Alle inzendingen over De zaden van de berk

zeggen wat zich afspeelt onder dat sterfelijk mos, beloven kan ik alles, beneden is waarschijnlijk niets, slechts gedachten waarin ik verdwaal, op het eind te trots om te huilen, onmogelijk mijn tijd te ruilen tot plek verkleind tot afgezoomde zerk, waarin ik me kan verschuilen, daar boven jagen wolken van de associaties op mijn zaden…

daarboven het wolkendek jagen de verwachtingen, verstrooid in de twijgen van de zilverberk, die het zaad in de schoot dragen zal op de winden van de overdaad waaruit ik geen uitweg vinden kan.…

Boven mij jagen wolken verstrooit in associaties, als de zaden van de zilverberk, die elk jaar weer vrucht zal dragen, veelkleurig blad van groen en zilver gegrepen door de wind, in willekeur geplant.…

het, niemand kan het zeggen wat zich afspeelt onder dat mos, beloven kan ik iets, daar beneden is waarschijnlijk niets, slechts voer voor een verhaal, waarin ik verdwaal, na afloop te trots om te huilen, onmogelijk de tijd te ruilen, mijn plek verkleind tot omzoomd zerk, waarin ik me kan verschuilen, daarboven jagen associaties op de zaden…

In november is het licht zo ijl, zo dun als de doorschijnende huid van een stervende berk, hij wil z’n blad en zaden niet langer vasthouden, zijn hand opent zich tot in de kern van het verteerde hart om die los te laten, skelet in een decor van de opkomende maan, die draait om zijn eigen wil en as in de groeven van de herinneringen…

* Berk beklopt z’n bast, draagt z’n zaden onbewust tot een takkenlast. * Uit de mest van een gevleugeld paard, vlecht het kind vrede in een ponystaart. * Tot lappenpop gesneden. met messen achter prikkeldraad, hoop op mijn steen gewet.…

dansende lichte stammen zwart wortelend in wit zand bedekt met groen en paars van grassen en heide luchtig gepenseelde bomen zomaar gestrooid gegroeid door teer aangestipte bladerkronen zie ik verre wolken hoor ik de wind spreken in een wonderlijk schilderij…

Een nobele kruin van halfedel filigraan van bevend koolstof aan een grijsgrauwe hemel de wind ervan aangedaan…

Die blank en slank van stam en fijn van blâren door ieder windje uw zekerheid voelt mindren, gij zijt de teerste van de grote kindren, die duistere aarde aan 't lokkend licht kon baren. Maar lenig zijt gij en de zware stormen, die trotser bomen kracht te machtig vond, gij draagt ze buigend en op schraalste grond kan uw bescheidenheid…

warme wind vlaagt veranderlijkheid maakt de wereld stil als zonder adem hol schaduwen achterna mijn weg naar binnen om in jou te vergaan tot ik je hart weer hoor slaan zomer ons verder draagt…

(In Memoriam Gilbert) gesneden uit goed hout het moet een berk geweest zijn slordig gevlekt weliswaar doch aan bast herkenbaar wit het gebladerte ook in grijze lucht lichtvoetig, te kwetsbaar om de zon niet door te laten de man die vocht met taal totdat het speelgoed werd dompteur van cijfers en wetten als waren het zijn geliefde…

Een berk in december rekent niet op mededogen.…

De berk kijkt me aan met een goddelijke blik -- van milde ogen.…

hoe groeien legendes hoe verdwijnen bergen waar groeit het oerbos waar leven levende struiken en wandelende paddo`s in ziel en aarde wind waait in laag land van hoge waarden luister naar rock rollende zaden tot in het zuiden of noord in geisers waar mens zit te baden daar ziet men zon naar noord oost en west op weg maar altijd de zon…

Zijn zaad,zijn witte kwak. Toen wist ik het heel zeker. Ik ben geboren uit zijn zak. Niemand mocht het zien. Maar ik heb het wel gezien. Hij heeft het mij laten zien. Ik heb het zelf gezien! Ik mocht het niet vergeten. Heeft hij toen gezegd. Ik was het straal vergeten. Dat hij dat had gezegd.…

laat in augustus ritselt bruin plataanblad windbewogen op mijn terras ik kijk op mijn bankje naar stoffige zomerbomen die overdragen zijn rode zaden van de esdoorn glanzen enigszins vermoeid tussen gebladerte schemering valt sneller in met eerste herfstdraden die mijn gezicht strelen .…

Ik zie de zon het blad verzilveren, van de ranke, slanke berk, achterin mijn tuin. Die ranke, slanke berk waarin een zwarte merel, melodieus, zijn eeuwenoude lied vervolgt, als een rhapsode.…

. ----- 'N piepertje, andijvie, bal gehakt Daar lijkt het Hollands zaad op te floreren 'T schijnt dat u zelfs dúbbel gaat doneren Ook als u alles stevig heeft geprakt Nou fijn dat men ons dat heeft laten weten Maar hoeft 't even niet tijdens het eten?…

De zuiderburen zijn ten einde raad De vraag naar zwangerschappen blijft maar stijgen Toch kun je in dat land geen donor krijgen Ze zitten daar qua sperma op zwart zaad Dus laten wij de Belgen assisteren En voor dit doel massaal ejaculeren. België kampt met een groot tekort aan spermadonoren.…

Er waren hier te weinig zaaddonoren Toen schoten stoere Denen ons te hulp Want daar is overvloed achter de gulp Omdat ze tot het Viking ras behoren Maar Hollands glorie vindt het nu genoeg En slaat massaal de handen aan de ploeg!…

hoe breekbaar de glans van spiegelende berken in de waterplas…

Augustus vertraagt, en verstilt deze zomer, schildert met Rembrandt's goud en groen de eik, de berk (vleugje zilver!)…

het summum van wit een met sneeuw bedekte berk het kan niet mooier…

zilverwitte berk diepgeworteld zijn krachten magische mythe…

Eendrachtig werken dennen en berken samen om bos te mengen.…

Ontsproten zwammen zitten op stam van een berk stervende schoonheid…

De prille ochtend strooit een vluchtig coloriet de berken dansen…

Eendrachtig werken dennen en berken samen om bos te mengen.…

Grijsgrauwe hemel veelkleurige chrysanten kale ruwe berk…

Was ik een ekster dan huppelde ik misschien ook onder een berk wat kan huppelen mooi zijn voor iemand die het zich merkt…