien met een zonnige lach maar in mijn blik leefde reeds de stilte in de schaduw van de dood toen verlangen stierf in 't weten mijn hand had voor het laatst jouw lieve lach gespiegeld in het kijken van mijn ziel…

in het uur dat verloren lijkt te lopen tussen het einde van de nacht en het aanvangen van de dag ontwaakt in breekbaar licht de morgen het stille van de dageraad tooit zich met gouden randen en kleedt de dag weer aan met oranjerood satijn snaterend rimpelt het gladde water op de zondoordrenkte spiegel waar in eindeloze cirkels de nacht…

ik draag jou mee ik draag jou mee in veel te grote zakken van een lentejas die ik nog steeds niet uit kan trekken ik voel jou in mijn handen wanneer mijn vingers dwalen door de leegte van verzamelde herinneringen van ogen, lippen en een lach gevangen in hen beiden van puurheid en gevoel, liefde naakt ontvangen in een ziel en 'k…

ik ween mijn tranen aan de binnenkant enkel ik zie ze nog huilen traag volgen ze mijn wangen (aan de binnenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik wil wel verder gaan en ik heb je losgelaten al blijft gemis en verlangen leven in mijn verdriet ik huil niet meer om jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt…

doelloos dwalen sterren door de nacht ze missen je ogen die verlangende blik tevergeefs zoekt de maan het geluid van je lach want je verdween om voor eeuwig te drijven op de golven van dromen die zich verbergen in elke ster en misschien had je moeten wachten was je droom reeds dichtbij maar je wou naar de schommel om te zweven door de…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…