Alle inzendingen over C O Jellema

Wat heb ik Gesnakt naar Nachten zonder dromen, Droomwereld die mijn Dagelijks bestaan Met wurgende regelmaat Op zijn kop zet, Met het juiste stofje Is het eindelijk gelukt - In een soort van overkill, Ook mijn dagen zijn Nu zonder dromen, Niets te verlangen, Geen wensen, zacht en stil…

"'k Ben v o o r de waarheid!” Goede man', ’k geloof het graag; Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

C - haos op alle continenten O - ngelooflijk V - erdrietig I - n D - eze 1 - NE - gatie 9 - GEN - oeg TIEN (10) X 40.000 (ruim) bevestigd...!…

Bang ben ik, Altijd maar bang, Mijn hele leven Al, vanaf het Allereerste begin, Bang om er te Zijn in de ogen Van andere mensen - Hoewel ik ook met Een angstig oog Naar mezelf kijk, Altijd is er die Angst om zichtbaar te Zijn en de onbedwingbare Drang mijzelf te verstoppen Onder de oppervlakte Van de aarde…

O. C. En toen hun Galjoen om de noord verder voer lag daar Peer de Schuymer verdekt op de loer belust op de lading van zilver en goud gedroogde nootmuskaten en balen met zoethout Jo ho jo de lu jee, Jo ho jo de lu jare Jo ho jo de lu jee, pas op je hachie bij de V. O. C.…

Vannacht een droom een ruimte met geluid dreigend vanuit het niets je geboorte in licht oneindig is alles om je heen verbeelding is een droom maar wel alleen vannacht een droom zonder eind stopt nooit maar wel alleen vannacht droom eind…

Zie haar zitten een gespeelde glimlach eenzaam gebroken alleen op de wereld in een groep zie je haar dansend door het leven gaan haar voeten bewegen haar hart zwijgt van ellende tranen van geluk stromen over haar wangen wordt fout gedacht verdriet laat ze lopen in het holst van de nacht zwart net als de put waarin ze gevallen…

Voor Anton Wij die jou het Naast staan, je beste Vrienden en je eigen Kring staan om je heen En nemen afscheid van Jou, voorgoed, en op Het moment dat ik mijn Laatste gedicht voor Jou voorlees, en de Dominee zijn laatste Zegen meegeeft, begint De zon te schijnen Als ze nog nooit Gedaan heeft op de Achtste maart van…

C KLEIN Alle zangkoren Zwijgen nu In C groot Maar gaan uiteindelijk In klein Weer beginnen Te zingen!!…

O aarde! Met jouw dunne buitenschaal verschaf je een verblijfplaats aan ons allen. Jij laat je recht en onrecht welgevallen en biedt een plaats voor eender welk verhaal. En na het oorlog-, sport- en zanggedoe bak ik een biefstuk op de barbecue.…

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

er is geen woord voor dat gevoel dat zuigt en zuigt tot alles leeg en leger is dode letters op een rij q w e r t y u i o p a s d f g h j k l z x c v b n m er is geen woord dat vormen wil…

Het zal straks heet bij de Olympics zijn, En daarom deed men nu alvast in Rome Bij de behaatjes ijsjes in de zomen, Maar Jacelyn Gruppen vond dat toch niet fijn: “Het viel me om de dooie dood niet mee Ik had niet meer cup b maar nu coup c”.…

je schoonheid min je ogen noem ik a de geest die in je dartelt b je ogen c opgeteld en minstens een kwadraat gegeven: (a+b+c)2…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

Het democratisch appel heeft haar C verloren de kiezers treuren en voelen de pijn want juist die C is het offer dat je brengt als je wil gedogen en regeren met partijen waar religie geen religie meer mag zijn…

Voorbij de jeugd het blad gelijnd en half vol geschreven ziet hij de kinderen aan en zich bezeren aan het leren van wat belangrijk lijkt Een twijfelachtig stempel drukt van jaren her Het langzaam wennen aan de dood die wenkt en wacht en trouw is als een goede vriend die sterven kan en daarom leeft op grootse voet…

Haar hoge C, Ennio Morricone, dank daarvoor.…

Je had de mallekoeien-maladie Maar stikstofuitstoot in de ozonlaag En grondwater, een ware bodemplaag Leidt tot een Parkinson epidemie Heeft Wageningen Universiteit 'FrieslandCampina' boeren opgeleid?…

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

Met werken van A, BB, C, D , E en F.…

Willen de kruipbloem en de hondsdraf vluchten? Voor -- mijn wiedende hand?…

Zoveel woorden had je klaar zo van “kijk die eens” en “kijk daar” tegen alles wat “anders” was maakte je bezwaar toen het einde in zicht was verdwenen je oude inzichten ras maar in dit leven was er tijd tekort voor alle antwoorden je moest je onverkort gaan verantwoorden je bent snel gegaan te laat komen, daar deed je immers niet aan.…

Waarvoor is dat nou nodig, is mijn vraag ‘Corona’ schalt en vunst steeds door de ether Één zender voor het virusnieuws is beter Want nu groeit dit woord zelf óók uit tot plaag Gelukkig ben je dáárvan zo genezen: Zet fijn muziek op of ga boeken lezen…

Geloof in mij Nu ik nog leef Zing ik naar mijn ouders Die er niet meer zijn Hou mij vast En geef me rust Op het strand dat vrede is - Waar geen verdriet is, geen gemis, Want weten moeten ze Dat ik ben uitgekust Regel 1-2: dank aan Harrie Jekkers (c) 1992 Regel 9-10: dank aan Frans Halsema (c) 1985…

Als een dor herfstblad in het hart van de zomer voel ik me misplaatst © C. Estmoi…