Alle inzendingen over Adieu God

ik, ja ik, zeg: "Adieu Tijs Welkom Irene!!!"…

Zeg hen vaarwel adieu, wat dat ook betekent wens hen een goede reis naar de hemel en bij aankomst het besef dat ze daar al waren…

lees met vreugde, hier, mijn laatste gedicht ik ga vertrekken op zoek naar het evenwicht soms moet men vertrekken schrijf nog daar waar ik kan dromen en opnieuw mijn woorden kan stekken…

ik heb met de dood geweend zo zacht dat zelfs geluid niet meer bewoog woorden van maagden een gelukkig kind blootgefluisterd in mijn handen gedragen langs rotsen en de ruwe noordrand heb ik het licht gewogen van een volle maan na de vadermoord in mijn vlees onder lakens en dekens van toen…

Altijd stond ik voor je klaar deed van alles en nog meer Altijd was ik er voor jou Luisteren deed ik en gaf raad Altijd kon je me bereiken Als je sores had of gewoon Even praten met me wilde Altijd tijd voor je vrijmakend altijd een oplossing zoekend altijd luisterend. Altijd En ineens maakt dat niets meer uit of het er nooit geweest…

Te jong worden takken soms gesnoeid daar waar oude stoere eiken niet meer kunnen reiken naar een vol bladerdek of naar een voorjaar wat luchtig en ontspannen het licht verspreidt worden takken soms te jong gesnoeid daar waar witte vlokken smelten eer zij vaste grond voelen of in warme wanten landen en wonder ogen laten stralen verglijdt…

Ook deze liefde deed ik uitgeleide, en weer was het: Adieu, mijn hart; aanstonds is het gedaan met jou, met mij, met ons, en schuiven tijd en ruimte tussenbeide. Ach, hoeveel treinen heb ik weg zien rijden van andere, van eendere stations? Ik draai mij om en mompel binnensmonds wat wij elkaar ook deze keer niet zeiden.…

daar sta je dan BEVRIJD van alles eenzaam en verweesd mooi te wezen op de website van gedichten.nl honderdvijf keer bekeken en niemand die om je geeft niemand die de moeite doet om je waarde uit je regels te zeven quotering nul schrijver Jan lul adieu van mij hoef je geen inzending meer te vrezen…

Verliefd tot in mijn botten was ik op jou, smoor met vlinders op de koop toe, had ik van jou. Dromen, zachte mooie, alleen van jou. Tot ik je verloor, nooit nee nooit meer, zal ik die liefde ervaren, met zachte botten, vlinders en mooie dromen!…

van adieu bestaat niet…

in zwakke fluister "adieu" ik zei nog net: "au revoir!"…

een man van een enkel woord staart u aan beschermt zich achter stilte wil niet dat u hem hoort hij wacht geduldig op die ene vraag waarvan het antwoord is vervaagd adieu...…

In de pijnkamer van onthechting overgave deint en dreint alles weten om niets te weten lessen vergeten alles opnieuw van te voren kleine roofridder hard als staal adieu…

Ik ben niet zo goed In het nemen van afscheid En staar Naar de punt van jouw schoen Moet ik nu zeggen Tot ziens of adieu Of zeg ik juist niets En draai om? Moet ik je kussen Of moet dat juist niet Geef ik een hand Of toch niet?…

De man die ieder hitje orkestreerde De Kruidvatkoning van de popmuziek Die met zijn potpourripureetechniek Elk origineel tot pulp egaliseerde Hij zegt ons nu na lange tijd adieu Hij gaat en wat ons rest dat is Rieu…

à Yvette Adieu. Dit zijn de laatste noten die ik gespeeld heb op mijn ribbenkast. Een kast, waarvan ik in de laden wat blanco vellen heb geborgen, papieren voor de dorst. Zij zullen met mij begraven worden, mishandeld en mijn slaven worden en adders aan mijn borst. Maar goed.…

~ na gedane arbeid ~ Mijn harde schijf een megazee Een oceaan die niet meer stijgt Zodra mijn tekstverwerker zwijgt Perpetuum Immobile Een laatste woord van Zonnegod Adieu, gij kleine laptopzot.…

Wat is de waarde van het leiden van een leven waarin men strijdt voor meer tijd om in leven te lijden? De drang om te leven doet mij vechten voor tijd maar boven het strijden om in leven te lijden verkies ik te leven in eeuwigheid. Want wat is de prijs voor de strijd van de lijder die vecht voor zijn leven en álles wil geven om zijn…

je handen vol blauwe bloemen straks moet ik je laten gaan verdwijn je weer in moeder aarde vlinder verlost van je loden lijf fladder nu ongehinderd van kelk naar honing hoor ze zingen herinneringen vandaag gaat over jou ik zie je in gedachten grijnzen ik laat je los en zwaai je uit wat ons scheidt een druppel eeuwigheid "je prends…

vingers glippen je onze band nog niet door kan knippen ik merk de diepe rimpel die om je mond verscheen Kunnen we niets meer verzinnen dit voelt zo oneindig leeg vanbinnen ik puur dat vertrouwde uit ons samenzijn toch lijkt het onafwendbaar ik ben de hemel dankbaar maar het doet verdomd zo'n pijn Te vroeg te veel te vaak dat ongewisse mijn God…

kracht meer Mijn lasten te dragen Mijn ogen zijn blind Voor het licht van de dag Naar wie moet ik toe En Aan wie kan ik vragen Of dat wat ik wil Ook wel is wat ik mag Ik vocht voor jouw liefde Ik vocht voor jouw hart Ik vocht voor jouw glimlach Wat resteert is de smart Mijn reden te leven Is gedoemd te vergaan Ik heb nu gekozen - Adieu…

Adieu mijn alter-ego Het ga je goed. Mij kom je niet meer tegen Dit was mijn laatste groet.…

Adieu, gedichten punt en el! Elf weken lang, als ik goed tel, stond ik bij jullie op de stoep, te vaak onthaald op boegeroep, te vaak onwelkom, onbegrepen. Daar stond ik met mijn lettergrepen. Schrap mij! Ik wil mij niet veranderen en maak ruim baan voor duizend anderen!…

Zie, sterren reizen langs het raam, het water stroomt, een knaap ving aan en zong adieu - dit lied heeft uit mijn kleine, kleine zomerbruid.…

Mijn appelboom begint al te verkleuren De schemering daalt vroeg over het land Het zijn de eerste tekens aan de wand Maar verder ga ik daar niet over zeuren Ik sta hier op een krukje met een touw; Ik zag het eerste deel van Boer Zoekt Vrouw!…

Je leek een Florentijnse doodspage met je sluike, halflange haar, je matte, sombere gelaat, je engsluitende zwarte tuniek zelfs je ogen schenen git. Je zong met een metalen alt. Ik kon mijn ogen niet van je afhouden en jij keek telkens terug tot ik bloosde. Na het concert bleek je een banale Engelse jongen van een jaar of zeventien met…

Lieve viervoeter, onze Babs, lieve hond Een jaar geleden werd je ziek en zwak We hebben alles geprobeerd, maar je was nier meer op je gemak Een vreselijke beslissing, die voor de deur stond Je laatste maanden waren zwaar We veegden en poetsten heel wat bij mekaar Helaas hebben we de strijd verloren En ben jij in de hondenhemel opnieuw geboren…

wanneer opnieuw een mens je verlaat en stilte je bedekt dan is het alsof de zon nooit meer zal schijnen de eenzaamheid een krater slaat dat gat zal nooit meer sluiten de pijn niet meer verdwijnen en het gemis vreet zich een weg door de paden van herinnering naar buiten en ik huil…

Adieu. Mijn hart verstijft.…

Mijn verlangen, mijn geluk, mijn wensen Het vaarwel van dit bestaan Mijn afscheid, adieu mijn mensen Ik moet een stukje van mij laten gaan. Het wordt nu stil om me heen Alles beweegt ondanks het stilstaan van mijn tijd Met mijzelf eindelijk alleen Ik en mijn eigen eeuwigheid.…