Alle inzendingen over Dolfijntje van plezi

In een oorschelp ruist de echo van het eeuwig leven wat zij ontdekte in een beweging met haar hand, fluistert de zee wind haar naam in ieders oren, ze bereed een eigenwijs dolfijntje over de golven van plezier, maar kon daarmee het tij niet keren.…

lief poppedeintje een cherubijntje op een baldakijntje het dansrefreintje een harlekijntje op het pleintje een tierelantijntje op een gordijntje in het treintje een olijk dolfijntje uitbundig fonteintje allerliefst kleintje *Een klankgedicht*…

schuift serveert gratuit slaat vaak terug hoewel - veelal mis bij snel spel smashen - nee, geheel niet top back spin met ‘t bat de bal scheert over ‘t net tot - als het meezit - heel vet een geteld punt wordt gezet oh, oh, oh dat ’n tafeltennisster toch zo scheef schuin ballen klutst dat ze alle kans verprutst om tot slot alles…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

De hemelse lichtboei bronst de blanke stralen, bleekt de stille straten, bakt de dakpannen zwart. Bergen stapelen zich op, de wind slijpt de toppen scherp in snerpend wit, de dalen dwalend en donker. Ik eet mezelf leeg met vezels en draden. Een gevlochten gevecht, dronken en vleugellam. Kolkend en wentelwiekend strooien woorden in…

Het is misschien alleen maar een gerucht, Maar Lubbers knijpt, ook als ze het niet willen, De vrouwen zegt men zo maar in de billen En die slaan daarna gillend op de vlucht. En zo maakt Ruud zich ook persoonlijk sterk Voor nog meer nobel vluchtelingenwerk.…

Ruud Lubbers knijpt de meisjes van kantoor, Zo heb ik uit de media begrepen, En als hij ze hardhandig heeft geknepen Dan slaan ze in de kortste keren door. Die fijne kneepjes van het martelvak Kan men dus goed gebruiken in Irak.…

Je allerliefste wens is nu ook vervuld. Het scheppen van een mens eist best wel veel geduld. Maar ondanks alle pijn ligt het nieuwe leven hier nu naast je te zijn, om jouw liefde aan te geven. Die liefde zal er zorg voor dragen dat je kindje gelukkig worden zal. Het zal niet om liefde hoeven vragen Zefs al zit je in een dal. Bedenk…

Zij vreest de leegte van de straat En de belegering der muren Is bang voor het verholen vuren Van een trefzekere soldaat Zij proeft de volte van het kwaad Want in die zwaar bezochte uren Groeide haar vriendschap voor de buren Naar een ontluisterende haat Wanneer de wapens zijn verstomd En hoop weer tikt aan alle ruiten Gaat zij nog elke…

Droomwolken van bestaan oneindig getij wanneer wij gaan op waterwieken voorbij Het schip in de nacht laat ons onbevangen zweven als een magische toverkracht door het eeuwige leven…

Morgen zal alles van een ander zijn Met vaders dood sluiten zich hier de deuren Het lege huis staat stil de rouw te treuren Al liet ik wel de troost van een gordijn Er gaan al vreemden rond op het terrein Hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren Wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren Van mijn geboortegrond, en dat doet pijn Nu…

Elke woord is een stukje van mezelf, met elke zin geef ik me bloot. Maar ik blijf steeds mezelf trouw tot in de dood. Maar voor het zo ver komen zal, schrijf ik nog heel veel woorden. Samen vormen ze de zinnen die bij mij hoorden. Autobiografisch als al mijn gedichten is ook deze weer geschreven, spontaan en zonder plichten, Uit mijn…

hink stap sprong de hoepel is te klein voor stel en klem geheim inheemse rondedans in kring vuur en vlam schaduw en as er was een berg te ver voor woorden te diep in klank gebaar verloren staal er is een vage beeltenis achter de horizon als glans verborgen door maan en zon…

Van Basten wil weer humor op het veld. Dus als je slechts tegen een bal kunt trappen En nooit een leuke voetbalmop kunt tappen Dan word je door hem niet meer opgesteld. En als we dan verliezen met tien-nul Dan lachen de supporters toch nog gul.…

Wie graag de tenen likt van vrouwenvoeten Dient volgens leden van ons parlement Als hoogst gevaarlijk zedendelinquent Voor deze misdaad in de lik te boeten. Politici zijn dol op hielenlikken, Maar tenen, nee, dat schijnt hen af te schrikken.…

Ik weef mijn draden op gevoel en spin intens verlangen in diepere lagen naar eenwording. Onzichtbare trilling meandert als ontwaakt en ik verblijf in zijn intieme fluistering.…

Zij die voor mij kwamen en dichters waren, Zij hebben hun droefenis, in de Herfst, uitgesproken En éénheid gevoeld tussen hun gebroken Leven, met het vaarwel aan de drommen hunner dromen, En het sterven der zonneblaren aan de dorre bomen. Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij, Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de…

Ben vrijwel niet geschaad Vanuit het niets je paard Je zei: ‘sorry schat’ En je zette mij schaakmat…

Die wachtte was te goed in doodverzinnen. Weghelften weg, begroeide grond verschoven, meren gezwollen, als bij wie ver, met tijdelijke namen, in de slaap verrast. Die wachtte dacht een strand, had zich in zand verpakt, nat zand dat plakte, hoofd eruit, een hand om plat te slaan, dat elke vrouw beschreven in een mal. Pak dit maar uit. Stel…

Als al onze profielen binnenkort In één centrale bank zijn opgeslagen Zal het OM er zeker zorg voor dragen Dat elke moord voortaan bewezen wordt: Het DNA van wie dan wordt verdacht Wordt stiekem op het wapen aangebracht.…

Omdat ik mij heel vroeger in de kroeg Haast elke avond vol heb laten lopen Was ik ten slotte telkens straalbezopen, Maar nu besef ik: het was niet genoeg, Want voor het geld dat ik toen moest betalen Had ik nog veel meer biertjes kunnen halen.…

Gij dichter, die uw gangen gaat langs 't druk gewoel des levens als u de smaad in 't aanzicht slaat van vriend en vijand tevens, leg nooit de fiere vrije kop en laat u nooit verlammen, al dagen zij zo talrijk op met honende epigrammen. Want wie u tergend smaadt en slaat, omwroetend in uw wonden, werd vaak vol valsheid en verraad…

Haar kleuren spatten als het ware in mijn gezicht koester een diepe schoonheid net als hommels zweef ik betoverd - gedragen door een regenboog - haar zomer ontroert zoekt verkoeling in een bui ik drijf even mee neem afscheid van dit wonder voor even morgen vraag ik haar hand.…

Een gewoonte, zomaar een gebruik. Je angsten laten varen, door een luik. Voor de laatste maal, achterom kijkend. De zon zien wegzakken, een gezicht zo onbegrijpend. Niet wetend, wat de toekomst brengen zal. Je tranen, maken een waterval. Verloren, het zicht voor eeuwig verduisterd. Enkel nog gehoor, maar niet een die luistert.…

Jan-Peter heeft gelobbyd waar hij kon En achterkamerpolitiek bedreven Om Neelie Kroes de zware post te geven Waarmee zij volgens haar de hoofdprijs won. Toch stemt mij dit als democraat niet blij: Europa's staatsvorm is een loterij.…