Alle inzendingen over Beentjes

Ze spartelden, nog in moeders buik ze trappelden in wieg en box werden opengehaald bij de eerste valpartij trapten de pedalen rond. Ze renden, holden, trapten en rusten ze bogen, strekten schopten soms ze gingen op zichzelf staan daarna was het opvoeden gedaan!…

Gerard Beentjes…

pruilende mondjes mollige beentjes natte kontjes zuigende speentjes allemaal eigen willetjes in een broek vol bruin om hun schrale billetjes…

Ik kijk en zie je armpjes en je beentjes Ik kijk en zie je lijfje en je hoofdje Langzaam op een kiertje Laat je mij jou ontmoeten Ik kijk en heb jou gezien…

Kleine handjes Kleine voetjes Langzaam naar het licht Kleine armpjes Kleine beentjes Langzaam naar het licht Kleine baby Klein gezicht Je bent geboren…

Haar beentjes in een X onder haar lijfje, En een bol buikje dat staat buiten verhouding. Haar armpjes en beentjes zijn mollig en zacht. Ze heeft een klein neusje met blozende wangen en een mondje dat graag naar mij lacht. Op handen gedragen staat ze haar mannetje. Op handen gedragen prinsesje in huis.…

Volgens de marathon-man Gijs Beentjes stapte hij in Amersfoort op de trein die hij had gemist in Baarn - door in ‘n fabelachtige ren die trein in te halen en op tijd op ‘t perron te staan.…

De beentjes recht en lang Dun als een ijzerdraadje, De boezem fier omhoog Zonder behaatje. Hij zingt een oerontroerend liedje. Is het een hij, is het een zij, Of is het een sierlijk travestietje.…

Je handen sloten zich om mijn wijsvingers je trok jezelf omhoog aarzelde tussen zweven en vallen op het tapijt de beentjes kromgebogen het gezicht rood van inspanning en opgetogen je vond rust op mijn schoot…

beentjes startklaar het kontje wat gedraaid muziek zingt in haar oren zij straalt vanuit haar ogen waarna het hele lijfje gaat mijn juultje danst mij aan we gaan het samen horen…

De duimschroef is met vreugde aangedraaid Met liefde is de elleboog gegeven De knietjes worden bliksemsnel geheven De beentjes met een rottrap weggemaaid De oorlel suist, de pijnbank staat paraat De nekklem echter is een halsmisdaad…

Zo noemen ze mij, zo spreken ze me aan en zo was de naam van de baby met de fragiele beentjes in het wiegje dat ome Guus getimmerd had: de beentjes spartelden op het lakentje; inderdaad een teken van kwetsbaarheid, aangeboren kwetsbaarheid die mij bleef vergezellen, die mij blokkeerde, die rotsblokken wierp in de rivier van mijn leven waar het water…

Ze springen zomaar met een diepe zucht, met beide beentjes, hoepla in de lucht, vandaar dat men de drugs wil gaan verbieden. De shops verkopen paddo's, cannabis; wie kan vertellen wat daar 'smart' aan is?…

Hoe dankbaar is mijn kleine hond Voor beentjes en wat brood! Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond, En springt op mijnen schoot. Míj geeft men vlees en brood en wijn, En dikwijls lekkernij: Maar kan een beest zo dankbaar zijn, Wat wacht men niet van mij!…

Ze gingen lekker dansen met z'n allen, Wel honderdduizend beentjes van de vloer. Maar iedereen moest toch op zijn retour Zodra de natte avond was gevallen. Toen eindigde een vrolijk festival En werd de dansvallei een tranendal.…

Volmaakt dat is twee beentjes die lopen op een dag. Door jouw verschijning in ons leven kwetsbaar, zorgeloos en klein heb je ons de kans gegeven volmaakt compleet te mogen zijn.…

Naast me lig je hier Met je kleine dikke beentjes in de lucht en je lieve kinderlach te kirren van plezier in je wereld alles mag je oogjes wrijft en tevreden zucht je blik zonder zorgen Vol verwachting in de dag van morgen…

De kolonels hebben er naast gegrepen Ze waanden zich al bijna generaal Maar met z’n allen staan ze mooi voor paal Al staan ze nog zo dapper op hun strepen Minister Hillen zei “ik heb al eentje” Zo lichtte Hillie Beentjes hen het beentje…

Gebenedijd uw beentjes, hoog geprezen Och mocht ik één maal even Messi wezen!…

Het huidig onheilsnieuws is ongekend… Ik moét op zoek naar wat mij hopen doet: de merel die trouw op haar nestje broedt, het veulen dat aan hoge beentjes went. Is ’t waar? Trekt focus meer van ‘t zelfde aan? Dan geef ik zo wat kleur aan mijn bestaan.…

onze dochter groeit niet alleen in de lengte ook in eigenwijze zekerheid alsof zij er altijd is geweest dat iets van jou en mij er opeens is, glimlacht huilt en zich bevuilt gedragen wil en boert straks is ze sterk trekt zich aan vingers op beentjes plooien in een “O” zo vormt zij begin en eind…

mijn beste beentjes zet ik voor bij vierdaagse wandeltoer zwetend zwoeg ik kilometers over zeven heuvelen dieptriest word ik bij het zien van het gladiolenlegioen ik haat die plastic bloemen bekeer mij tot de virtuelen van huis uit ben ik strompelpoot loop wél voor echte rozen…

Noch Jans, noch Zwolle had het kunnen dromen: Zijn spelers hebben Ajax echt verpletterd Hijzelf: bekwaam, betrokken én geletterd Het hóógtepunt, het móóiste moest nog komen: Gebalde vuistjes, beentjes van de vloer De Dans van Jans was onbeschrijf’lijk stoer…

gisteren nog staken haar staartjes als scheerkwastjes in de lucht konden haar kleine beentjes haar nauwelijks bijhouden gisteren nog grepen grijpgrage handjes gretig naar alle dingen liepen pientere oogjes op de zaken vooruit Gisteren nog er gaat geen dag voorbij....…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

witte sokjes met rode schoentjes gekleurde strik in 't haar beentjes strekken zich onwennig beducht voor vallen en gevaar vader houdt haar vast aan 't zadel ze trilt nu van spanning en plezier opeens heeft ze ’t door rijdt weg; lachend en fier…

ooit ligt een haas lam met een stuit resten beentjes mos zacht tellen dagen dubbel een hamer vangt zonder rede loos bloed mooi kreten op vertrekt een laatste stuip met kerstmis voor de deur het klopt kamers vullen geluid…

Al vier tandjes in je mond, beentjes stevig op de grond. Lijkt al groot, maar is nog klein. Wil nog graag bij mama zijn. Papa's smurf, opa's maatje, en ons aller kameraadje. Ik ben wat bang, het gaat zo vlug. Want ook dit jaar komt nooit meer terug...…

ik ben een beeldhouwer maak armpjes voor een kind geef het tevens beentjes en een mondje voor de pret volmaakt hoeft het niet te zijn want mijn mond staat niet recht spreekt onvolkomen woorden en kwijlt als een dronken gek ze lachen de mannen en vrouwen die gluren door de winkelruit want ja ik ben anders dan hun kroost dat zich verschuilt…

Op de omslag van het magazine een meisje van een jaar of zes misschien oogverblindend wit jurkje blote schone voetjes handjes zonder zwarte nagel- randjes een idylle Stevig in de zandbak staan twee onbedekte beentjes teentjes die bewegen modde- rige vingertjes vol leven echt een plaatje…