Alle inzendingen over 14 december

14 December is het de " sta op tegen kanker dag" Een reminder omdat NIEMAND vergeten mag Dat kanker een schier onmogelijke moordenaar is. 14 December is het de " sta op tegen kanker dag" Een nadenker, omdat NIEMAND maar dan ook NIEMAND vergeten mag Dat deze moordenaar teveel slachtoffers maakt. 14 December is het de STA OP TEGEN KANKER…

Dat alles gebeurde gistermiddag 14 december 2009. Dit gebeurde vandaag.…

vrijdag 14 december 2001 gedachtenis van san juan de la cruz 1 zonneleen 14 passer solitarius (een kleine eenzame vogel) hij zoekt mij om den brode en nu pas zie ik die grijze kap de vleugjes wit en hoe de veren mahonie glanzen na onze sobere communie hipt hij het schrijftafeltje af en vliegt naar de hoge boog van walvisbeen daar…

december 2001 gedachtenis san juan de la cruz zonneleen 14…

14 februari 2006 staat in het teken van Valentijn, zoals elk jaar, staat de liefde alsook de bijbehorende hartjes centraal, zeg maar, net als 5 december en de Kerst een terugkerend fenomeen, daar kan geen enkel verliefd persoon omheen.…

Die gestoffeerde huisgenoot is al heel wat keren genòmen, 14 stappen òp, 14 naar benéé, je zal toch maar met zo'n huisgenoot in één huis samen wonen! Sluipend, om maar niemand te hoeven storen, bij een doorwaakte nacht, 14 treden àf!…

Kom ik mijn schaamte voorbij om over mijzelf te vertellen? Over mijn angst anders te zijn mijn angst voor de reacties die alles kunnen veranderen Ik wil lachen, feestelijk leven, kom, zet muziek op we wagen er een dansje aan en misschien vertrouwen we elkaar dan genoeg om open te zijn Het is geen examen we hoeven niet te vechten…

Een bijzonder mens, een voetbalgod is niet meer R.I.P.…

December stapt weer in het jaar De beuken kaal, het eikenhakhout bronst iets groen De vlinderstruik moet het met dorre aren doen De perken kleurloos want de herfst is er mee klaar December stapt wat vreugdeloos in ’t jaar December glijdt weer in het jaar De ochtendvorst, het struikgewas rouwt grijs berijpt De hongerige kraai die naar een vetbol…

Deze vrijdag – egyptische duisternis en vleugelslagen. 14 april 2006…

aan de taal getoetst wil ik vandaag (of de dag dat jij het leest) graag werken met het woord aanbenen als je het kunt uitbenen (tot op het bot) is het niet moeilijk om tot een besluit te … (komen) met zoiets komen aandraven is vandaag en morgen (of de dag dat jij het leest) wellicht geestig en leerrijk…

Veertien jaar geleden In je wiegje naast de kerstboom Lag je als donzig diertje Een derde kindje, een zoon Ik zie je nog kruipen in de keukenkast Kampen bouwen tussen de bomen Klimmen op de muur, duiken in de zetel Dacht jij dat door ooit een eind aan zou komen? Nu ben je al zo groot Je skate, gamet en speelt trompet Op de grens van de…

Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100) Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…

Mijn onrust zoekt in december doel. Maar in de schaduw van het oude jaar verlang ik naar december's lichte dagen. Antwoorden liggen nu niet klaar; december laat nog heel wat vragen. December lichtjes in een donker bos. Schaduw houdt mij niet gevangen. Ik richt mij op vanuit het mos. Het nieuwe jaar doet mij verlangen.…

Begin december spelen wij een spel met kleine kinderen en grote mensen. Verlangen rijmt op hartenwensen. We vragen soms te veel, weten we wel. Begin december spelen wij een spel. Zonder verliezer is iedereen tevreden. Zo ging het vroeger, zo gaat het in het heden. Begin december spelen we een spel.…

Witte zwaan Goud omringt En nog steeds in mijn dromen klinkt een lied iemand zingt dat december zal komen Geen verdriet alles blinkt En nog steeds in mijn dromen Klinkt een lied iemand zingt dat december zal komen..…

het is weer januari maar zoveel minder poëtisch dan december ijziger vooral en zó bitter koud dat ik mezelf betrap op een hang naar het warme open haard gevoel van december j.l.…

December is de maand van donkere dagen met weing zon en nauwelijks nog kleur, de winter staat in feite voor de deur en grenzen tussen dag en nacht vervagen. Zou het daarom zijn dat somtijds mensen klagen dat alles in ontdaan van flair en fleur en het leven lijkt verworden tot een sleur nu grenzen tussen dag en nacht vervagen?…

En bijna is het dan zover het heerlijk avondje is gekomen zakken vol speelgoed staan gereed voorbij zijn de angstige dromen van die toch wel spannende tijd slapen wordt weer als vanouds we horen niet meer "‘k zal het Sinterklaas wel zeggen" ook niet "misschien ga je mee naar Spanje" morgen wordt de realiteit van pakjes openen een feit…

december geurt naar het herinneren proeft naar de smaken van een feest maar minder zoet we laten de vervoering toe door de echo van aloude klanken zo komt ons weifelend hart tot rust warmte herstelt eens het verdriet dat we leerden vergeten in een nieuw licht dubbelzinnig geluk…

sonnet in vrolijke driekwartsmaat Zie ginds komt de stoomboot, hij schijnt door de bomen wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de zak ik zie al een neger verstopt op het dak zou Rudolf het Rendier dit jaar ook weer komen? De Jingle Bells klinken voor jong en voor oud kerstbomen, lichtjes op straten en pleinen kerstdiner, reerug en edele…

nu december zacht zijn witte kringen vorst verbindt, begint de advent van mijn laatste jaar als lang verguisde vrouw, die meerdaags zeven vloeken kent getekend door de lengte van erdoor gedrukte rouw mijn start zal anders zijn, gelouterd door slechts wie ik ben ik lief, verbeter en verblijd scheld alle grieven van dit leven kwijt en blijf…

December is weer aangebroken, tijd van Sint en Zwarte Piet, tijd van marsepein en pepernoten, tijd van Kerstboom en een Piek. December is weer aangebroken en vergeet vooral niet, tijd van vrede is er; aangenomen, dat iedereen de waarde daarvan ziet!…

Hou toch eens op met 't blank correct gezeur dat Sint geen Zwarte Piet in dienst mag nemen dat noem ik regelrecht racistisch framen Op grond van wat? Z'n antraciete kleur? Welke sadist verpest hun werkrelatie van eeuwen her? Da's pas discriminatie!…

December komt, maar gaat ook weer met al zijn feestdagen, groot en klein, zodra het 1 januari is, wordt alles weer gewoon dus niet triest, niet droef, niet weemoedig of somber, want soms, heel soms komt er een heel klein wonder....let maar op.…

Takken zijn donker in december, ze lijken dood. Buiten is ogenschijnlijk niets te zien, daar kun je lang naar kijken. Het brengt rust in je ziel en voedt het verlangen naar een sober leven.…

Was november de maand van dood en duisternis in december gaan wij zoeken naar het nieuwe Licht de hoop op ‘n Kind dat nog in de schoot geborgen is was november de maand van dood en duisternis nu voelen wij meer dan ooit die leegte, het gemis en zoeken naar ‘n perspectief in dat Kleine Wicht was december de maand van dood en duisternis in december…

in verzwegen sonnetten van 14 zinnen leemte schrijven dichters zonder woorden over het chagrijn en het gebrek aan mooi lopende woorden…

zal het angst zijn die lichtjes van kerstmis begin december..?…

altijd wel ergens maar het meest nu in december: mist zij hem zo…