Alle inzendingen over Gekwetst

Hij heeft haar gekwetst, tot in 't diepst van haar ziel: waar die ook zitten mag. Hij heeft haar pijn gedaan tot in de wortels van haar 'zijn' waar ze ook zitten. Hij heeft haar gevoel met voeten betreden ze huilt, is gekwetst en gebroken.…

Niet bereid om te buigen Nooit te nimmer zal ik zuigen Sluit je uit Afscheid Zo die ben ik kwijt Niets is wat het lijkt Ben gekwetst…

een vuistslag regen zo voelt het aan groen van 't zwijgen bestudeer ik de vogels als moment van vluchtig ontkomen…

Gekwetst door de liefde. Op de vlucht naar een nieuwe ik, erg wantrouwend. Ik kan niet trots zijn, Ik streed tegen jou vreemde escapades en liet mij om de tuin leiden. Ik zal de toekomst zelf invullen, want jij pakte al je spullen. Op onze huwelijksreis liet je mij alleen opgekropte blaren zal ik zelf wel doorprikken.…

mijn tranen smaken bitter al houd ik meer van zoet mijn huid alsmaar witter de liefde doodgebloed aan droefenis bezweken de lucht ziet enkel zwart jouw vlijmscherpe steken doorboren heel mijn hart toch wil ik niet verdwalen in een spinnenweb van pijn ik zou veel liever stralen en een zonnebloempje zijn…

Ik zie je graag, ik hou van je Mensen zeggen dat tegen veel te veel personen Ik zie je graag, ik hou van je Deze woorden neem ik niet gemakkelijk in mijn mond Woorden zijn maar woorden Maar betekenen woorden ook de werkelijke gevoelens Gevoelens steek je weg onder het mom van ‘ik wil niet gekwetst worden’ Ik hou van je, deze woorden zijn recht…

Je deed me pijn, hebt me gekwetst misschien onbedoeld, maar: en da's de pest je deed me zeer, geen klein beetje ook vertrouwen is stuk. Je deed me zo ongelooflijk veel pijn dat het lang zal duren, voor dat alles weer als vanouds zal zijn. Want: de manier waarop jij me getrapt hebt is niet zomaar- opzij gezet.…

De beul heft zijn hakmes oordelend over zijn medemens om zogenaamd een les te leren. De beul laat het mes van de guillotine vallen om een nek te vellen. De beul heeft een groot gat in zijn geweten... gebrek aan enig besef van ethiek. Hij kan zogenaamd 'niet beter weten', de beul verraadt het woord van de waarheid: levenstijd van een hart…

Ze zeggen dat ik vuil ben en besmeurd. Ze zetten mijn beroepsgroep mooi te kakken. Me door zo’n zwarte schoorsteen laten zakken? Ik kijk wel uit, dat is nog nooit gebeurd. Ze noemen mij een vieze roetveegpiet. Discriminatie! Ik voel veel verdriet.…

gekwetst kreupelhout een gebrekkige liefde stervende natuur…

Stekelige bol Bescherming tegen gevaar Onderhuids gekwetst…

de beschadiging heelt langzaam van buiten naar binnen herstelt zich wat gekwetst was…

Gekwetst, Verstopt, Gemist, Gevonden… Mijn gevoel Je bent weer terug!…

Er is een park vol met gekwetste bloemen waar echt niemand wandelt.…

Eikel! trut! toen nu haar hem... uw bekentenis loopt, want mijn vragen blijven haten, tot de hagelwitte lijnen mijn contouren vervormen, door mens en wij onteerd ik prik zonder naalden door hoofd en blik verdoofd en de kleur van liefde gitzwart rood kapot zullen ze verklaren op momenten dat ik mijmerend benaderen wil en moeizaam…

Niet gekwetst en niet bedrogen Zonder vechten, zonder pijn Soms zo moeilijk te geloven Dat liefde zacht en mooi kan zijn…

Tussen eenzame harten onbegrepen anderen begrijpend met aandacht, mijn wachtwoord de hoofdsleutel in mijn genen Spartelend deed ik het al verder kon ik nog niets als baby, als volwassene zou niemand het moeten afleren zou niemand het moeten opeisen wanneer hij zich gekwetst voelt door gekwetsten, verongelijkt door de wereld van schijnvolwassenen…

verbaasd kijk je me aan met je mooie bruine ogen zwijgend gekwetst een diepe zucht een traan het is voorbij al wil ik het zelf niet…

Door ondervinding en spijt weet ik dat het beter is gekwetst te zijn door de waarheid dan getroost te worden door een leugen dat doet pas echt pijn…

niets minder dan het gemis van de geliefde bewijst het betraande oog van de gekwetste de bekentenis van troon verlies van het oh zo simpel verworvene…

Een arts zonder grens bezoekt een zwaar gekwetst kind. Nobel buskruit doodt. Alfred Nobel was de uitvinder van het buskruit.…

Kon je maar ín stilte begrijpen hoe gekwetst, gepijnigd en gestenigd ik zou zijn als een druppel in jouw waterval klamp ik mij aan jou vast en stort ik naar beneden…

Een rode neus voor de beleidsmakers die op die dag zullen doen begrijpen dat je in gekwetste appels niet teveel meer moet knijpen.…

Het Lijkt Scheef Oneerlijk Pijnlijk genoeg Is het de waarheid zijn leugens gevangen In een driehoek van woorden En ik voel me gekwetst Ben steeds bewust Van de leegte Het verdriet De stilte Zonder Jou…

Ik werd gek Ik word geen Ik werd geest Ik word geleid Ik werd geliefd Ik word gekwetst Ik werd gedragen Ik word geleefd Ik werd gekend Ik word geuit Ik werd geel Ik word gek Ik werd .. Ik ......…

Het leven was soms niet fijn dan voelde ik mij verdrietig en klein bang voor woorden die mij raakten gekwetst worden deed heel veel pijn toch heeft het ook inzicht gebracht waardoor ik weer mezelf kon zijn.…

Mijn hart, verborgen achter een wand van gekwetste dagen. Herinneringen die geen herinneringen mogen zijn, doen zich te goed aan open wonden die niet willen helen.…

Opeens schoot er een bliksemschicht naar benee. Mijn stabiele leventje was over. Mijn hart werd getroffen, het was zover, Ik wist het zeker, deze vrouw nam mijn hartje mee. Bang om op de roze wolken te vliegen. Nooit meer in mijn veilige haven kunnen aanleggen. Altijd stoere verhalen moeten zeggen. Tegenover jou hoef ik niet meer te…

Je was er ineens en niet tot mijn ongenoegen. De vleugels die jij gaf werden mijn ogen. Vloeibare verliefdheid doorsijpelt het al, er is niets meer verborgen. Ik ben wie ik ben. En ach, die scheuren door beweging – Roering in de diepten van je vezels. En de mijne natuurlijk – sluiten zich keer op keer. "Net marmer" zei je, "Aderen…

Ik heb mijn mond dichtgeplakt Nooit meer zal ik meer praten Woorden stokken in mijn keel Nu jij mij plots hebt verlaten Ik heb mijn ogen dicht geniet Nooit zal ik meer kunnen kijken Neem geen risico om jou te zien En door jou aanblik te bezwijken Ik heb mijn beide oren dicht gekit Zodat ik je stem niet meer kan horen Je woorden kwetsen…