Alle inzendingen over 23

stapelwolk groeit uit tot een hemelse gletscher met zachtrose teint…

de nacht vandaag komt als beelden in draken visioen rood bijt wit de hals zo is het de mythe te doen om een vlag kan men niet rijmen zo verdwijnen teksten langs de metrolijnen en profeten hun tijd verdoen en verdwijnen klein klaar gedicht je zei wat maar verstond het niet hetzelfde altijd alleen…

(Rendez-vous (met het verleden)) 23 voor en 23 na de klap die mijn leven voor eens en altijd, echt voorgoed, op z'n kop heeft gezet < Uiteindelijk een oprecht nieuw maar vooral gangbaar pad gevonden passend bij mijn handicap > Wending. Niet voorzien, gezien mijn leeftijd.…

Kolderiek periodiek (nr. 23 uit een reeks van 100) Het nieuws wat alle dieren aanging bereikte ook plaatsen als Hoenderloo, Oss, Wolvega en Koedam...…

december 2001 zonneleen 23 aantekeningen bij dit gedicht staan op www.abelstaring.tk…

op een avond kwam je thuis mama: " ik ben ernstig ziek" ow ja muis zeg eens "mama ik heb kanker" waarom ik mama, ik ben pas 23 jaar je wereld stort in je begint aan een nieuw begin van verdriet en pijn waarom moest het juist "mijn jongen" zijn je valt in een heel diep gat je zweet je bent drijfnat je wilt het niet begrijpen…

MODERNE VERSIE: PSALM 23 Een psalm van David 1. De Heer is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets. 2. Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water, 3. Hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van zijn naam. 4.…

Al was de overwinning dan wat krap We gaan graag even op de stoelen staan Nog vier jaar in de meest bekeken baan Van crisismanagement en leiderschap Nurse Hetty legt haar kap af voor de nacht Haar termijnen (23) zijn volbracht…

december 2001 zonneleen 23…

Édson Arantès di Nascimento Die speelde nooit met Puskas in het wit Van de armada van Real Madrid Als "Zwarte Parel", roemrijker dan Gento Won hij drie wereldcups met de Kanaries Zijn naam, Pelé, is nu al legendarisch 23 oktober 2020…

Langzaam gaan de dagen voorbij Mijn verlangens groeien en groeien Vertrouwd maar nog te ver weg ligt mijn geluk Daar zal het blijven wachten Totdat ik het in mijn macht krijg © Schrijfster: Anja Maria Vereijken 23-07-2008…

Ik wil een calendarium maken met korte gedichten naast mijn Zonneleen. 23.6 duidt de datum aan: week 23, dag 6, dit jaar = vrijdag 9 juni 2006.…

Beslist, er begint iets in mijn hoofd dat mij als kind allang was beloofd, want als blozend ei, vers bevrucht, bereikte mij al een gerucht maar nog aarzelt het zich, maar nog is het te vroeg, ik versta het, ik lig nog niet stil genoeg Fort Worth, 23 oktober 2010 ----------------------------------------- 'Beslist' verschijnt…

Woensdag 23 juli 2014 16.00 uur Dag van Nationale rouw Nederland is 1 minuut stil Zielloze zeer pijnlijke stilte voor hen: de honderden gestorvenen Begin van een rauwe lange rouw voor hen: de duizenden nabestaanden…

als degene die het weten kan de confrontatie vindt of zoekt met wie het niets schelen kan zal hem het gesprek niet baten wijsheid immers verandert niet waarin de dwaasheid volhardt…

bloemen meer mijn hoofd vult zich met twijfels en mijn hart met herinneringen ik schenk elke dag een naam en streep haar genadeloos af nog voor ik haar heb uitgezwaaid jouw hand weet ik feilloos te vinden als de avond mij iets te donker wordt en ik schuilen moet voor mezelf ik ben me er een, maar ik teken geen bloemen meer 23…

Lehmann overleed 23 december jl. op 92-jarige leeftijd.…

drie en veertig jaar dat boek lees ik later wel eerst de kinderen…

Lieve Henk, Elke dag toonde je liefde en zorgzaamheid saamhorigheid, genegenheid de andere 23 uur vocht je in jezelf de strijd met die tegenstrijdigheid In een inktzwart beleven stond jouw leven aan de binnenkant van je ziel beschreven in jezelf geleden in jezelf voor ons gestreden voor ons te vroeg uit het leven gegleden…

vier vandaag het leven met alles wat je in je hebt leef in het heden en geniet van de mooiste dingen ware liefde en vriendschap vier jouw tijd van leven denk groot en stap klein spetteren sprankelend doe de vonken spatten van het vuur in jezelf vier jouw eigen wijsheid met moed, reflectie en actie ga buiten het gebaande pad om jouw…

Hartstochtelijk geprobeerd Me voor honderdtwintig Procent in dit Leven in te zetten Langer door te Gaan dan wie ook Als eerste aanwezig, De laatste om te gaan Door het onzichtbare Net van wie dan ook Ingeperkt en tegengehouden - Nooit een kwartje, Hooguit een cent De opbrengst nooit meer Dan achtenzeventig procent…

in ons levensboek ontmoet ik ze dagelijks de vrienden en vriendinnen mensen zoals jij die mij het leven kleuren die mij zijn laten wie en wat ik ben bladerend in mijn levensboek vier ik zo steeds het feest van herkenning in het grote en het kleine van het doen en laten dat nabij of veraf jou met mij verbinden laat bladerend in mijn…

als ochtend vandaag kondigt dringt zich het besef meer dan andere dagen van jouw bestaan vieren wij dat jij leeft vandaag als het even kan feesten wij – groot en klein dat jij gevierd mag worden om wie en wat jij bent voor de wereld om je heen heden vieren wij het moment waarop wij stilstaan mogen bij jouw geluk in het voorbij dat…

jij weet niet hoe het is niet hoe het echt is van iemand te houden zoals ik van jou jij bent mijn licht het speciale soort dat nooit eerder mij zo bescheen jij weet niet hoe het is niet hoe het echt is van iemand te houden zoals ik van jou in mijn hoofd en hart steeds zie ik jou die mijn gemoedsrust naar jou hunkeren doet jij…

De Heer is mijn goede Herder Hij zorgt iedere dag voor mij En blijft steeds aan mijn zij Zonder Hem kan ik niet verder. Hij leidt mij in rechte sporen Zodat ik nooit verdwalen zal Hij ziet mij en volgt mij overal Ik wil Hem blijven toebehoren Mijn goede Herder is de Heer Ik mag mij veilig voelen bij Hem Als ik maar luister naar Zijn stem…

het vieren van jouw jaren is als een goed glas wijn dat jong nog van jaren lenig ook en soepel smaakt het verlangen wakkerend bruist zij lente in het leven dat fruitig en verlokkend mensen min bekoren doet stevig zacht en romig ook als de tijd en het lief leert dat niet tot de rand gevuld altijd het glas kan zijn krachtig en vol…

niet meer hier woont de liefde nu met de tijd weg gegaan jij bent oneerlijk voelt het koud dit lege huis waarin niet jouw liefde mij warm omhelst onze liefde immers het doen of het laten huisde in samen zijn met en voor elkaar mij regent nu herinnering die uit de dikke tranen de warme dekens breit die jou weer om mij slaan…

nee natuurlijk heelt niet tijd mijn wonden van jouw verlies mij blijft het litteken trots jou dragen opdat nooit jij verdwijnt…

de strijd die wij strijden tussen arm en rijk tussen man en vrouw de twisten die wij hebben met wie ons zeggen willen dat wij in oorlog zijn met wat wij ooit deden of juist weer anderen die dat toch ontkennen de strijd die wij strijden over kleuring van mensen het verschil in opvattingen over wat wij geloven willen de meningen en uitingen…

Ik zit lekker in de zon te wachten, begeerlijk denk ik, hoop ik voor jou te zijn Om me heen gaan mensen zoals altijd hun gang De zon schuift verder en de schaduw volgt Vissen houden zich stil boten varen voorbij de geur van houtskool Leven is eten…