Alle inzendingen over 1962

Leeuweriken die hoog Aan de hemel staan Zingen hun hoogste lied Dat mensen vertroost Bij het harde werk Op het land in blakerende zon; Vader en moeder die zwijgend Hun handwerk doen, de basis Leggen voor de oogst Van komend najaar En ik die kind ben, Spelend in de droge sloot Naast de akker waar zij die Mij kregen hun werk doen…

Mooi was ze - Onvertelbaar mooi, De juf van klas één En toch was ze Streng zoals Geen één Opgedragen aan juf Beeftink, 1961-1962…

. ------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1996', 1997.…

. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1990', 2010.…

Voor mijn vader De voren diep geploegd Het willig sterke paard Achter hem mijn vader Zich zichtbaar in het zweet gezwoegd Zich troostend met de gedachte van hem Samen met zijn gezin om de haard Opgedragen aan landbouwer Jan Weggemans, 1962.…

. ---------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1992', 1993.…

wij moeten oppassen voor schimmel op de kin ons hoeden voor vermolmde kaken nauwgezet acht slaan op het verbrokkelen van een been laten wij ons tevens wachten voor afschilfering der huid daar dit alles zal betekenen dat ook het lichaam aangetast zal zijn door bederf en rotting.…

. ----------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1990', 2010.…

In de stoffige veldweg liggen ze daar en in de omgeploegde akkers. Ja, en bij het beekje in 'Het Broek' en in vaders tuin waar de seringen en rijen rozen wachten op bewondering. Waar, peuzelend aan wat peperkoek mijn zusjes vrolijk touwtjespringen. En daar tussen de kleurrijke posters, daar in mijn hippe kamertje waar mijn voorraad sigaretten…

. -------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1990' (2010).…

. -------------------------- uit: Gedichten 1962-1990.…

Vlammen vreten gulzig Onschuldige dieren, Maakt niet uit hoe Die zich weren, Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan, Gillende geluiden uit hun Strottenhoofd, 't zijn de vlammen Die hen genadeloos verteren De magere boer staat kansloos Aan de kant, voelt de tranen Over zijn wangen gaan, Ze zijn immers van hem, Tot in 't diepst van…

Voor 1962 was dit een boerderij.…

. -------------------------------------- uit: 'Moeders en Zonen', 1962…

in haar zesenveertigste zitting; Trb. 1962, 122 en Trb. 1964, 23) 12-03-2004, Bron: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid…

Dijen en haren, vliegende dauw de dag in: die leeuwin ben ik!…

De poes kijkt me aan met lichte ogen, vragend -- vertrouwt ze mijn hand.…

spiegel De baltsende vogel vergaat In het vuur van haar bloot Ah de muis in haar hand de beminde Die klautert en klimt In haar adem Het lichaam staat groot Voor zijn beeld, en alleen Het wordt oud, tot schrikbeeld verkild Tegen glas aangedrukt Gekooid in verbeten geween ----------------------- uit: 'Merlyn', 1, 1962…

Onderweg naar jou beklim ik de berg van tijd -- die alles verbergt.…

Wilhelmina krachtige vrouw krachtige koningin maar vooral heden ten dagen krachtige pepermunt!…

. ------------------- uit: 'Aarde', 1962.…

Gekleurde muisjes kruipen misschien het brood in -- vooral de gele.…

" Oma sprak: "Lief kind is het mode" "Ja oma het is mode" "Nou kind dan is het MOOI" Toelichting: mijn oma, mijn grootmoeder van vaders kant overleed in 1962 op 84 jarige leeftijd, werd weduwe op haar 39ste en heeft zich tot haar overlijden in het zwart gekleed en zeer sober geleefd, deze uitsprak van haar typeert haar filosofische…

niet eeuwig maar toch duuzamer dan bijvoorbeeld een woord: ik denk omdat de dood onmerkbaar nabij is en terwijl het strijkje valencia inzet zie ik eensklaps loodrecht onder mij een dood wit paard drijven op zijn zijde een dood wit paard wij varen er voorbij met ongelooflijke snelheid— ---------------------------- uit: zonder namen (1962…

Stem te zijn en anders niet, maar zo meeslepend te zingen, dat elk hart het wonder ziet achter mensen, achter dingen; te schikken en anders niet woorden in zulk een verband dat het onontkoombaar lied -wapen in een man's hand- hen ruggelings overmant, neervelt en boeit in zijn band... stem te zijn en anders niet.…

in jonge jaren onbezorgd groeiend van kleiner naar groot met zin in het leven dat dan nog toch zich toelachen laat later – als liefde passeert ent zich uit passie van en voor elkaar het wonder van leven dat in en aan jou tot toekomst ontgroeit waar zo het leven zomert moet de zon schijnen maar bliksemt heldere hemel de boze boodschap…

(Rogi Wieg; 1962-2015) Zonder aankondiging vooraf, maar met voorbedach- te rade, liet jij het leven op aard voor dat wat het voorstelde; genoeg voor nu, in de komende tijd en zeker later In jouw laatste dagen heb jij slechts dat vonnis geveld die wijzing van tijd niet te reduceren.…

. ---------------------------------- uit: Konkrete poëzie (1962)…

De pioenrozen zijn gestolen uit de tuin -- Heel de dag is leeg.…

. ------------------------------- uit: Konkrete poëzie (1962)…