Alle inzendingen over Beloftevol begin

Het open venster wimpert een glimlach en ik, ik groet de nieuwe morgen…

De dag begint met zon belooft zo veel een azuren blauwe lucht met melkwitte wolken een zachte bries door kleurrijk lover de dag eindigt in purpergloed beïnvloedt mensenleven.…

In Morheus's armen gedragen door droomland spint ze garen weeft nieuwe plannen slaapdronken nog bij het ontwaken breekt de glimlach van de zon door in haar hart zelfvertrouwen recht haar rug en schouders de uitdaging aannemend stapt ze in het beloftevolle van de nieuwe morgen de wind streelt heel even door een warrige bos krullen…

Dan is er plots die vrouw van vierentachtig Die net haar schooldiploma heeft gehaald En duidelijk naar doorstuderen taalt Zo ogen wij ineens stompzinnig jachtig De eindigheid van toekomstperspectieven Bestaat tenslotte enkel naar believen…

we spelen ons spel, lachend in brede zinnen en daar is de werkelijkheid: een handjevol liefde met knipoog, beloftevol naar toekomst, naar morgen.…

enkel nog het onkruid wieden om de bloemen te vinden verborgen in knoppen in talrijke kleuren duizelig worden van nieuwe lentegeuren een musje rond een steen wat vlinders er omheen beiden vleugels van vrijheid om weg te kunnen vliegen wil je met me zwijgen woorden zijn te groot een glimlach is genoeg om de twijfel te dragen…

Ik ben gloorsnikkend gloor, gloort het gloort de snik valt open glorieus als een dag van honing beloftevol mistig het vermoeden…

Ze wist het te vangen met beide handen het zilveren liefdeslint toen ze het aandurfde werd haar herfst in eens weer lente haar blik toekomst gericht beloftevol…

In twee paar donkere kijkers lag verlangen lichaamstaal sprak boekdelen maar de fluistering van de wind liet haar weten de tijd is nog niet rijp met een warme glimlach in beloftevol zwijgen liet ze hem gaan wellicht ooit wellicht nooit vertelden haar handen…

mei is het fijnst ik vind jou ook gerust wel lief zoals je lacht en denkt en praat maar van mei hou ik toch het meest zo zonnig, blij en licht en nog zo beloftevol…

Hij was beloftevol als amateur: Een topper die geregeld triomfeerde 't Was juist eenzijdigheid, die hij ontbeerde Hij keek te kosmisch voor een profcoureur Aan aardse palmaressen ruim ontstegen Was Fedors doel reeds hogerop gelegen…

begon zo zingend zonder zorgen gleed de zomer zachtjes in verleden vormt het begin van de warmste gedachte die jij voor mij nog bent zoals jij naar mij lachte maar mij niet meer herkent…

bakstenen slorpen beloftevol de woorden op letters maken halt hier hangt een groot verlangen gestolde beelden spreken een zwartwitte taal het beenmerg van de stenen hunkert naar de dromen die aan de muur zijn blijven kleven…

lang voor hij zijn arm rond haar schouders legde had zij in zijn ogen haar verloren dromen gelezen, ook die van hem zijn lichaamstaal had haar vertelt in hem te durven geloven vol vertrouwen heeft zij haar hand in de zijne gelegd hun wereld is nu van samenzijn beloftevol luistert nu de wind…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

in die dagen zonder affectie vol zorgen en pijn vond ik jou, werd getroost daarmee begonnen de levendige dromen vol poëtische fantasie vaak beloftevol, puur of breekbaar mooi andere keren droef en hard misschien geloof je niet alles maar als ik stop met schrijven dan mis je me…

ooit ben je hier verdwenen maar je spankracht is gebleven ik leef voor een geruime tijd tussen de volmaaktheid van je bogen verzonken achter witte zuilen ontroert mij nog de diepte van je ogen in water milder dan de wijn dompel ik mijn handen aan je fontein hier ligt geluk beloftevol geborgen in de stilte van je schrijn.…

dat een vreedzame dageraad de mensen beloftevol omringd met licht aan de horizon.…

het onvoltrokkene wacht op uitvoering ruikt naar onaangebroken brood een staande gebeurtenis nog niet achter ons liggend voorlopig beloftevol groener dan onbetreden gras tot nu toe verloopt alles voortvarend de dag, een herhaling van zetten maak van een hart geen moordkuil geen hoofdpijndossier, beweeg zonder spijt achteraf met…

Je ben nu echt weg, Zo ver dat ik blind Geworden ben voor al Het moois in de mens. G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen haar ogen glanzen van verlangen van mildheid en van schenken haar handen verwennen de knoppen glanzen morgen gaan ze barsten ze weet het ze voelt het wat is het mooi jong en beloftevol te zijn zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen morgen gaan ze barsten…

Vandaag is 't begin, van de rest van mijn leven. Gisteren was de laatste dag van 't oude. Morgen ben ik met 't begin gestart. Potverdorie, wat gaat het hard!…

zonnestralen boren diepe gaten donkere wolken verlaten mijn aangezicht ik open mijn ogen verwonder bewonder ontelbare regenbogen de watervallen en de zilveren stromen de bergen oneindig en de bomen de aarde danst in pracht en toont aan mij haar schatten, duizenderlei ze lacht ik aanschouw haar goddelijk gezicht vertrouw en begin…

liefde die er nog is Als dan plots tot jou doordringt dat ook dit moment zichzelf vervaagd Dan weet je dat de zon altijd weer zal doorbreken om jou te laten zien Dan weet je dat jou hart zichzelf telkens weer zal openen om jou te laten voelen Dan besef je dat de wereld immer ronddraait, en rond voor telkens een nieuw een ander begin…

wachten op sneeuw die ook nu weer niet komt lampjes die branden en mijn dromen kleuren hetzelfde geschreeuw maar ik lijk wel verstomd soms rillen de handen maar ik wil niet zeuren ik heb brieven te schrijven en wensen te doen de toekomst die wenkt wacht, ik kom er aan ik kan hier niet blijven vaarwel het fatsoen door verleden doordrenkt…

Uit het niets geboren alles zien proeven ruiken voelen beleven leven met elkaar soms zo simpel soms zo raar onverklaarbaar soms zo alleen soms tegen je aan tegen beter weten in niets is het einde niks is een begin laten we samen varen tegen al de golfkes in.…

en stad deuren gaan open open zelf het raam voor hun die al eeuwen dichten zingen zij zijn herboren in de realiteit en verbeelding sla het op neem met mee leer te leven de nacht en de dagen we stellen geen vragen meer alles is duidelijk ieder mens is het licht hier is mijn bericht vrede voor iedereen op weg naar een mooi nieuw begin…

word je opnieuw geboren en begint een nieuw begin.…

Lach eens naar de mensen laat je blijheid zien vertel dat je gisteren de zon hebt gezien. Kijk maar eens naar boven en niet naar benéé dan merk je dat de zon schijnt en zit het leven mee.…

door te durven dromen weten we te ontkomen aan die mallemolen nemen we klaar afscheid van eerder bestaan…