Alle inzendingen over Clandestien

je had de herfst al afgeschreven de oogst is uitgebleven maar de winter is niet koud de eerste bloemen heb je al gezien misschien te vroeg in de natuur nog clandestien het hagelt soms maar sneeuw is niet gevallen en koning vorst regeert op andere plaatsen zijn vazallen mag ik je nog een lente bieden groeien in nieuw samengaan bloeien…

ze vieren het gelezene als dagelijkse bezigheid in het verborgene van de anonimiteit in zichtbaarheid niet aan te zien hoorbaar getikt slechts clandestien ze dolen onnozel rond zonder enige kennis bepalen hun ranglijst door kwaliteitsschennis…

De woekerende prijs der sigaretten Is voor de roker helemaal niet leuk Die zoekt daarom een clandestiene peuk Om voor weinig aan de lip te zetten Genieten, van zo'n illegaal tabakje Staat je netjes, met je zwarte pakje…

De Tweede Kamer liet zijn tanden zien En maakte met het plantje korte metten, Om die Somaliërs een hak te zetten, Dus voortaan is die handel clandestien. Een qatverbod klinkt goed, maar tòch één vraag: Is dat de oorzaak van die muizenplaag?…

Wij zijn geen dominees maar handelsgeest Wij vragen niet hoe 't vroeger is geweest Op zondag trekt men er en masse op uit De Scheveningse bosjes in Den Haag De lommer van het bos, Haarlemmer hout En Planken Wambuis - 't is er berekoud Of 't ook in Rotjeknor is, is de vraag Want enkel 's nachts maakt men haardblokken buit In de…

We waren allebei clandestien ingestapt in de ICE Internationaal naar Frankfurt er was weer eens een trein uitgevallen De trein bomvol, dus samen op de overloop ik keek naar de vrouw met haar rode koffer en dacht, voelde direct: zeker weten 'De somberheid gaat aan haar voorbij die houdt zelfs van regen, storm en ijs' Ik sprak haar aan met…

Tot ziekbed kromp het liefdesnest, en ik zou zachtjes willen grienen, omdat alleen dit clandestiene sonnetje van ons tweeën rest. Zo'n veertien regeltjes waarmee je een tipje van de sluier licht, wat zout om in de wond te wrijven.…

gang van de laatste ronde in mijn goede jaren wanneer ik gewonnen mijn hoek opzocht en het geronnen bloed met de handschoen van de bovenlip schraapte de pijn was niets bij het nu beleden leed wanneer ik gestrekt op het canvas de hemel in mij probeer te dromen en de laatste blauwe lucht tracht te drinken al was het gif het leven baarde het clandestiene…

Nu zijn hun levens zurig en brak, hun begeerte werd clandestien. Ze dronken teveel maar werden niet ziek. -bij Ronda is de wijn erg goed- Ze fileerden verder de dorpspolitiek, gespreksstof was er in overvloed. Ze schuifelden over de Beethovenbrug, die mottig is maar erg functioneel.…

Schrijf zo snel mogelijk op Alsof het een droom was Vraag je dan af: wat heb ik even clandestien verfraaid, verdraaid of uitgelicht? En wat weet ik helemaal niet zo zeker?…

Zie je niet aan mijn gezicht hoe je me bedwelmt welk clandestiene leven ik ons 's nachts verbeeld hoe eenzaamheid me keldert als woestijnregens en begeerte me vuurspuwt tot ik luidkeels smelt.…

(clandestien, voor de gein, zonder poen) 't Is een zaak, zo je weet, van gewicht Als een vlag om m'n hoofd staan m'n haren In de wind, als de woelige baren Langs het strand en de mensen maar staren...…

je licht glijdt onvermoeibaar over zee de stad moet alle helderheid ontberen ik zou jouw stralen graag eens willen keren eureka, wat een ijzersterk idee een zee van licht op al die hoge heren despoten van de Haagse ratsmodee de duisternis krijgt lichtend haar congé het kabinet moet helder gaan regeren de vreugde is niet langer clandestien…

. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- eerste couplet van het 9 strofes tellende gedicht Novemberland (clandestien in 1943 verschenen), een loflied op de Groninger Veenkoloniën van Koos Schuur (1915 - 1995) uit: Gedichten 1940 - 1960…

Ambtshalve naar zo’n kneedsalon te gaan Alwaar je je lieftallig laat masseren Om dubieuze diensten te traceren Dat lijkt me nog eens een gematste baan Wel jammer dat je bij een ‘happy end’ Heel streng moet zeggen: stop, ik sluit de tent…

De vele kleuren verbleven clandestien in het zonlicht dat hen nog niet kon velen. Wat wij nu rood vinden was wijnwit. Oranje? Volle-melkwit. Geel was een heel oud wit. Groen, een grijzend wit. Het blauw was nog zo bleu. Indigo bleef maar bleken. Violet werd olievet. En verder was er zwart. Elke nacht waren de tijden zwart.…

Buiten was het verstikkend door smerige dampen en clandestiene vuren. Waarom gedogen wij dit als intussen 64 procent voor een verbod is?…

Er worden zelfs min of meer clandestien kerkdiensten gehouden als waren het hagepreken... Worden wij overgeleverd aan ingeblikt digimateriaal als podcasts en wat dies meer zij?…

Ook dank namens de longlist genomineerden van metro- naar metrostation publicisten redacteuren der non-fictie boek adventisten 'redactrices' bestaat niet, dat jullie dat wisten dat is clandestien in de ogen der dames en heren der tiësto's en mannen der nono's der paarse barbaren van 's lands populisten De winnaar vandaag…

Ik sluit mijn ogen, stijf dichtgeknepen, helemaal niets wil ik zien, mijn oren horen echter zijn droeve lach, cynisch en clandestien. Flarden vragen springen uit mijn nare droom. Onbeantwoord. Taboe? -"Wat doe je daar? Legt eens uit? Hoe kom je er verdorie aan toe? Waarom zei je me dit nooit eerder? Hadden wij dan nooit een gesprek?…

Neem je taak svp niet te licht want voor mij is 't een zaak van gewicht ook al is 't clandestien, voor geen poen Trouwens, gaat het niet al te lang duren? 'k wil níet aan je hoofd blijven zeuren 'k doe nooit iets met geuren of kleuren 'k moet nog schrijven, aan W.A. van Buren!…

Hoe dronken de avond viel en ook de vele lege flessen gedropt in de verste hoek van onze clandestiene vluchtkamer? Onze zatte lijven wiebelden op de wiegelende planken. Mijn liefste herinner je, het staren van de smalende maan? Lichtgetijden dansten op je deinende borsten en hete kont.…