Met een ruitje van vijf

Leeuweriken die hoog
Aan de hemel staan

Zingen hun hoogste lied
Dat mensen vertroost

Bij het harde werk
Op het land in blakerende zon;

Vader en moeder die zwijgend
Hun handwerk doen, de basis

Leggen voor de oogst
Van komend najaar

En ik die kind ben,
Spelend in de droge sloot

Naast de akker waar zij die
Mij kregen hun werk doen -

Met een stomp zakmesje
Ontleed ik de stengel van

Die prachtige plant die
Hier uitbundig bloeit,

En die ik later
Fluitenkruid noemen zal,

Ik ontdek behalve levenssap
Een stengel met vijf hoekjes

Zo mooi, zo gaaf, en in mijn hart
Hoop ik dat het leven dat ik nog

Voor me heb net zo mooi en gaaf
Zal zijn als dit stukje jeugd

Dat ik hier ontleed heb
En dat nooit meer komen zal

1962

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 323